COP26 en kernenergie

Fig.1    COP26

The COP26 summit will bring parties together to accelerate action towards the goals of the Paris Agreement and the UN Framework Convention on Climate Change.”

Zo staat de komende UN (start 31 oktober) klimaatconferentie in Glasgow beschreven op de website van COP26. Zoals altijd zullen enkele duizenden deelnemers uit alle hoeken van de wereld ingevlogen worden om 14 dagen te vergaderen over wat omschreven wordt als ‘de klimaatcrisis’. Dat levert altijd het vermakelijke en tegelijk zorgwekkende beeld op van veel vliegtuigen die van en naar Glasgow vliegen, vol met mensen die gaan vergaderen over beperking van de CO2 uitstoot.

En dan zijn er deze keer ook de restricties en protocollen met betrekking tot Covid19. Maar die beperkingen zullen weinig tot geen effect hebben op het aantal deelnemers denk ik. Je vraagt je af waarom deze conferentie niet via het beeldscherm gehouden wordt?

Nu is er een rel ontstaan rond COP26. Naast de conferentieruimtes wordt er een zogenaamde Groene Zone ingericht. Die Groene Zone wordt aangekondigd als een ruimte waar organisaties “workshops, paneldiscussies en keynote speeches” kunnen organiseren die “dialoog, bewustmaking, onderwijs en engagementen” inzake de klimaatcrisis bevorderen. Die Groene Zone wordt beheerd door de Britse regering, die liet weten dat er veel belangstelling is van organisaties om deel te nemen in de Groene Zone. Een woordvoerder wees erop dat vanwege de beperkte capaciteit niet alle aanvragers een plaats konden krijgen.

Vanuit de hoek van kernenergie zijn ook aanvragen gedaan voor deelname in de Groene Zone. Niet alleen de World Nuclear Association (de grootste niet-gouvernementele “vereniging” op het gebied van kernenergie ter wereld) wil graag deelnemen, maar er zijn daarnaast ook een aantal andere exposanten uit de kernenergiewereld die graag een plaatsje willen. Dat is logisch, op het gebied van CO2-vrije elektriciteitsproductie is kernenergie een belangrijke speler.

Nu blijkt dat niet alleen de World Nuclear Association geen plaats krijgt in de Groene Zone, maar dat alle exposanten op het gebied van kernenergie zijn geweigerd. Dat kan natuurlijk geen toeval zijn. De World Nuclear Association heeft per brief geklaagd bij de organisatie van COP26. Die brief begint zo:

Fig. 2    Bron: WNO

De hele brief is via de link te lezen. Het wordt uiteraard niet openlijk uitgesproken, maar de weigering om geen enkele kernenergie-gerelateerde organisatie of bedrijf toe te laten is zonder twijfel het gevolg van grote druk vanuit de milieubeweging. Een Schotse milieugroep, Friends of the Earth Scotland,  zei dat het “juist” was om de nucleaire industrie buiten de deur te houden.  Een woordvoerder zei:  “The nuclear industry’s disastrous history of cost and time overruns show very clearly that what they offer would be too little, too expensive and far too late.” ”With renewables and energy efficiency cheaper and quicker to build and run than nuclear, they have already lost this argument and should have no place to spout their lies at COP26.” (The Ferret)

Ik denk dat de ideologisch gedreven afwijzing van kernenergie een symptoom is van het irrationele karakter van de milieubeweging. Kernenergie heeft zijn waarde al lang en breed aangetoond. Maar argumenten tellen niet, kernenergie móet en zál bestreden worden. De hang van de milieubeweging naar wind- en zonne-energie gaat voorbij aan het feit dat beide slechts marginaal iets kunnen betekenen in de energiehuishouding, en dat tegen een hoge prijs.

Fig.3    Bron: Greenpeace

En dan die ‘duurzame’ biomassacentrales! Alleen dank zij de toenemende protesten vanuit de bevolking tegen die biomassacentrales – die vooral draaien dankzij massale bomenkap– keert de milieubeweging zich schoorvoetend af van die vorm van elektriciteitsopwekking. Windmolens omarmen en kernenergie afwijzen wijst op een irrationele kijk op de manier waarop we het aandeel van fossiele brandstoffen kunnen verminderen. Het zijn dogma’s geworden. Dogma’s horen thuis in de kerk en niet in de politiek.

Per Terrawattuur aan elektriciteit veroorzaken kolencentrales 24,6 doden. Bij biomassa zijn dat 4,6 doden, bij gas 2,6 en bij zonne-, wind- en kernenergie minder dan 1. Dat is inclusief de ongelukken van Tsjernobyl en Fukushima. Bij die laatste stad bracht een tsunami dood en verderf en beukte een kerncentrale kapot. Er kwamen 16.000 mensen om door het water, en niet één door het onklaar raken van de kerncentrale. Lees hier.

Kernenergie heeft veel last van foutieve beeldvorming. Dat komt vooral door het verspreiden van angst door milieuorganisaties en mainstream media. Dat verspreiden van angst is onterecht en natuurlijk ronduit verwerpelijk. Lees hoe media kernenergie al decennialang framen in een artikel van dr. Mirjam Vossen op basis van een recente publicatie van haar.