Categoriearchief: opwarming

Ook het KNMI maakt ons warm voor de klimaattop in Parijs (1)

Gisteren op het NOS journaal een beetje merkwaardig optreden van de directeur van het KNMI, die volop meedeed om ‘het volk’  warm te maken voor de komende klimaattop in Parijs. We moeten ons immers door die aanslagen in Parijs niet laten afleiden van de werkelijk belangrijke dingen in het leven! Hij nam het in zijn optreden niet zo nauw, nam grote woorden in de mond. Een daarvan was dat het warme begin van november het gevolg was van ‘de klimaatverandering’.  Elke wetenschapper weet dat je dat niet kunt stellen. Een aantal dagen relatief warme lucht kun je niet koppelen aan klimaatverandering, dat is een gotspe. Wel bij voorbeeld aan de luchtsoort die binnenkomt. Het KNMI schreef over dat zachte novemberweer op haar eigen site:  “De oorzaak van het zachte herfstweer is de zuidwestelijke stroming die zeer zachte lucht van subtropische oorsprong aanvoert afkomstig uit het gebied van de Azoren. Naar verwachting houdt dit zachte weer de komende tijd aan.”

 

Overigens komt het een en andere er in de volgende grafiek wat anders uit te zien:

2015

Bron:  KNMI

De temperatuur in De Bilt brak inderdaad in november een hoogterecord, ook voor wat de decadetemperatuur betreft  (decade = 10 opeenvolgende dagen in een maand). Althans, na 1901.  Het echte decaderecord staat op november 1852.  Maar kijk eens in de grafiek naar oktober: toen was er sprake van een laagterecord in de temperatuur. Weliswaar geen decade lang, maar toch.  Ahh, ook een gevolg van klimaatverandering? Haha. Ik zou me, als ik een serieuze wetenschapper bij het KNMI zou zijn, niet erg blij voelen met het recente optreden van mijn directeur.

Hoe NOAA de temperatuur bijstelde

Interessante video waarin Anthony Watts van de klimaatsite wattsupwiththat   uitlegt hoe het komt dat sinds afgelopen zomer de temperatuurgrafiek van NOAA plots niet meer de ‘hiatus’ van de afgelopen 18 jaar laat zien maar weer een heuse temperatuurstijging. Dat was het gevolg van een ‘adjustment’, een bijstelling van de data. Gelukkig hebben we de satellietdata nog ;-). Een volgende keer meer over temperatuurmeting en datasets.

De temperatuur, het zeeijs op de Noordpool en de arctische amplificatie

In het bericht van 4 oktober 2015 werden aanwijzingen gevonden dat de klimaatgevoeligheid voor CO2 veel geringer is dan in klimaatmodellen wordt gehanteerd. Het blijkt dat met name de AMO, de Atlantische Multidecadale Oscillatie, van grote invloed is op de wereldtemperatuur. Die schommelingen in de watertemperatuur van de Atlantische Oceaan hebben zelfs een grotere invloed op de mondiale temperatuur dan CO2, zo bleek uit de multipele regressie analyse in het bovenstaand bericht.

amo 1860 2014

 

Er zijn meer aanwijzingen dat de klimaatgevoeligheid erg gering moet zijn, en die komen uit het noordpoolgebied. Lees verder

De ijsmuts

Even een kort luchtig tussendoortje, om wat verkoeling te brengen in het klimaatdebat.

ice house

Op een geologische tijdschaal bezien bevindt het aardse klimaat zich in een warme fase (hot house) of koude fase (ice house).  We vinden ons de afgelopen paar miljoen jaar in een ice house fase. De huidige gemiddelde temperatuur op aarde van 15 °C past daar in.  Binnen die ice house fase schommelt de temperatuur toch nog behoorlijk: ijstijden oftewel glacialen , en warmere tussenijstijden, de interglacialen. We zitten al 10.000 jaar in zo’n warmer interglaciaal. Maar…interglacialen duren gemiddeld zo’n 10.000 jaar. Daarna valt onherroepelijk een nieuwe ijstijd in, die zo’n 100.000 jaar zal duren. In de grafiek hieronder is goed te zien dat het klimaat altijd verandert. We zitten nu helemaal links. De warme tijd is ongeveer op. Dat wordt geen pretje, haal de muts maar alvast uit de kast ;-).

ice

 

Temperatuur in de troposfeer deel 3

In de vorige bijdrage over de temperatuur in de troposfeer heb ik geschreven  dat waterdamp in de vrije atmosfeer (ruwweg midden en boven troposfeer) gereguleerd wordt door wolkvorming, en dat daarbij microfysische processen een rol spelen die nog nauwelijks begrepen worden.  Hier hebben we denk ik de crux te pakken van de onzekerheid over de energiebalans van de aarde.

waterdamp oceanen

Bron:  RSS

Bovenstaande grafiek is afkomstig van RSS, researchbedrijf dat satellietdata verwerkt. Het is de anomalie van totale waterdamp in de atmosfeer gemeten vanaf 1988. De lineaire trendlijn toont een toename van waterdamp vanaf 1988. Maar net zoals bij de globale temperatuur is er sprake van een sprong rond het super El Niñojaar 1998.

Interessant is de ruimtelijke spreiding van Lees verder

Wetenschap

De echte wetenschapper leest voortdurend boeken en publicaties, maar blijft vinden dat er nog veel te ontdekken valt. Hoe meer hij weet , des te meer beseft hij dat hij eigenlijk weinig weet.

Karl Popper stelde dat wetenschappelijke theorieën geen waarheidspretentie hebben. We moeten ze beschouwen als voorlopig en dienen juist proberen te bewijzen dat ze onjuist zijn. Zo wordt wetenschap een proces van gissing en weerlegging. Haar vooruitgang schuilt hierin, dat theorieën in de loop van de tijd worden vervangen door betere theorieën, die de waarheid steeds dichter benaderen. De logische kracht van één falsificatie is sterker dan een oneindig aantal verificaties van een hypothese.

Er zijn nogal wat mensen in en rond het vakgebied van de klimatologie die vinden dat het in twijfel trekken van de theorie dat de recente opwarming van de aarde louter of grotendeels het gevolg is van menselijk handelen absurd is. Een persoon die vindt dat “the science is settled” kan dus geen echte wetenschapper zijn.

Temperatuur in de troposfeer deel 2

tts

Bron:  remss.com

In het bericht van 22 augustus j.l. liet ik zien dat de temperatuur in het midden van de troposfeer de afgelopen decennia veel minder hard toegenomen is dan in het onderste deel van de troposfeer. Ook ontbreekt de zogenaamde tropische hotspot. Dat strookt niet met de gangbare theorie over opwarming door een versterkt broeikaseffect. In bovenstaande figuur is te zien dat nog wat hoger, op med. 10 km hoogte, er van opwarming helemaal geen sprake meer is. Vandaag wat meer hierover.

Er zijn 3 mechanismen waarop het aardoppervlak zijn warmte kwijtraakt: convectie, verdamping en straling. In de onderstaande figuur is dat inzichtelijk gemaakt. Lees verder

Super El Niño

Het ECMWF gebruikt modellen om een medium-range termijnvoorspelling te doen over ENSO. ENSO zijn de opmerkelijke temperatuurschommelingen in het zuidelijk deel van de tropische Pacific. Die schommelingen hebben effect op het weer in grote delen van de tropen en subtropen. El Niño heeft betrekking op een warmere oceaan dan ‘normaal’ en komt zo eens in de 4 a 7 jaar voor. Zo nu en dan zit er een ‘super’ El Niño bij, die het weer in de tropen en subtropen flink kan ontregelen.

el nino 2015

 

Bron:  ECMWF

Dit voorjaar voorspelde ECMWF  een super El Niño  voor dit jaar.  Omdat de modellen er tot nu toe niet veel van bakten was ik benieuwd of het deze keer wel zou lukken. Zie het bericht van mei j.l. En dat doet het.  El Niño van 2015 is een zeer krachtige, en het einde is nog niet in zicht. Het oceaanwater in de tropen tussen Indonesië en Peru is momenteel zo’n 3 graden warmer dan gemiddeld. Dat heeft vaak grote effecten op het weer in de tropen en subtropen, niet alleen doordat de verdamping in het gebied flink groter is (per 1°C  temperatuurverhoging stijgt de hoeveelheid waterdamp met 7%) en daarmee de neerslag, maar ook doordat de luchtdrukverdeling verstoord raakt. Droge gebieden worden nat en andersom, en allerlei andere effecten zijn het gevolg. De top van El Niño ligt in december, vandaar de naam (=kerstkindje). Daarna wordt alles weer ‘normaal’. Soms wordt El Niño direct gevolgd door La Niña, met tegenovergestelde kenmerken, maar vaak ook niet. De voorspellingen dat het wel eens een record warmtejaar kan worden hebben te maken met de aanwezigheid van deze super El Niño en niet met plotselinge opwarming als gevolg van toegenomen atmosferisch CO2.

Temperatuur in de troposfeer

Met de temperatuur in de troposfeer is wat raars aan de hand. Volgens de gangbare theorie moet een stijgend CO2-gehalte de temperatuur in de troposfeer verhogen. CO2 hindert de uitgaande  langgolvige straling, zodat de aarde minder goed kan afkoelen en wat warmer wordt. Die opwarming van het aardoppervlak is de afgelopen eeuw ongeveer 0,8 °C geweest, gemiddeld over de wereld.

Het is niet helemaal duidelijk op welk conto die 0,8 °C opwarming geschreven kan worden. Het IPCC gaat er van uit dat dat grotendeels het gevolg is van de toename van het CO2 in de atmosfeer als gevolg van menselijk handelen. Dat er (ook) een natuurlijke component meespeelt is zeker. Immers, ook vóór de grootschalige emissies van CO2 schommelde de temperatuur op aarde. Ondanks de stelligheid waarmee het IPCC haar standpunt verdedigt, is niet zeker hoe groot de  natuurlijke component is en hoe groot de menselijke.

msu 1

Bron:  http://images.remss.com/

Hierboven ziet u de gang van de temperatuur in de onderste laag van de troposfeer, LTL.  De data zijn gebaseerd op satellietmetingen sinds december 1978. De gangbare broeikastheorie voorspelt een stijging van de temperatuur in de troposfeer als het CO2-gehalte toeneemt. Niet alleen in de onderste lagen van de troposfeer, maar ook in de hogere delen. In de tropen zou dan zelfs een hot spot moeten ontstaan in de hogere delen van de troposfeer. Daar blijkt echter geen sprake van, niet van die hot spot en de opwarming van de lucht wat hoger in de troposfeer gaat veel minder hard dan aan het aardoppervlak. Wat dat laatste betreft, kijk maar naar onderstaande grafiek:

5

Bron:  http://images.remss.com/

Hoe kan dat?  En heeft dit misschien wat te maken met de ‘temperatuur hiatus’  die al anderhalf decennium duurt? De volgende keer zal ik wat dieper ingaan op dit fenomeen.