Op 21 januari j.l. gaf John Christy een online college, daartoe uitgenodigd door het ICSF, het Irish Climate Science Forum. Christy is professor in de klimatologie aan de University of Alabama, Huntsville en directeur van het Earth System Science Center aldaar. Hij is onder andere verantwoordelijk voor de samenstelling van de op satellietmetingen gebaseerde temperatuurreeks van UAH. Een bekende naam in de klimatologie en een kritische wetenschapper.
Voor degenen die graag de lezing willen zien en horen , die is hier toegankelijk met dit wachtwoord: S+R$j6N% . Christy was betrokken bij verschillende IPCC-rapporten en hij is expert reviewer van het aanstaande IPCC-rapport AR6 dat dit jaar zal verschijnen. Ik licht hier het deel over klimaatmodellen er uit om dat nader te bekijken.Maar de rest van zijn college is ook zeer de moeite waard om te zien en horen.
Christy sprak ook al in 2019 in Dublin, hij liet destijds zijn licht schijnen over de prestaties van de belangrijkste klimaatmodellen in CMIP5. Dat was gebaseerd op een publicatie uit 2018 over dit onderwerp. (McKitrick and Christy 2018).
In de lezing van afgelopen januari gaf hij een update van zijn lopende onderzoek naar de huidige generatie (CMIP6) klimaatmodellen. CMIP (Coupled Model Intercomparison Project) coördineert onafhankelijke vergelijkingen tussen modellen. Het zorgt voor een gemeenschappelijke infrastructuur voor het verzamelen, organiseren en distribueren van de output van modellen. CMIP bevindt zich nu in de zesde fase (CMIP6).
Fig. 1 Bron: Christy 2021
Figuur 1 toont de resultaten voor de CMIP5 modellen voor de periode 1979-2019. Vergeleken werden de uitkomsten van 32 CMIP5 modellen als 5-jarig voortschrijdend gemiddelde temperatuur anomalieën en de gemeten 5-jarig voortschrijdend gemiddelde temperatuur anomalieën van meetgegevens in de tropen op 200-300 hPa vlak (ongeveer 10-12 km hoogte). Op deze hoogte, boven in de troposfeer, bevindt zich volgens de geldende broeikashypothese de zogenaamde ‘tropische hotspot’. Vanuit fysisch oogpunt bezien een logisch gevolg van de enorme stijgende luchtmassa’s met veel waterdamp. Die latente energiestroom in de tropen zorgen dan hoger in de troposfeer (kouder) voor het vrijkomen van grote hoeveelheden warmte als de in de H2O moleculen opgeslagen energie bij faseverandering van gas (waterdamp) naar water of ijs vrijgegeven wordt.
Te zien is dat de gemiddelde trend (dikke rode lijn) van de modellen (+0,44 °C/decennium) bijna 3x zo groot is als de trend (dikke groene lijn) van de metingen (+ 0,16 °C/decennium).
Fig.2 Bron: Christy 2021
Lees verder →