Het is vandaag, 13 oktober 2018, een prachtige dag! Volop zon, en de temperaturen bereiken zomerse waarden. Sommige mensen zijn zo zenuwachtig geworden van het recente rapport van het IPCC dat ze denken dat dit toch wel een bewijs is van de opwarmende aarde. En dan hadden we deze week ook nog eens de rechter die op de stoel van de overheid plaatsnam en in hoger beroep bepaalde dat de Nederlandse regering te weinig doet om het CO2-gehalte naar beneden te krijgen.

Kijk eens naar onderstaande figuur van het Noordelijk Halfrond, genomen om 14 uur vanmiddag. De temperaturen en winden zijn ingetekend. Duidelijk is dat het in West Europa relatief warm is.  Het ene groene cirkeltje  op Nederland geeft een temperatuur aan van 25,1 °C.

Bron: https://earth.nullschool.net/

Maar helaas, of beter: gelukkig, is er de Wet van Behoud van Ellende die alles in evenwicht houdt. Kijk maar eens naar de temperatuur in de omgeving van Chicago: 0,4 °C.  Nu is het in Chicago op datzelfde moment 7 uur in de morgen, dus altijd kouder dan om 14 uur ’s middags, maar erg warm zal het niet worden daar vandaag.

De oorzaak van deze ongelijke verdeling van warmte en koude is de ligging van de straalstroom. Dat is een keiharde wind die op zo’n 10 km hoogte rond de aarde blaast. Die straalstroom vormt de begrenzing van koude polaire lucht in het noorden en warme tropische lucht ten zuiden ervan. In die straalstroom zitten een paar grote bochten, en die bepalen of er in Nederland op 13 oktober 2018 warme lucht ons land binnenstroomt of koude.  Dat geldt natuurlijk ook voor Chicago.

Bron: http://www.meteociel.fr/

De ligging van de straalstroom wordt hierboven weergegeven door die blauwe band met geel-groene kern. De bochten liggen nu precies zo dat de USA bakken met koude lucht vanuit het poolgebied binnenkrijgt, en wij bakken met warme lucht vanuit het zuiden. Kan het ook anders?  Jazeker, want die bochten in de straalstroom gaan op enig moment weer bewegen en dan kan het zomaar dat ons land overspoeld wordt met venijnig koude lucht. Die overgang van warme naar koude lucht (en andersom) gaat altijd gepaard met een regenzone.

Deze week werden veel mensen opgeschrikt door een alarmerend tussenrapport van het IPCC. Het IPCC is een onderdeel van de UNO, Verenigde Naties. Veel mensen denken dat het IPCC een wetenschappelijke organisatie is waar ‘duizenden wetenschappers’  het klimaat bestuderen en daarover rapporteren. Maar dat is niet zo. Het IPCC is een organisatie met wetenschappelijk gereedschap en politiek/maatschappelijke doelen.

Bron: Express

Als je alle auteurs van die publicaties bij elkaar optelt kom je al snel aan ‘duizenden wetenschappers’. Maar de meeste mensen die echt voor het IPCC  werken zijn administratieve krachten.  Wel vaardigen een aantal landen mensen af die namens hun land zitting nemen in bijvoorbeeld de groep die de “Summary for Policymakers”  samenstelt. Die filteren dan de schrijfsels van de leden van bijvoorbeeld het Technische Rapport en maken er voor politici hapklare brokken van. Lees verder →

Bron:  NASA

De aarde is de laatste decennia groener geworden. Bovenstaande figuur toont de globale verandering van het bladoppervlak van 1982 tot 2015.  Grosso modo is er sprake van vergroening van de aarde, dus van toename van het bladoppervlak. Met name door de komst van  GEOV1  zijn er nauwkeurige satellietdata beschikbaar gekomen over verandering in het bladoppervlak.  De data kunnen gebruikt worden voor het berekenen van de LAI (Leaf Area Index), die uitgedrukt wordt in het bladoppervlak per m2 grond. De figuur hieronder is gemaakt met data van GEOV1.

Bron:  Munier et al

Munier et al laten in een recente publicatie zien dat er weer een flinke stap voorwaarts gemaakt is in de interpretatie van de satellietbeelden. De recente ontwikkelingen in remote sensing maken het mogelijk om seizoensgroei te bestuderen.  Nadeel bleef wel dat vanwege de grote resolutie het niet mogelijk was om onderscheid te maken tussen vegetatietypen. Op onderstaande kaart is de heterogeniteit van de vegetatie weergegeven.  Blauw (~1) betekent een homogene vegetatie; hoe dichter bij de 0 des te heterogener is de vegetatie. Lees verder →

Voor de lezers die rauw in het onderwerp vallen: rechts in het menuutje vindt u de voorafgaande 4 afleveringen. We zijn nog steeds druk bezig met de vraag hoe het komt dat de recente homogenisatie van de temperatuur van De Bilt tussen januari 1901 en september 1951 zo drastisch is geweest. En drastisch is een eufemisme, als men bedenkt dat daardoor het aantal hittegolven teruggebracht werd van 23 naar 7 en het aantal tropische dagen van 164 naar 76!

Natuurlijk gaat het ons niet om die hittegolven an sich, dat was slechts de aanleiding. De vraag is hoe die homogenisatie gedaan is. Daar zijn we al een poosje met 4 mensen aan bezig, en het antwoord op dié vraag denken we al te hebben. Maar al doende stuit je op nog meer zaken, die  ook bekeken moeten worden.  Vandaar dat ons verslag nog even op zich laat wachten. Maar zo nu en dan laat ik even wat van me horen.

Aanleiding voor de homogenisatie van De Bilt was een grote sprong in de temperatuurreeks rond 1950, waarvan het KNMI aannam dat die veroorzaakt werd door verandering van meethut en de verplaatsing daarvan in 1950 en 1951. In deel 4 was al te lezen dat die sprong ook voorkomt in 4 nabijgelegen Duitse stations, en dat hij eerder dan 1950 begon. Die 4 stations zijn de rode bolletjes nabij de grens op bovenstaande kaart. Lees verder →

“Het is niet de vraag of Nederland te maken krijgt met 1, 2, 3 of meer meter zeespiegelstijging, maar wanneer dit gaat gebeuren, schrijven de opstellers. Recente studies tonen aan dat dit eerder kan zijn dan veelal werd aangenomen. Al is nog veel onzeker.

Het KNMI ging er vanuit dat aan het eind van deze eeuw een stijging van maximaal 1 meter zal zijn bereikt. Volgens een nieuwe verkenning van drie auteurs van het meteorologisch instituut kan dat hoger uitvallen. Dat houdt verband met nieuwe onderzoeksgegevens over het sneller smelten van de ijskap op Antarctica.”

Zo begint het artikel in de Volkskrant van 19 september 2018, en het galmt de hele dag na op radio en tv. Het rapport is geschreven door  medewerkers van Deltares.  Het gaat hierbij om ‘projecties’, vrijblijvende toekomstvisies, en geen voorspellingen. Maar zo komt dat natuurlijk niet over op het grote publiek. Haasnoot, een van de drie auteurs, erkent dat de prognoses over de omvang van de zeespiegelstijging zijn omgeven met grote onzekerheden.  Lees verder →

Foto: TPO

Documentairemaker Marijn Poels (42) werd overstelpt met woedende reacties toen hij een kritische documentaire maakte over de klimaathype. Poels besloot in een nieuwe film te onderzoeken waarom zijn critici zo boos op hem zijn. Wat schuilt er achter de neiging van politiek-correct ’links’ om andersdenkenden de mond te snoeren? ’Waarom mag ik niet denken wat ik denk?’ Lees het hele interview van Wierd Duk met Marijn Poels :

https://www.telegraaf.nl/nieuws/2559567/linkse-filmmaker-bedolven-onder-woede-na-kritische-docu-over-klimaathype

• Met correctie: juiste grafiek geplaatst

Trouwe lezers van deze blog moesten even geduld hebben, maar nu is er toch weer een nieuw bericht.  Die vertraging is niet omdat ik niets te melden heb op het gebied van klimaat, integendeel. Het komt vooral omdat ik met een aantal mensen druk bezig ben de homogenisatie te ontrafelen die het KNMI heeft toegepast op de oude temperatuurcijfers van De Bilt.

Die homogenisatie uit 2016 heeft er voor gezorgd dat een groot deel van de hittegolven tussen 1901 en 1951 als sneeuw voor de zon is verdwenen en het KNMI afgelopen zomer voortdurend riep dat het aantal hittegolven alsmaar toeneemt. Omdat het KNMI een monopoliepositie in ons land heeft wat betreft weer en klimaatcijfers werd die berichtgeving door andere weer-organisaties en door vrijwel alle media klakkeloos herhaald.

Op deze plaats heb ik al vaker geschreven over de bizarre bijstellingen van de gemeten temperaturen in De Bilt vóór 1951.  Die bijstellingen zijn nogal grof uitgevallen, tot maar liefst 1,9 °C naar beneden bijgesteld.  En dan te bedenken dat de medewerkers van het KNMI tussen 1901 en 1951 een aantal malen per dag de temperatuur tot op 0,1 °C nauwkeurig moesten aflezen! De grafiek hierboven toont de ‘correctie’  van de maximum dagtemperatuur (Tx) in De Bilt in 1947. Dat was tot voor kort het jaar met de meeste hittegolven. In de grafiek is te zien dat de bijstelling het grootst is in de zomermaanden, tot bijna 2 °C naar beneden. Lees verder →

Bron:  NOS

De afgelopen maand juli was opmerkelijk warm. Er ontstond zelf bij een deel van de burgers angst dat het altijd zo zou blijven. Dat kwam niet in de laatste plaats door de ronduit alarmerende berichtgeving van het KNMI en andere weerdiensten over de alsmaar toenemende hittegolven. En de media deden daar vaak nog een schepje bovenop. Nu is dat verhaal over die toenemende hittegolven in Nederland vooral een Nederlands probleem. Hier is al enkele malen geschreven over het feit dat het KNMI in 2016 de dagtemperaturen die gemeten zijn in De Bilt tussen 1901 en 1951 vooral naar beneden bij te stellen.  Daardoor verdwenen 16 van de 23 hittegolven in die periode. Kijk maar eens naar recente berichten daarover in de rechter kantlijn.

Mensen werden bang van de vreselijke voorspellingen. En nu deed zich een fenomeen voor dat begrijpelijk maar onjuist is. Veel mensen dachten dat die hitte een globaal optredend probleem was, en dat de aarde rap op weg was naar het kookpunt. Een dergelijk wereldbeeld wordt in de hand gewerkt doordat nieuws vooral betrekking heeft op de directe omgeving van de lezer. Over wat zich op het gebied van het weer op hetzelfde moment afspeelt in bijvoorbeeld Argentinië of Groenland leest men niets. Daarvoor moet je meetgegevens bekijken. Hoe de temperatuur in de afgelopen julimaand daar was ziet u op onderstaand kaartje:

Bron: GISS-NASA Lees verder →

Aan dit bericht over de verdwenen hittegolven in De Bilt tussen 1901 en 1951 gaan enkele eerdere berichten vooraf. Zie het menu aan de rechterzijde en klik aan.

U weet wellicht dat ik samen met Marcel Crok en Frans Dijkstra bezig ben om de homogenisatie van de etmaal-temperatuurreeks van De Bilt 1901-1951 te bestuderen. De aanleiding was dat vanwege die aanpassing maar liefst 16 van de 23 hittegolven in die periode zomaar verdwenen zijn. We vermoeden dat de homogenisatie iets te drastisch is geweest.

Bron: KNMI

In 2016 heeft het KNMI een homogenisatie toegepast op de dagtemperaturen van 1901 tot 1951 van de 5 hoofdstations:  De Bilt, Maastricht, Eelde, De Kooy en Vlissingen. Reden daarvoor was de inhomogeniteiten (sprongen) die waren ontstaan in de 5 reeksen als gevolg van instrumentverplaatsingen rond 1950. Voor De Bilt spelde nog een extra factor mee, namelijk de wisseling van type meethut omstreeks dezelfde tijd. In het technische rapport van de homogenisatie  is daarover te lezen:

“For the investigated stations, it is known that there have been major relocations that caused inhomogeneities. In addition, for station De Bilt the relocation was accompanied by a major change in thermometer screen. The existence of parallel data makes it possible to correct for the inhomogeneities.

For the relocation in De Bilt in 1951 no parallel observations have been made because the relocation was unforeseen and after the relocation the old location was disturbed due to building activities in the neighborhood of the former screen. Therefore, data of Eelde (before the relocation and screen change and thereafter) has been used for the homogenization of the series.”

Bron: KNMI Lees verder →

Het is opvallend dat juist gisteren en vandaag in respectievelijk het NRC en de Volkskrant grote artikelen staan over de afgelopen hitte in NW Europa. Het NRC spande de kroon met de kop: “Elke vijf jaar een hittegolf – en dat komt door onszelf”.

Geert Jan van Oldenborgh van het KNMI komt ruim aan het woord in het NRC, en datzelfde gebeurt vandaag in de Volkskrant. Samen met nog een paar vertegenwoordigers van WWA, World Weather Attribution.  Die organisatie is een samenwerkingsverband tussen een zestal weer- en klimaatonderzoeksorganisaties, waaronder het KNMI.

Op basis van statistiek gaan hete zomers vaker voorkomen dan in het verleden. In het snelle onderzoek naar de geëindigde hitteperiode  in NW Europa hebben de onderzoekers van het WWA, waaronder Van Oldenborgh, de gemeten hoge temperaturen op 7 stations van 1 mei tot 24 juli 2018 afgezet tegen de verwachtingen van enkele modellen.

Een van die 7 stations was De Bilt. De Bilt sprong er uit omdat de kans op basis van de observaties dat een dergelijke hete zomer voor kan  komen een keer in de 5 jaar is. Geen enkel van die andere stations had dezelfde lage herhalingstijd:

Bron: WWA Lees verder →