Desinformatie?

Fig.1    Bron: Europese Commissie

Na mijn laatste artikel over ‘climate disinformation’ en de manier waarop de club achter www.disinfo.eu meende te moeten duiden welke klimaatwebsites niet deugen, kreeg ik van diverse lezers informatie over financiële ondersteuning vanuit  Europese Commissie  van dergelijke clubjes die ‘desinformatie’  van de bevolking te lijf gaan. Als u op de link onder figuur 1 klikt krijgt u een aardig overzicht van die groepen die de (gesubsidieerd door de EU) jacht hebben geopend op desinformatie.

De tekst van de Europese Commissie begint als volgt: “Horizon 2020, het huidige onderzoeks- en innovatieprogramma, heeft veel middelen ingezet op de betrouwbaarheid van informatie in de traditionele en de sociale media.”  Dat klinkt redelijk, maar wanneer je wat verder kijkt (dan je neus lang is) blijkt het vooral te gaan om berichtgeving op sociale media. “Corona” scoort hoog, maar na het langzaam weg-ebben van de belangstelling daarvoor groeit de belangstelling voor klimaat-desinformatie.


Fig.2   Bron:  Zuidelijke wandelweg

Ik heb ik mijn vorige artikel al laten zien dat er dan makkelijk sprake kan zijn van willekeur en dat allerlei websites die te goeder trouw zijn geframed worden als ‘onbetrouwbaar’. Dat dergelijke door een overheid gesubsidieerde en geëntameerde acties om de bevolking te ‘beschermen’  tegen desinformatie ook wel eens uit kunnen lopen op onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting heeft de geschiedenis bewezen, zie het krantenartikel van figuur 2. In de oorlogsjaren was de radio het moderne  informatiekanaal waar de bezetter weinig vat op had, vergelijkbaar met het internet in de huidige tijd.

Fig.3    Bron: SOMA

Prominente plaats op de website van de EC neemt de organisatie SOMA in. SOMA staat voor “Social Observatory for Disinformation and Social Media Analysis”. Figuur 3 is afkomstig van hun website. Hun oproep naar burgers “Have you spotted a post, a tweet, a reference or other content that seems misleading? Let us examine it!” lijkt redelijk maar is het natuurlijk niet als die uitnodiging afkomstig is van een organisatie die gefinancierd wordt door een overheid.

In dat kader is het interessant om de film “Das Leben der Anderen” te bekijken, een indrukwekkende film over een belangrijk onderwerp: de totale staat. In de voormalige DDR wilde de overheid volledige controle over zijn burgers. De Oost-Duitse inlichtingendienst, de Stasi, telde maar liefst 90.000 medewerkers en zo’n 200.000 informanten. Vooral dat laatste was bedreigend. Immers: je buurman kon je verrader zijn.

Bron: Youtube

Terug naar het begin. Als ik er de tijd voor zou hebben zou ik een dagtaak kunnen hebben aan het natrekken van alle eenzijdige klimaatberichtgeving in de Volkskrant, Trouw of het NOS journaal. Soms doe ik dat wel eens, als een van die genoemde traditionele media het te bont maakt. En dan publiceer ik mijn bevindingen op mijn website. Niet gesubsidieerd door welke overheid dan ook.