IJsberen op Antarctica!

NU.nl kwam enkele dagen geleden op hun twitteraccount met de enorme scoop dat er ijsberen op de Zuidpool wonen, want/en ‘Afgelopen week was het ruim 40 graden warmer dan normaal’.

Fig.1   Bron: GeenStijl

Nu heeft NU.NL enkele jaren geleden gezworen geen ‘nepberichten’ van klimaatrealisten meer te plaatsen en alleen nog berichten te plaatsen die als het ware goedgekeurd zijn door de klimaatautoriteiten. Het duurde een uur voordat ze bij NU.NL er achter kwamen dat ijsberen natuurlijk helemaal niet op Antarctica voorkomen. Bovendien gebeurt dat schotsjespringen op zee en niet boven land. Veel mainstream media hebben een klein arsenaal aan ijsberenfoto’s in hun archief om –zodra dat handig is- in te zetten ter illustratie van de ‘klimaatcrisis’. Een vervelend foutje dit keer, vooral omdat Nu.nl zich opstelt als hoeder van de klimaatberichtgeving. Een beetje leedvermaak kon ik niet onderdrukken ;-).

Die ‘ruim 40 graden warmer dan normaal’ sloeg op de maximumtemperatuur gemeten op 18 maart j.l. op station Concordia, in de buurt van de Dome C ijskern op Oost-Antarctica.

Fig.2 Bron: accuweather

De tabel van figuur 2 toont het verloop van de gemiddelde etmaaltemperatuur (bovenste rij) van de afgelopen weken. Te zien is dat die gemiddelde etmaaltemperatuur de eerste twee weken van maart zo rond de -50 °C lag, de normale temperatuur van begin maart op station Concordia. De hoogste temperatuur in de tabel, op 18 maart j.l., was -18 °C maar dat is de gemiddelde etmaaltemperatuur die dag. Die opwarming rond 18 maart is zeker opvallend te noemen, dus ging ik op zoek naar de oorzaak. Dat kan eigenlijk op Antarctica maar een ding zijn: aanvoer van warmte van elders.

Fig.3  Bron: https://earth.nullschool.net

Met behulp van de website https://earth.nullschool.net kun je allerlei data over temperatuur en wind et cetera terughalen. Figuur 3 toont de maximumtemperatuur aan het aardoppervlak van -10,5  °C  op 18 maart j.l. op station Concordia (groen cirkeltje). Die werd om 02u plaatselijke tijd gemeten. Ter vergelijking is voor de dag vlak vóór (14 maart) en direct na de dagen met opwarming (23 maart) de maximum etmaaltemperatuur weergegeven, respectievelijk -49,7 °C en -37,5 °C. Ter vergelijking: op de geografische zuidpool (ZP, op 1600 km afstand ) was het op 18 maart om 02u -44 °C.

Fig.4    Bron: https://earth.nullschool.net

Figuur 4 toont de oorzaak van die relatieve kortstondige opwarming van station Concordia. De figuur toont de windsnelheid op 250 hPa hoogte (ongeveer 10 km). De straalstroom is herkenbaar aan de roodpaarse kleuren en ligt normaal gesproken met enkele grote lussen rond Antarctica. Rond 18 maart brak een van die lussen ver naar het zuiden door en bracht met een snelheid van zo’n 200 km/u in dat deel van Antarctica relatief warme lucht binnen. Dat duurde enkele dagen, toen was het fenomeen weer voorbij. De vraag is of dit een zeer uitzonderlijk verschijnsel is. Dat antwoord is niet makkelijk te geven. Dat komt onder andere omdat weerstations op Antarctica zeer schaars zijn en de meetreeksen vaak kort zijn. Ik zal de komende tijd eens kijken of ik daar wat over kan vinden.