Alarmistisch artikel in Nature teruggetrokken

Bron: Nature

Een artikel in Nature van Resplandy et al in Nature van oktober 2018 is vorige week door de auteurs ingetrokken, op verzoek van Nature. Reden was dat de Britse wetenschapper en statisticus Nic Lewis ontdekte dat er elementaire fouten waren gemaakt in de berekeningen. In bovenstaande figuur ziet u de aankondiging in Nature.

De officiële reden ziet u hier:

Bron: Nature

Nic Lewis schreef dit jaar op de website van Judith Curry al een aantal malen over de fouten die in de publicatie gemaakt waren, op basis waarvan de auteurs met behulp van atmosferisch O2 en CO2 data concludeerden dat de oceanen 60% meer warmte opnamen dan tot nu toe gedacht. : “Our result—which relies on high-precision O2 measurements dating back to 1991—suggests that ocean warming is at the high end of previous estimates, with implications for policy-relevant measurements of the Earth response to climate change, such as climate sensitivity to greenhouse gases and the thermal component of sea-level rise.

Hoge cijfers dus, die volgens de schrijvers gevolgen moesten hebben voor maatregelen tegen klimaatverandering. Dat ging er natuurlijk in als koek. De nieuwssite NU.nl, zie zich er op voorstaat ‘fake’-nieuws over klimaat op voorhand te weigeren,  had de uitkomsten van het betreffende artikel binnengehaald als belangrijk, verontrustend klimaatnieuws. Maar ook belangrijke nieuwsmedia als de BBC en de New York Times haalden de publicatie van Resplandy triomfantelijk binnen.

Tot vorige week, toen op basis van de kritiek van Lewis de auteurs gedwongen waren hun artikel in te trekken. In de Volkskrant schreef wetenschapsjournalist Keulemans op 30 september j.l. over dit opzienbarende voorval. Hij consulteerde fysisch oceanograaf Sybren Drijfhout (KNMI en University of Southampton) die zegt dat het hem ‘achteraf eigenlijk niets verbaast‘. Dat is raar, want waarom heeft hij dan zelf niet aan de bel getrokken? Dat is toch hoe wetenschap zou moeten werken?

Keulemans schrijft tot slot: ‘Dit is slechts het jongste voorbeeld van klimaatwetenschappers die zichzelf in de voet schieten door incorrecte statistiek te gebruiken’, laat ook Lewis weten in een verklaring. ‘De klimaatwetenschap moet vooraf professionele statistici aan boord halen, als men dit soort gênante situaties voortaan wil voorkomen.’ Het is kritiek die Drijfhout gedeeltelijk deelt. Inderdaad moet de klimaatwetenschap er misschien vaker een statisticus bij halen als het erg ingewikkeld wordt. ‘Maar ik vind deze gebeurtenis geen teken dat er fundamenteel iets mis zou zijn met de klimaatwetenschap’, zegt hij. ‘Het illustreert juist ook dat het wetenschappelijk bedrijf redelijk goed in staat is fouten te erkennen en te corrigeren.’

Het wetenschappelijk bedrijf’  waarover Drijfhout het heeft is dan in dit geval perse niét de gemeenschap van klimaatwetenschappers die werkzaam is aan vele universiteiten overal op aarde, en ook niet de groep klimatologen die voor het IPCC schrijft. Integendeel: het is de onafhankelijk onderzoeker Nic Lewis, die op de website van gekende kritische klimaatonderzoekster Judith Curry wél de kans kreeg om zijn bevindingen openbaar te maken.

En over het gebrek aan statistische kennis in de formele klimaatwetenschappelijke wereld: dit is niet het eerste teken dat er wel degelijk iets fundamenteels fout zit. Daar zijn veel voorbeelden van, de bekendste is waarschijnlijk het gegoochel met cijfers door Michael Mann die destijds de beruchte hockeystick uit de hoge hoed toverde. Maar dat is niet het enige manco. Dit voorval laat nogmaals zien dat onafhankelijke kritische onderzoekers heel moeilijk hun ideeën kwijt kunnen via de reguliere kanalen, die worden gedomineerd door gesettelde wetenschappers die geen pottenkijkers dulden. En die reguliere kanalen zijn niet alleen de toonaangevende wetenschappelijk magazines maar ook de meeste kranten en tijdschriften plus radio en tv. Zeker ook in Nederland.