De rechter als klimaatactivist

In een recent artikel op de website Opiniez schetst columnist Alma van Hees nogmaals de omstreden uitspraak van de Hoge Raad in de Urgendazaak. Daarbij is de rechter op de stoel gaan zitten van de wetenschap, en dat kan niet.

Van Hees haalt in haar artikel een paar rechtszaken aan waarin gepoogd werd om kritische wetenschappers de mond te snoeren. Zo werd gerenommeerd koraalonderzoeker Peter Ridd door de James Cook universiteit in Australië ontslagen omdat hij na onderzoek stelde dat het helemaal niet zo slecht gaat met de koraalriffen. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Net zoals op veel Amerikaanse campussen is ook in Australië de druk van linkse actievoerders op het beleid van universiteiten groot en werd Ridd ontslagen. De rechter gaf hem echter gelijk in zijn verzet tegen het ontslag maar velde – anders dan onze Hoge Raad-  geen oordeel over de kwaliteit van wetenschappelijke inzichten.

Michael Mann, de man van de vermaledijde hockeystickgrafiek, klaagde em. professor klimatologie Tim Ball aan omdat die hem een oplichter had genoemd. De Canadese rechter stelde Michael Mann echter in het ongelijk, maar ook hier bemoeide de rechter zich niet met botsende wetenschappelijke visies. En zo hoort het.

Het overzichtelijke artikel van Alma van Hees bevat links naar de diverse zaken en ook naar de visies van enkele rechtswetenschappers over de Urgenda-uitspraak:

De rechter als klimaatwetenschapper en politicus