Weer of klimaat

Op 6 januari 2014 was het bitter koud in Chicago. De temperatuur bereikte toen een niveau van ruim -26 °C. De verwachting is dat het komende woensdag bijna -35 °C gaat worden in Chicago, een diepterecord. Chicago ligt op dezelfde breedte als Porto (Portugal).

Geen weldenkend mens zal de fout maken om deze extreme weersomstandigheden in Noord-Amerika te zien als een bewijs dat het wereldklimaat verandert. Het is een regionaal verschijnsel, dat tijdelijk is bovendien. We noemen zoiets ‘het weer’. Zeer koude lucht steekt momenteel vanuit Siberië de Noordelijke IJszee over en stort samen met de ijskoude vortex boven de noordpool een bak koude lucht uit over Canada en een groot deel van de USA. Hieronder ziet u een plaatje daarvan.

Bron:  https://earth.nullschool.net

Ik heb zojuist even op bovenstaande (interactieve) kaart op twee plaatsen een temperatuurmeting verricht . Een meting in Canada op dezelfde breedtegraad als Nederland, ongeveer 52 NB. Om te laten zien wat het verschil is:  -34 °C in midden Canada, en +2,8 °C in Nederland. Geoefende lezers zullen het werk van de straalstroom in het kaartbeeld herkennen. De ligging daarvan stuurt ijskoude lucht vanuit het noordpoolgebied Noord-Amerika in terwijl op hetzelfde moment relatief warme lucht vanuit het ZW over Nederland uitgestort wordt.

Waarom vertel ik dit? Om te laten zien dat het ongelofelijk dom is om weersomstandigheden die regionaal en tijdelijk van aard zijn te verwarren met klimaatverandering. IJskoud in Noord-Amerika en zacht op dezelfde breedte in Nederland. Om te zien hoe het klimaat verandert moet je minstens 30 jaar meten.  En blijven meten, want het klimaat verandert altijd.

In ons land is er de neiging om het voor onze begrippen zeer warme en droge jaar 2018 te beschouwen als een teken (omen!) van klimaatverandering. Dat is het natuurlijk niet, 2019 kan gewoon op weersgebied een rotjaar worden. Maar veel mensen maken die fout toch.  Ook het KNMI en veel media doen daaraan mee. Jonge mensen vertel ik dan dat 1976  ook een heel warm en droog jaar was. Iets minder warm dan 2018 maar wel weer droger.

Het jaar 1947 was ook zo’n jaar dat de recordlijsten in ging als zeer warm. Er waren trouwens vroeger wel meer zeer warme en droge jaren. Die zijn voor een deel verdwenen toen het KNMI een paar jaar geleden de gemeten temperaturen van onder andere De Bilt meende te moeten corrigeren. Het mes ging vooral in de hoogste temperaturen, zodat het op papier tussen 1901 en 1951 een stukje koeler werd. Het aantal zomerse dagen (25 – 30 °C) werd daardoor teruggebracht van 931 naar 629.  En het aantal tropische dagen tot 1 september 1951 zonk van 164 naar 76. Zo is het jaar met de meeste hittegolven tot nu toe (1947) in 2016 uit de recordlijsten verdwenen.

Mag dat zomaar, de gemeten temperatuur naderhand bijstellen? Blijkbaar wel, en geen haan die er naar kraait. Maar er is een handjevol mensen dat wel oplet en de boel narekent. En dan moet concluderen dat die methode van het KNMI om de temperatuur te corrigeren niet deugt. Maar daarover later meer.