Drijfijs rond Spitsbergen

Bron: Norwegian Ice Service

Susan Crockford plaatste op haar website een opvallend bericht over het drijfijs rond Spitsbergen. Dat lag op 30 april tot aan Bear Island, sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw een zeldzaam verschijnsel.  Bear Island is met een pijl aangegeven, en ligt ongeveer halverwege Spitsbergen en de Noorse kust.

Bron: Norwegian Ice Service

In de grafiek is te zien dat de gang van het drijfijs in ‘Spitsbergen area’ op dit moment aan het maximum zit dat gemeten is in de periode 1981-2010. Dat is opmerkelijk omdat er sinds de satellietmetingen vanaf 1978 tot begin van dit millennium sprake is van een afname van de maximum en met name minimum ‘sea ice extent’ op het noordelijk halfrond. In onderstaande de grafiek is het oppervlak sea ice extent per jaar weergegeven:

Bron: NSIDC

Ook opvallend is dat in de wateren rond Spitsbergen het ijs momenteel extreem dik is. Dat is te zien op dit kaartje van het DMI van 1 mei 2020:

Bron: DMI

Op 28 januari 2020 schreef ik hier  een bericht over de opmerkelijke temperatuurontwikkelingen op West-Spitsbergen. Op de bodem van de oceaan nabij de kust ligt een aantal ‘black smokers’, hete hydrothermale bronnen, die het oceaanwater daar sterk opwarmde. Ik heb toen achterhaald dat die smokers er van 15 op 16 december 2019 plotseling mee ophielden. Dat had tot gevolg dat de temperatuur van het oceaanwater ter plekke binnen 24 uur bijna 10° C daalde. Zie onderstaande kaartjes. Mogelijk als gevolg daarvan was de ijsontwikkeling in de fjorden aan de westkust groter dan normaal. Of dit verschijnsel ook een verklaring is voor het huidige opvallend grote ijsoppervlak en –dikte kan ik niet zeggen.  Maar het zou me niet verbazen.

 

 

 

 

 

 

 

Bron: Earth

Wie gek genoeg geen last hebben van het dikke ijs dat momenteel bij Spitsbergen ligt is de bemanning van de Polarstern.  Op het kaartje hieronder is  aangegeven waar het onderzoeksschip vastgevroren ligt in het ijs. Het drijfijs is ter plekken momenteel zo’n 3m dik. Op de kaart hieronder is de route en de huidige positie van de Polarstern aangegeven.

Bron: Meereisportal

https://data.meereisportal.de

De Polarstern is een onderzoeksschip en het vastgevroren liggen in het dikke drijfijs is een onderdeel van het onderzoek.  Het schip heeft op 20 September 2019 de haven van Tromsø (Noorwegen) verlaten en bereikte op 4 oktober 2019 het startpunt van de expeditie, op ongeveer 85° NB en 134° OL. Dat is de zwarte stip op het kaartje. Vanaf dat moment werden de motoren uitgeschakeld en zijn de onderzoeken begonnen. Het schip wordt vanaf dat moment meegevoerd door de stroming van het drijfijs. De tocht van de zwarte stip tot de rode driehoek is dus het gevolg van ijsdrift. IJsdrift ontstaat door een combinatie van zeestromen en wind. Het is de bedoeling dat de expeditie op 14 oktober 2020 eindigt in Bremerhaven. Het expeditieprogramma vind u hier.

Op het kaartje is ook een vergelijking gemaakt van de ligging van het drijfijs op 30 april 2020 en de gemiddelde ligging in april 2012. Dat jaar, 2012, was het jaar waarin de minimum ice extent in september het laagste was dat sinds 1979 gemeten is.