Foto van Gerhard Gellinger via Pixabay

Susan Crockford schrijft op haar blog regelmatig over ijsberen. Ze is biologe en gespecialiseerd in dat onderwerp. Vorige week refereerde ze aan de warmte in West-Europa eind juni en vergeleek dat met de warme dagen in Churchill, Canada. Churchill ligt aan de Hudson Bay en wordt wel gezien als de ‘hoofdstad’ van de ijsbeer. Dat laatste komt vooral omdat er een grote populatie aanwezig is en in de omgeving al lang onderzoek wordt gedaan naar deze dieren.

Churchill had vanaf 18 juni van dit jaar een aantal dagen met warm weer , met Tx van soms meer dan  25 °C. Op vrijdag 28 juni was de Tx in Churchill gezakt naar 7,1 °C. Dergelijke warme dagen zijn niet ongewoon in Churchill, kijk maar naar deze grafiek van 2018  tot heden:

Bron: ClimateExplorer

De temperatuurlijn danst flink op en neer.  De rode punt is de Tx van 28 juni. Sommige wetenschappers stellen dat dergelijke hoge temperaturen het gevolg zijn van de afname van het drijfijs, waardoor arctische amplificatie ontstaat.  Door het sneller verdwijnen van drijfijs in de zomer verandert de albedo en wordt door het donkere water meer zonnestraling geabsorbeerd. Gevolg is een stijging van de temperatuur.

Op onderstaande luchtfoto is Churchill te zien.  De foto is genomen op 16 juni 2014. Mooi te zien is dat het drijfijs langs de kustlijn al verdwenen is, op wat schotsen na. Rechtsboven is het drijfijs nog aaneengesloten. De blauwe kleur is in werkelijkheid afwezig, het ijs is nagenoeg wit.

Bron:  Google Earth

In haar laatste blog stelt Susan dat ook vóór de afname van het drijfijs medio jaren ‘90 regelmatig warme dagen voorkwamen. De gang van het ijs is in de omgeving van Churchill goed gedocumenteerd. Onderstaande grafieken zijn afkomstig van een publicatie  uit 2017 van Castro de la Guardia et al.

Bron: https://polarbearscience.com

Te zien is dat de afgelopen jaren de ‘break up day’ , de datum dat het drijfijs openbreekt, rond medio juni lag. Medio jaren ’90 verschoof de ‘break up day’ naar een datum zo’n  2 vroeger. De ‘freeze up day’  verschoof zo’n 2 weken naar achteren, zodat in de afgelopen decennia de ijsvrije periode in Churchill gemiddeld een maand langer duurde dan  tussen 1979 en 1995.

Om er achter te komen wat dat voor effect heeft gehad op de luchttemperatuur in Churchill heb ik de dagelijkse Tx (maximum temperatuur) in Churchill bekeken via de ClimateExplorer van het KNMI. Data zijn beschikbaar vanaf 1943 tot heden, met een onderbreking in 2009 en 2010. Het betreft 2 meetreeksen.  De eerste loopt van 1943 tot 2009 (GHCN-D station code: CA005060595, WMO station: 71618), de tweede vanaf 2011 (GHCN-D station code: CA005060600, WMO station: 71913).  De locatie is gelijk gebleven. ClimateExplorer zegt dat de data ‘adjusted’  zijn.  Daar hou ik niet zo van, maar het is niet anders. Wat er precies gedaan is en welke data het betreft staat niet vermeld.

Data:  ClimateExplorer

In de grafiek hierboven heb ik vanaf 1943 de hoogst gemeten Tx per jaar weergegeven. In één oogopslag is al te zien dat de Tx in Churchill geen opwaartse trend vertoont. Dat wil hier zeggen dat het niet zo is dat de warmste dag van het jaar steeds wat warmer geworden is, zoals men misschien zou verwachten vanwege de toename van de ijsvrije periode. Maar wellicht is er wel sprake van een toename van het aantal warme dagen per jaar, zonder dat de hoogste temperatuur in de tijd toeneemt. Om dat te kunnen zien heb ik per jaar het aantal dagen geteld met een Tx van ≥ 25 °C. Het resultaat ziet u hier:

Data: ClimateExplorer

Vanaf medio jaren ’60 tot ~1990 neemt het aantal warme dagen wat toe, daarna neemt het nogmaals toe en zijn er jaren met hogere pieken dan voorheen. Vanaf 1990 lijkt dit hogere niveau te stabiliseren. De polynomiale trendlijn buigt aan het eind wat naar beneden, maar daar moet vanwege de relatief korte periode en het ontbreken van een paar jaar aan data niet al te veel waarde aan worden gehecht.

Het verloop van de grafiek lijkt wel beïnvloed te zijn door de toename van het aantal ‘ice free days’ sinds eind jaren ’90. Het niet verder toenemen van het aantal warme dagen sinds de jaren ‘90 matcht goed met het feit dat het aantal ijsvrije dagen in die periode stabiel is gebleven. Misschien kijk ik op een later moment naar de gang van de maandelijkse Tx om te bezien wat seizoensinvloeden doen.

Susan Crockford werd bekend doordat ze nog niet zo lang geleden een artikel schreef waarin ze vaststelde dat het beter dan ooit met de ijsberenpopulatie gaat. Dat werd niet gewaardeerd door klimaatalarmisten en dierenactivisten. De ijsbeer is immers het symbool voor de antropogene opwarming van de aarde.  Ook Nederlandse wetenschappers (!) deden mee aan die onwetenschappelijke aanval. Kijk hier naar een interview van Marijn Poels met Crockford.