Bron: Trouw

Afgelopen week werden we opgeschrikt door een alarmerend bericht:  een publicatie  in Nature zou hebben aangetoond dat de smelt op Groenland van pakweg de afgelopen 25 jaar niet meer valt onder de natuurlijke schommelingen  en dus aan de mens moet worden toegeschreven. Nu is het merkwaardige dat juist rond klimaatconferenties dit soort berichten vaker lijken te verschijnen. Ik heb een paar weken geleden al voorspeld dat met de naderende conferentie in Katowice de klimaat-alarmerende berichtgeving ook flink zou gaan toenemen. Een makkelijke voorspelling.

Aan die publicatie in Nature werkte ook een Nederlander mee, Michiel van den Broeke. Die is professor in Utrecht en heeft veel meer verstand van Groenland dan ik. Daarom ga ik binnenkort die publicatie eens grondig doorlezen. Als ik wat leuks vind meld ik het natuurlijk. Overigens stond onder de foto hierboven (Trouw) : Een gletsjer in West-Groenland hangt met zijn uiteinde in de Noord-Atlantische Oceaan. Dat water op de voorgrond is dus geen smeltwater maar zeewater en het plaatje paste dus eigenlijk niet bij het onderwerp. Maar een kniesoor die daar op let, ijs met veel water is al o.k.

Bron:  DMI

Voorlopig heb ik ander nieuws over Groenland, of eigenlijk hetzelfde nieuws als vorig jaar. Vorig jaar schreef ik een aantal berichten over de sneeuwval in Groenland, zie o.a. hier (lezen denk ik). Lees verder →

Prof. Richard Tol

Alweer een vlijmscherpe column van Martin Sommer in de Volkskrant. Ik kan het niet laten om daaruit te citeren.  Laat het alsjeblieft geen aansporing zijn om een abonnement op de krant te nemen, want ik kan u uit ervaring vertellen dat u zich dan iedere dag door veel linkse bagger heen moet ploegen. Kwaliteitskranten bestaan in Nederland helaas niet. Maar vandaag was er weer een pareltje van Sommer.  Het gaat natuurlijk over het klimaat, en ook over de gele hesjes. Nu we die klimaattop in Katowice beleven (bijna 20.000 deelnemers, die bijna allemaal komen invliegen) staat de krant elke dag vol met alarmerende berichten, het is verschrikkelijk. Sommer haalt prof. Richard Tol aan, over hem heb ik al eens wat op Klimaatgek geschreven. Een klimaatkenner met ballen, die Tol, dat mag je wel zeggen. En hij zat ooit bij het IPCC, dus weet uit ervaring hoe de spruitjes gekookt worden.  Enfin, hier een excerpt van Sommers commentaar:

“Een paar jaar na de val van de Muur was ik in Oost-Berlijn, om te praten met een journalist uit de voormalige DDR. Hij heette Alexander Osang en hij was een tobber. Ik wilde weten hoe het was om in de communistische tijd voor de krant te werken. De formule heette Argumentieren durch Tatsachen, vertelde hij. Argumenteren via de feiten. Er waren in de DDR geen meningsverschillen, aangezien het wetenschappelijk socialisme heerste op aard. Je hoefde alleen de feiten te melden, over productie bijvoorbeeld, ook al moest hier en daar iets worden bijgebogen. Wie de macht heeft, heeft de feiten. Lees verder →

Afgelopen week stond er in de Volkskrant een interview met journaliste Bernice Notenboom.  Bernice is gespecialiseerd in de poolgebieden en mag wel een activiste genoemd worden. Zie onder ander dit bericht. Bernice heeft in 2014 samen met anderen een voettocht gemaakt van de geografische noordpool naar Ellesmere Island in het uiterste noorden van Canada, een tocht van ruim 800 km. Ik moet zeggen, mijn petje af voor zo’n tocht onder barre omstandigheden.

Notenboom vertelt in het interview dat ze waarschijnlijk de laatste poolreiziger is die deze tocht heeft ondernomen. “Het ijs is te slecht. Vliegtuigen die je in geval van nood moeten kunnen oppikken hebben ijs van 1,5 meter dik nodig om te kunnen landen en opstijgen. Dat is er bijna niet meer. Verzekeringspremies zijn onbetaalbaar geworden.”  Even verderop: “Er zijn onvoldoende wetenschappers die in begrijpelijke taal praten over klimaatverandering. Ik ben vrij dat te doen. Natuurlijk moet ik oppassen. Alles wat ik zeg en schrijf over de Noordpool check en dubbelcheck ik.”

Dat laatste spreekt me aan, want dat doe ik ook. Dus ging ik checken of de uitspraak van Bernice over de dikte van het ijs klopt. De afgelegde route vond ik op de website van de tocht en is in de figuur hierboven met een gele lijn aangegeven. De tocht begon op 2 april 2014 en duurde 50 dagen. Op 14 mei 2014 komt men aan op Ellesmere Island in het noorden van Canada. Lees verder →

Foto:  Volkskrant

Bovenstaande uitspraak sloeg in het opiniestuk van Martin Sommer van 1-12-2018 (Volkskrant) op het preventieakkoord, dat ‘met brede steun’ omarmd is door allerlei belanghebbenden. Sommer fileert daarin perfect het manco van de huidige verzorgingsstaat. Hij gebruikt als voorbeeld ook de ‘klimaattafels’ van Nijpels. Ik citeer:

“Iets dergelijks gaat op voor de klimaattafels van Ed Nijpels. Daar mochten de boze burgers die geen windmolen in hun achtertuin willen, niet aanschuiven. Zij zijn dus de sigaar. Zo werkt besturen anno 2018, want dit zijn nog maar twee akkoorden, van de tien die ik in het regeerakkoord heb geturfd. Dit is het kabinet van de akkoordenziekte en het bijzondere is dat ze er nog trots op zijn ook. Lees verder →

Nederland is de afgelopen eeuw warmer geworden. Vanaf 1901 t/m 2016 is de temperatuur in De Bilt ruim 1,6 °C gestegen. Het verloop van de temperatuur van jaar tot jaar in De Bilt is in bovenstaande grafiek met de blauwe lijn weergegeven.  Het betreft de gestandaardiseerde maar niet gehomogeniseerde data van De Bilt. Die lijn danst flink op en neer, het ene jaar is duidelijk het andere jaar niet. Om te weten wat de trend is kun je er een lineaire trendlijn doorheen trekken.  Dat is de rode lijn in de grafiek.

Lees verder →

De prachtige klimaatdocumentaire van de Nederlandse cineast Marijn Poels is nu voor iedereen te zien.  Nadat u de video gestart heeft verschijnen er rechts onder in het beeld wat icoontjes. Klik op het tandwieltje (links naast “YouTube”) en kies uw taal:

Jason-3 satelliet

Al in 1978 zijn er pogingen geweest om de zeespiegel vanuit de ruimte te meten. De eerste missie was van Seasat in 1978. Helaas duurde die metingen maar 24 dagen en de missie werd door kortsluiting beëindigd. Ook met Geosat werd in de jaren ’80 een poging gedaan. Sinds 1992 worden zeespiegelveranderingen gemeten met behulp van hoogtemeters aan boord van satellieten. Achtereenvolgens zijn dat TOPEX/Poseidon (6-12-1992 tot 10-1-2002), Jason1 ( 15-1-2002 tot 2-7-2008), Jason2 (3-7-2008 tot 2016) en Jason-3 (2016 tot heden).

De schatting van de satelliet-hoogtemeter is gebaseerd op de afstand tussen de gemeten zeespiegel en het midden van de aarde (geocentrische zeewaterhoogte of SSH). Dat gebeurt door de gemeten afstand tussen de satelliet en zeeoppervlak (na correctie voor veel effecten op het radarsignaal) van de precieze baan van de satelliet af te trekken. Onderstaande grafiek geeft de constructie van de zeespiegelstijging van1992 t/m 2017 weer. De trend over deze periode is volgens University of Colorado 3,1 mm/jaar (+/- 0,4 mm).

Zeespiegelstijging op basis van altimetrie volgens University of Colorado
Bron: University of Colorado Lees verder →

Arjen Lubach legt uit waarom veel meer kernenergie noodzakelijk is, met cijfers en humor onderbouwd in plaats van met emotie en angst afgewezen (vanaf 11:00) .  Klik hier .

Afgelopen woensdag vond er een rond-de-tafel gesprek in de Tweede Kamer plaats over de kosten en baten van de klimaatwet. Marcel Crok was daarbij. Ik heb al vaker over dit onderwerp geschreven, en laten zien dat de bijdrage van Nederland aan een temperatuurreductie op aarde nihil is. Die 49% CO2-reductie in 2030 zou leiden tot 0,0003 °C minder wereldwijde opwarming in 2100. Dat dat zo weinig is komt vooral natuurlijk omdat de Nederlandse bijdrage aan de wereldwijde CO2 uitstoot zeer klein is.

Bron: Fraunhofer

‘Gidsland’ is Duitsland, dat al vroeg de Energiewende is gestart. Daarbij wordt kernenergie gefaseerd afgeschaft en wind- en zonne-energie gepromoot. Dat zie je terug in bovenstaande grafiek: meer wind en zon en minder kernenergie en steenkool. De reductie van bruinkool loopt wat minder vlotjes, er wordt nu juridisch gestreden om een bos dat gekapt moet worden voor de uitbreiding van een bruinkoolgroeve. Voorlopig is de bijdrage van bruinkool in het totale pakket onontbeerlijk en het zou me niet verbazen als dat in de nabije toekomst gaat toenemen.

De Energiewende in Duitsland heeft de Duitse belastingbetaler tot nu toe 500 miljard euro gekost. De energieplannen van de Nederlandse overheid gaan minstens 650 miljard euro kosten becijfert Crok. De vraag is natuurlijk wat het oplevert aan CO2-reductie. Voor Nederland kunnen dat alleen maar schattingen zijn, maar omdat Duitsland al een tijdje bezig is op de weg van de energietransitie zijn daar wel cijfers voorhanden:

Bron: Environmental Progress

Vanaf 2009 is er geen sprake van een daling van de CO2-uitstoot in Duitsland. Het doel dat de Duitsers zich hebben gesteld voor 2020 wordt dan ook op geen stukken na gehaald. Wel zorgt de energietransitie bij onze buren voor hogere elektriciteitsprijzen. We zijn in ons land hard op weg om dezelfde fouten te maken als Duitsland gemaakt heeft. Bron: Environmental Progress

Klik hier voor het lezenswaardige stuk van Marcel Crok.

Bron: ESA

Het drijfijs op de noordpool wordt sinds eind 1978 gemeten met behulp van satellieten. Sinds 2010 doet de Cryosat-2 satelliet dit nuttige werk. De satelliet meet ‘microwave’ straling die van het aardoppervlak af komt.  Omdat oceaanwater andere microgolven afgeeft dan drijfijs ziet de sensor waar zich ijs aan de oppervlakte bevindt en waar water. De waarnemingen worden verwerkt tot digitale pixels. Elke pixel vertegenwoordigt een vierkant oppervlak op aarde. De eerste instrumenten zorgden voor een resolutie van ongeveer 25 kilometer bij 25 kilometer; latere instrumenten hebben een hogere resolutie. Met behulp van algoritmen wordt dan het ijsoppervlak geschat.

Met de via de satelliet verkregen data kun je van allerlei dingen doen, zoals  het maken van een kaartje.  Hieronder ziet u een kaartje van de minimale ijsbedekking van de noordpool op 19 september 2018. Lees verder →