Wie denkt dat het oprichten van biomassacentrales verleden tijd is heeft het mis. Dat is raar, want er zijn veel aanwijzingen dat biomassacentrales schadelijke stoffen uitstoten. Bovendien is biomassa stoken alleen op EU-papier CO2-neutraal. In werkelijkheid veroorzaakt het stoken van biomassa méér uitstoot van CO2 dan het verstoken van steenkool. Bovendien is het zo dat biomassa niet alleen bestaat uit snoeiafval en aardappelschillen, maar voor een aanzienlijk deel uit gekapte bossen.
Van de meer dan 600 geplande biomassacentrales in Nederland hebben vrijwel alle nu de vergunningen van de overheid binnen om te beginnen. Opvallend is dat het vaak wethouders en gedeputeerden van Groen Links zijn die die vergunningen verlenen. Blijkbaar zitten ze gevangen het EU-mantra dat hout stoken CO2-neutraal is. Dat zou alleen maar kunnen als een boom net zo snel volwassen is als de tijd die nodig is om hem te kappen. In werkelijkheid duurt het gemiddeld 50 tot 100 jaar voordat een boom volgroeid is. Die CO2-neutraliteit is dus een leugen, en die leugen wordt ook nog eens gesubsidieerd met belastinggeld. Bovendien: bomen moet je natuurlijk niet kappen om ze te verstoken in vervuilende centrales.
Rutger Castricum is de volhoudende journalist die al diverse malen via zijn programma De Hofbar het veld in is gegaan om verhaal te halen. De eerste video is het programma van 20 mei 2020, het tweede (via de link onderaan want nog niet beschikbaar op YouTube) is van 13 oktober j.l. In dat laatste programma is te zien hoe een Kamercommissie zich over biomassa laat informeren door een groep mensen die allemaal de biomassa-industrie dienen. Inspraak van bezorgde burgers was niet gewenst. Georganiseerd door alweer Groen Links , ditmaal samen met D66. Wat een schande.
De uitzending van 20 mei 2020:
De link naar de uitzending van 13 oktober 2020: hier
Arts, epidemioloog en emeritus hoogleraar Menno Jan Bouma gaf ooit college op het Tropeninstituut in Amsterdam. Hij wijdde zijn leven aan het onderzoek naar virussen en andere ziekteverwekkers. Voor de website oost-online.nl werd hij vakkundig door Robijn Tilanus geïnterviewd over virussen in zijn algemeenheid en het coronavirus in het bijzonder. Heel verkwikkend zijn de glasheldere antwoorden van Bouma, een pareltje uitlegkunst. Dit is voor leken maar zeker ook voor gevorderden. Ik heb gevraagd of ik het interview ook als pdf mag aanbieden aan mijn lezers. Zodra ik toestemming heb verschijnt die op deze pagina.
Maar liefst 82 windmolens werden er onlangs in de Wieringermeer opgeleverd. Genoeg stroom voor 370.000 huishoudens werd er berekend. Nu weet de ervaren Klimaatgek-lezer wel dat dat laatste getal altijd flauwekul is. In werkelijkheid is dat veel lager, windmolens leveren maar zelden hun maximale vermogen. Bovendien kleven er allerlei bezwaren aan het opstellen van dergelijke zeer hoge molens, daar heb ik al vaker over geschreven. Niet alleen voor de omwonenden maar ook voor de belastingbetaler, want er gaat nogal wat subsidie naar die dingen.
In de Wieringermeer is het allemaal nog veel erger. Daar gaat 0% van de stroom naar de bewoners, omdat Microsoft alle stroom opkoopt voor hun nieuwe datacenter in de polder. Met 660 miljoen euro subsidie van de Nederlandse belastingbetaler. De stroomleverancier is het Zweedse Vattenvall, de grootste CO2-uitstoter van Nederland. Daar heb ik kortgeleden al het een en ander over geschreven, zie hier en hier. Op de foto hierboven ziet u de directeur van Vattenfall Nederland in een promotiefilmpje, waarin hij die leugen van 370.000 huishoudens nogmaals naar buiten brengt. Hij wordt, dat zijn we inmiddels van Vattenfall gewend, geïnterviewd door een jong meisje. Ik schreef al eerder over het feit dat Vattenfall schaamteloos gebruik maakt van kinderen in zijn reclames.
Arjen Lubach heeft er een bijtend issue van gemaakt, terecht. Vaak is het makkelijke humor, maar afgelopen zondag was het raak. Stuitend in de video is de arrogantie van minister Wiebes, die zichtbaar verveeld kritische vragen van een Kamerlid pareert met nietszeggende antwoorden. In de video hier onder ziet u hoe de burger een kostbaar oor wordt aangenaaid door hun lokale bestuurders en de bestuurders in Den Haag.
Ik hoop oprecht dat de mensen in de Wieringermeer naar de rechter stappen, zoals de bewoners van de Drentse Veenkoloniën dat doen. Een recente uitspraak van het Europese Hof lijkt ruimte te bieden voor een dergelijke procedure. Dat is belangrijk omdat het aanleggen van windmolenparken door de Nederlandse regering buiten de Wet Ruimtelijke Ordening is gehouden. Dat betekent dat gemeenten en burgers geen enkele zeggenschap en inspraak hebben en die locaties gewoon door Den Haag worden aangewezen.
De website Electroverse bericht dagelijks over kouderecords her en der op de aardbol. Dat doen ze omdat media vaak wel belangstelling hebben voor warmterecords maar zelden voor koude records. Warmterecords bevestigen immers de hypothese dat de mens hoofdschuldige is aan de recente opwarming, kouderecords ondermijnen die. Veel journalisten zijn mijns inziens niet op zoek naar de waarheid maar naar een bevestiging van hun eigen visie. Het zijn dus net mensen.
Die gedachte dat de mens een dominante invloed heeft op het klimaat heeft echter in de wetenschap nog altijd slechts de status van hypothese, want bewezen is dat geenszins. Daarom is dat verhaal over die ‘97% consensus onder klimaatwetenschappers’ ook zo hardnekkig. Afgezien van het feit dat die 97% een misinterpretatie is van een zeer discutabel onderzoekje, is het al of niet bestaan van consensus sowieso geen wetenschappelijk valide argument. De hardnekkigheid waarmee die consensus echter nog steeds zo nu en dan opduikt is een sterke aanwijzing dat de hypothese nog lang geen theorie is.
Gisteren had Electroverse zich verdiept in de koude- en warmterecords per staat in de USA. Die data komen van NOAA en geven de hoogste en laagste temperatuur per staat aan die vanaf 1890 gemeten is. Omdat Electroverse de gegevens in een lange tabel geeft heb ik er een Excelfile van gemaakt en meteen de temperaturen in °C omgezet. Dat ziet er zo uit:
Wat opvalt is dat de hoogst gemeten temperaturen vanaf 1890 niet toenemen, de trend is nagenoeg vlak. Dat is opmerkelijk omdat de gangbare gedachte is dat de extremen in het weer toenemen.Ook opvallend is dat in 1931 in maar liefst 10 staten de hoogste temperatuur ‘ooit’ gemeten is. Dat was het begin van een aantal jaren met extreme hitte en droogte in de Mid-West. De bodem van grote delen van dat gebied waaide weg (Dust Bowl), de grootste ecologische ramp in de USA waardoor duizenden mensen stierven. In figuur 1 vertonen de laagst gemeten temperaturen opvallend genoeg een duidelijk dalende trend.
Een ander fenomeen is droogte. Vraag een willekeurig persoon of het in de USA de afgelopen jaren droger of natter geworden is en je krijgt het antwoord: droger. Dat komt waarschijnlijk omdat iedereen wel beelden van bosbranden in Californië op zijn netvlies heeft staan. Bosbranden worden terecht geassocieerd met droogte, dus de gedachte is logisch. En Californië is de afgelopen jaren inderdaad droger geworden. De werkelijkheid voor de hele USA is echter anders, zoals figuur 3 toont. Het afgelopen decennium is het in de USA zelfs wat natter geworden.
Beide grafieken laten zien dat je beter niet kunt afgaan op je gevoel of wat je denkt te weten over het onderwerp, maar dat je de cijfers erbij moet halen. En dan nog moet je oppassen.
Drie topwetenschappers (Harvard, Oxford,Stanford) op het gebied van virologie, epidemiologie en volksgezondheidsbeleid hebben de handen ineengeslagen en doen een voorstel hoe het beste Covid-19 te bestrijden. In elk geval niet zoals de meeste landen het nu doen, want dat rigoureuze beleid heeft verwoestende gevolgen voor de volksgezondheid. “Dit is een gezondere benadering, de meer wetenschappelijke benadering“, zeggen de auteurs. Ze hebben een verklaring afgegeven, genoemd naar de plek waar ze een paar dagen geleden bij elkaar kwamen.
Ik denk dat ze gelijk hebben, en de situatie in Zweden lijkt dat te bevestigen. Het overheidsbeleid zoals dat nu in de meeste landen wordt toegepast moet zo snel mogelijk op de schop. We kunnen mijns inziens niet verder met het huidige beleid dat veel meer kapot maakt dan voorkomt. De video is een vraaggesprek met de drie wetenschappers. De verklaring heb ik in het Nederlands vertaald en is ook te vinden op deze website.
De Great Barrington Verklaring
Als epidemiologen van infectieziekten en volksgezondheidswetenschappers maken we ons ernstig zorgen over de schadelijke gevolgen voor de fysieke en mentale gezondheid van het heersende COVID-19-beleid en bevelen we een aanpak aan die we gerichte bescherming noemen. We komen zowel van links als van rechts en van over de hele wereld en hebben onze carrières gewijd aan het beschermen van mensen.
Het huidige lockdownbeleid heeft verwoestende gevolgen voor de volksgezondheid op korte en lange termijn. De resultaten (om er maar een paar te noemen) zijn onder meer lagere vaccinatiegraad bij kinderen, verslechterende uitkomsten van hart- en vaatziekten, minder kankerscreenings en een verslechterende geestelijke gezondheid – leidend tot een grotere oversterfte in de komende jaren, waarbij de arbeidersklasse en jongere leden van de samenleving de zwaarste last dragen. Studenten van school houden is een groot onrecht. Als deze maatregelen worden gehandhaafd totdat er een vaccin beschikbaar is, zal dit onherstelbare schade aanrichten, waarbij de kansarmen onevenredig worden geschaad.
Gelukkig groeit onze kennis over het virus. We weten dat de kwetsbaarheid voor overlijden door COVID-19 meer dan duizend keer hoger is bij ouderen en zieken dan bij jongeren. Voor kinderen is COVID-19 inderdaad minder gevaarlijk dan veel andere ziektes, waaronder griep.
Naarmate de immuniteit in de bevolking toeneemt, neemt het risico op infectie voor iedereen – inclusief de kwetsbaren – af. We weten dat alle populaties uiteindelijk groepsimmuniteit zullen bereiken – d.w.z. het punt waarop het aantal nieuwe infecties stabiel is – en dat dit kan worden ondersteund door (maar niet afhankelijk is van) een vaccin. Ons doel zou daarom moeten zijn om sterfte en sociale schade tot een minimum te beperken totdat we groepsimmuniteit bereiken. Dat kan door degenen met een minimaal risico op overlijden normaal te laten leven om immuniteit tegen het virus op te bouwen door natuurlijke infectie, terwijl degenen die het hoogste risico lopen te beschermen.
Het nemen van maatregelen om de kwetsbaren te beschermen zou het centrale doel moeten zijn van de volksgezondheidsreacties op COVID-19. Verpleeghuizen zouden bijvoorbeeld personeel met verworven immuniteit moeten inzetten en regelmatig PCR-tests moeten uitvoeren op ander personeel en alle bezoekers. Wisseling van personeel moet tot een minimum worden beperkt. Thuiswonende gepensioneerden moeten boodschappen en andere benodigdheden bij hen thuis laten bezorgen. Indien mogelijk moeten ze familieleden buiten ontmoeten in plaats van binnen. Een alomvattende en gedetailleerde lijst van maatregelen, inclusief benaderingen voor huishoudens met meerdere generaties, kan worden ingevoerd en valt ruim binnen het bereik en de mogelijkheden van volksgezondheidswerkers.
Degenen die niet kwetsbaar zijn, zouden onmiddellijk het normale leven moeten kunnen hervatten. Eenvoudige hygiënemaatregelen, zoals handen wassen en ziek thuisblijven, moeten door iedereen worden toegepast om de immuniteitsdrempel van de groep te verlagen. Scholen en universiteiten moeten open zijn voor persoonlijk onderwijs. Buitenschoolse activiteiten, zoals sporten, moeten worden hervat. Jonge volwassenen met een laag risico zouden normaal moeten werken in plaats van thuis. Restaurants en andere bedrijven zouden moeten openen. Kunst, muziek, sport en andere culturele activiteiten moeten worden hervat. Mensen die meer risico lopen, kunnen deelnemen als ze dat willen, terwijl de samenleving als geheel de bescherming geniet die de kwetsbaren worden geboden door degenen die groepsimmuniteit hebben opgebouwd.
Great Barrington, Massachusetts, 4 oktober 2020
Dr. Sunetra Gupta, professor aan Oxford University, epidemioloog met expertise in immunologie, vaccine ontwikkeling, wiskundige modellering van infectieziekten
Dr. Bhattacharya professor aan Stanford University Medical School, arts, epidemioloog, gezondheidseconoom en deskundige op het gebied van volksgezondheidsbeleid m.b.t. infectieziekten en kwetsbare bevolkingsgroepen
Dr. Kulldorff, professor aan Harvard University, biostatisticus, epidemioloog met expertise in het opsporen en volgen van uitbraken van infectieziekten en evaluaties van vaccinveiligheid
Björn Lomborg is een Deens politicoloog, statisticus en publicist. Hij is adjunct-professor aan de Copenhagen Business School en directeur van het Copenhagen Consensus Center en is beroemd geworden met zijn boek ‘The Skeptical Environmentalist’ in 1998. Lomborg werd door het Financieel Dagblad geïnterviewd vanwege zijn nieuwste boek, getiteld ‘False Alarm, How Climate Change Panic Costs Us Trillions, Hurts the Poor, and Fails to Fix the Planet’.
Hij zet zich af tegen de heersende opinie dat we letterlijk koste wat kost klimaatverandering moeten proberen tegen te gaan en tegen paniekzaaierij over de mogelijk catastrofale gevolgen van klimaatverandering. Hoewel zijn uitgangspunten over CO2 en de menselijke invloed niet helemaal de mijne zijn is hij een expert op het gebied van milieueconomie. Hij is – net zoals Richard Tol- een kei in het maken van kosten-batenanalyses op het gebied van klimaatverandering.
In zijn nieuwste boek zet hij zich af tegen de heersende opinie dat we letterlijk koste wat kost klimaatverandering moeten proberen tegen te gaan, en tegen paniekzaaierij over de mogelijk catastrofale gevolgen van klimaatverandering. De huidige aanpak van klimaatverandering heeft volgens hem geen enkel effect op het terugdringen van CO2 en het beperken van de temperatuurstijging op aarde. Lomborg: “De maatregelen die de Europese Unie neemt, klinken heel goed, maar alles wat de EU doet, heeft geen merkbaar verschil op de temperatuur. De EU geeft tot 2050 bijna €100 miljard per jaar uit aan klimaatbeleid en de netto-impact is dat de temperatuur op aarde nauwelijks meetbaar minder stijgt.” Deze enorme geldverkwisting remt wel de economische ontwikkeling, met name in arme landen. Beter is het om geld te steken in bijvoorbeeld onderzoek op het gebied van energietechnologie.
Hij noemt onder andere kernenergie als mogelijkheid. Zijn optimisme met betrekking tot zonne-energie inclusief backup-systemen deel ik niet, de cijfers spreken anders. Zijn oproep: “Maak zonne-energie met de bijbehorende back-up goedkoper dan fossiel. Dan zou iedereen het kopen.” lijkt een oproep aan overheden om het gebruik ervan flink te subsidiëren maar is het hopelijk niet.
Op de vraag van de journalist of Lomborg niet bezorgd is over mogelijk onvoorziene effecten van klimaatverandering en kantelpunten. Lomborg: “Het einde wordt al heel lang voorspeld, maar al die voorspellingen komen steeds niet uit. Klimaatverandering zal er altijd zijn. We moeten er zeker wat aan doen, maar op een veel slimmere manier…. Er wordt paniek gezaaid over de effecten van zeespiegelstijging bijvoorbeeld. Grote delen van landen die onder water komen te staan en honderden miljoenen mensen op de vlucht. Maar die doembeelden gaan er altijd van uit dat de komende tachtig jaar helemaal niets wordt gedaan om gebieden tegen water te beschermen. Dat is natuurlijk niet zo.” De daadwerkelijke aantallen ‘slachtoffers’ zullen daarom volgens Lomborg een fractie zijn van wat nu soms wordt voorgespiegeld.
De laatste vraag in het interview is actueler dan ooit: hoe komt het dan toch dat apocalyptische vooruitzichten aanslaan in de media en bij mensen? Lomborg: “Het einde der tijden heeft op een rare manier iets opwindends. Het is een soort klimaatporno. Kijk naar de Hollywoodfilms over het einde van de wereld. Een apocalyptisch beeld schetsen geeft je ook de mogelijkheid om heel zwart-wit moralistisch te zijn. Het versimpelt tussen het goede en het kwade. Het laat zien ‘ik ben goed’ en ‘jij bent fout’ ”.
Kortom: geen boek om de klimatologische kant van het verhaal beter te leren begrijpen, maar wel om zicht te krijgen op nut en noodzaak van de enorme geldstromen die een rol spelen in de discussie over klimaatverandering. Een prima verjaarscadeau voor Frans Timmermans en Marc Rutte lijkt me!
De jongste video over corona van de hand van Ivor Cummins, sluit perfect aan op mijn recente bericht over het virus. Hij laat zien wat ik ook toonde, namelijk dat de ‘besmetting’-data niet gecorrigeerd zijn voor false positives en andere manco’s die aan de PCR-test kleven.
Cummings vergelijkt in deze video de ‘besmetting’-data van het Verenigd Koninkrijk met de coronasterftecijfers en legt ze naast de maatregelen die de Britse regering heeft genomen. Hij vergelijkt deze met onder andere die van Zweden, zowel tijdens de epidemie in het voorjaar als recent. En Zweden deed (tijdens de golf) en doet (nu) het nog steeds beter met nauwelijks inzet van overheidsmaatregelen. En steeds vraagt Cummins zich bij verscherpte overheidsmaatregelen in het VK af: why are they doing this? Het lijkt alsof alle gezonde verstand verdwenen is.
Flaxman et al (Nature, juni 2020) concludeerden dat “grote niet-farmaceutische interventies – en lockdowns in het bijzonder – een groot effect hebben gehad op het verminderen van overdracht“. Een recente publicatie van Colombo et al (Nature, september 2020) toont echter aan dat maatregelen als lockdowns niet werken.
Cummins verstaat de kunst om –niet afgeleid door de virushysterie- rustig naar de beschikbare data te kijken en ze te vergelijken. Aanrader!
Enkele dagen geleden berichtte ik over de reclames van de energieleverancier Vattenfall, die zich als zeer duurzaam en groen afficheert maar in werkelijkheid de grootste CO2 uitstoot heeft van Nederland.
Het toeval dat het tv programma Hofbar op dinsdag 29 september j.l. een special uitzond over het stadsverwarmingsplan in Amsterdam-Noord waarin Vattenvall, zo bleek onlangs, een hoofdrol speelt. De bewoners kregen na veel gedoe inspraak in het plan. Ze ontdekten dat stadsverwarming op basis van warmte-onttrekking aan het IJwater op langere termijn meer CO2 reduceert en goedkoper is dan het gemeentelijke plan waarin water van hoge temperatuur vanuit een warmtekrachtcentrale wordt betrokken.
Al snel bleek dat de bewoners die zich opgegeven hadden voor die inspraak eigenlijk niets te vertellen hadden. De gemeente had allang afspraken gemaakt met Vattenfall over het plan, de bewoners hadden voor nop ingesproken. De centrale die het warme water moet gaan leveren is de Vattenfallcentrale in Diemen waar naast de gasgestookte eenheid een biomassacentrale zou moeten verrijzen. Zie het vorige bericht daarover.
Verantwoordelijk voor deze trieste gang van zaken is notabene een Groen Links wethouder, Marieke van Doorninck, die over Energietransitie gaat. Het is de gemeente er alles aan gelegen om van Amsterdam-Noord een voorbeeldwijk voor Nederland te maken waar men van het gas af gaat en op stadsverwarming verder moet leven. Plannen van individuele bewoners om zonnepanelen op het dak te plaatsen werden afgewezen omdat de wijk een ‘beschermde status’ heeft. De werkelijke reden blijkt dat dit soort initiatieven in het contract met Vattenfall uitgesloten zijn, omdat zo bewoners zich zo zouden kunnen onttrekken aan het warmtenetplan.
Groen Links vindt blijkbaar kekke plannen belangrijker dan de vraag hoeveel CO2 er bespaard wordt. Daar kan ik nog wel enige sympathie voor opbrengen omdat natuurlijk dit plan -linksom of rechtsom- geen enkel effect zal hebben op het klimaat. Waar ik boos over kan worden is dat Groen Links zich blijkbaar weinig gelegen laat liggen aan de ideeën die leven onder de bewoners en liever de belangen dient van een multinational als Vattenfall. Misschien komt dat ook omdat de bewoners (veelal lagere inkomens) waarschijnlijk niet tot de kiezersgroep behoren van de partij? De wethouder van Groen Links wil niet met Powned praten maar wordt toch op de drempel even bevraagd door Rutger Castricum.
Het Zweedse Vattenfall heeft NUON overgenomen en timmert flink aan de weg door middel van veel reclames. In die reclames profileert Vattenfall zich als schone en vooruitstrevende leverancier. Dat doen ze ingenieus. Zo zeggen ze over zichzelf: “ ….. altijd al een bedrijf dat energie opwekt uit schone bronnen. ” Dan volgt een opsomming van die bronnen: waterkracht, zon en wind. Er valt natuurlijk best wel wat af te dingen op dat ‘schone’ van die bronnen, want er is ook bij deze bronnen sprake van indirecte emissies vanwege productie, onderhoud en andere zaken, en het grondstoffengebruik is ook fors. Maar daar gaat het hier niet om. Waar het hier om gaat is dat Vattenfall door de formulering de suggestie opwekt dat ze alléén maar ‘schone’ bronnen gebruikt bij de energieopwekking.
Ik kijk verder en hoor: “ Maar fossielvrij produceren is niet genoeg, er is méér nodig. We moeten fossielvrij reizen, werken én wonen. ” Hier wordt de suggestie dat Vattenfall uitsluitend fossielvrij produceert alleen maar versterkt. Is dat ook zo? De Volkskrant toonde enkele weken geleden deze tabel:
