Nog niet zolang geleden heb ik een onderzoek gedaan naar de waarheid achter het verhaal van Pariaha, het zinkende dorp op de Filipijnen. Journaliste Merel Bem mocht in de Volkskrant een pagina vol schrijven over een dorp dat in de golven verdwenen was door de stijgende zeespiegel en verkeerd bodemgebruik. Ik heb dat uitgeplozen en het bleek volstrekte flauwekul te zijn. Volgt u bovenstaande link naar dat bericht maar eens.
Bron: NPO
Ik werd door een lezer van deze site erop gewezen dat in de uitzending van gisterenavond van het radioprogramma Bureau Buitenland (VPRO) een alarmerende reportage van Aïda Grovestins zat over de stad Saint-Louis in Senegal. Steeds meer huizen zouden ten prooi vallen aan de golven als gevolg van de stijgende zeespiegel. Blijkbaar geïnspireerd door mijn recente zeespiegelbericht is de lezer op onderzoek uitgegaan en had binnen 5 minuten de ware toedracht gevonden.
Het klopt inderdaad dat er de laatste tijd in Saint-Louis huizen in zee verdwijnen, maar dat is niet het gevolg van de zeespiegelstijging. De Belgische televisie VRT heeft in maart 2019 een onderzoek gedaan naar de situatie in Saint-Louis en er mensen naartoe gestuurd. Van dat onderzoek is een verslag gemaakt dat u hier kunt lezen.
Het komt er in het kort op neer dat de problemen zijn ontstaan toen in 2003 er acuut overstromingsgevaar ontstond door het openzetten van 2 stuwdammen in de rivier de Senegal. De overheid heeft toen inderhaast een 4m breed kanaal gegraven tussen de rivier en de zee om overtollig water om te leiden. Intussen is die ingreep funest gebreken: het kanaaltje is van een 4m brede goot nu een 6 km brede nieuwe monding van de rivier geworden. Daardoor zijn er grote veranderingen ontstaan in het transport van zand voor de kust. Dat heeft tot gevolg gehad dat de zeebodem voor de kust van Saint-Louis een stuk dieper is geworden en de golven nu makkelijk de kustlijn bereiken, met alle gevolgen van dien.
In bovenstaand fragment van het VRT-artikel is de voorspelbare reactie van de Senegalese overheid te lezen. De overheid geeft de schuld aan het klimaat, lees: de westerse landen die met hun historische uitstoot van broeikasgassen verantwoordelijk zijn. Klimaat is tegenwoordig een verdienmodel voor arme landen geworden. Daarom ontbreekt er nooit een arm land bij klimaatconferenties zoals die in Madrid.
Tot slot heb ik nog even naar de cijfers gekeken. De zeespiegel wordt in Senegal gemeten in Dakar, de hoofdstad. De meetreeks is niet lang, maar we kunnen wel wat dingen afleiden. De lineaire trend over de periode vanaf 1992 is met +1,2mm +/- 0,69 mm/jaar lager dan de gemiddelde globale trend. Er is geen alarmerende versnelling te zien. De berekende versnelling is zelfs negatief en dus een vertraging: -0,1443 ±0,2490 mm/jaar² , maar gezien de beperkte lengte van de meetreeks is zou ik daar niet teveel waarde aan hechten.
Conclusie: de reportage van Aïda Grovestins over Saint-Louis voor Bureau Buitenland is een duidelijk voorbeeld van klimaatactivisme en heeft niets met serieuze journalistiek te maken. Foei presentator Eric Arends en redactie van Bureau Buitenland dat jullie zo’n flauwekulbericht uitzenden. Dank oplettende lezer voor de hint, en dank VRT dat toont dat integere journalistiek mogelijk is, zelfs in deze periode van klimaathysterie.