Wetenschapsjournalist Edwin Timmer van de Telegraaf sprak met Rupert Darwall, een Britse schrijver die klimaattoppen zoals die in Glasgow niet bekijkt vanuit het klimaatperspectief maar van uit een geopolitieke invalshoek. “De klimaathysterie beneemt ons het zicht op de werkelijkheid. Als zelfs onze eigen elite en militaire top meent dat klimaat de grootste bedreiging vormt voor onze staatsveiligheid, dan is dat dus niet de rivaliteit met China.”

Darwall benadrukt dat die doelen van 1,5 en 2 graden als maximaal toelaatbare opwarming geen wetenschap zijn. Ik heb daar al eens over geschreven. Die doelen komen van Europese ambtenaren. In Parijs werd het op aandringen van kleine eilandstaten uiteindelijk 1,5 graad. Onzin, bovendien zijn de meeste van die eilanden atollen, waarvan de koralen meegroeien met de zeespiegelbewegingen.

Timmer vraagt waarom er zo weinig discussie is over die groen koers. Darwall vertelt over de ’zwijgspiraal’, een theorie van de Duitse opiniepeiler Elisabeth Noelle-Neumann. Ze stelde dat de elite een opinie kan opleggen aan een samenleving en elk debat kan smoren, juist omdat de meeste mensen niet graag afwijken. Darwall: “Er is amper discussie over of ons doel van ’net-zero’ verstandig is, en geen discussie over of, een deel van, de wetenschap achter klimaatrapporten misschien verkeerd wordt weergegeven of verdraaid.”

We zitten volgens Darwall in de eerste energiecrisis van de energietransitie. De prijzen zijn enorm gestegen, terwijl we onze energieopwekking juist afhankelijker aan het maken zijn van veranderlijk weer. Klimaatconferenties bestaan uit twee dingen: de onderhandelingen waar niemand veel aandacht aan besteedt en een groene kermis. Op die groene kermis zijn ze allemaal. Darwall: “ … groene ngo’s, activisten, onderhandelaars, wetenschappers, en vooral mainstream media. En niet te vergeten ambtenaren van milieuministeries en lobbyisten voor hernieuwbare energie. Dat geheel vormt het klimaat-industrieel complex. Het voedt zich met groene subsidies en het beeld van een klimaat-apocalyps. Daarom ligt de focus altijd op de meest extreme klimaatscenario’s.”