Afgelopen woensdag vond er een rond-de-tafel gesprek in de Tweede Kamer plaats over de kosten en baten van de klimaatwet. Marcel Crok was daarbij. Ik heb al vaker over dit onderwerp geschreven, en laten zien dat de bijdrage van Nederland aan een temperatuurreductie op aarde nihil is. Die 49% CO2-reductie in 2030 zou leiden tot 0,0003 °C minder wereldwijde opwarming in 2100. Dat dat zo weinig is komt vooral natuurlijk omdat de Nederlandse bijdrage aan de wereldwijde CO2 uitstoot zeer klein is.

Bron: Fraunhofer

‘Gidsland’ is Duitsland, dat al vroeg de Energiewende is gestart. Daarbij wordt kernenergie gefaseerd afgeschaft en wind- en zonne-energie gepromoot. Dat zie je terug in bovenstaande grafiek: meer wind en zon en minder kernenergie en steenkool. De reductie van bruinkool loopt wat minder vlotjes, er wordt nu juridisch gestreden om een bos dat gekapt moet worden voor de uitbreiding van een bruinkoolgroeve. Voorlopig is de bijdrage van bruinkool in het totale pakket onontbeerlijk en het zou me niet verbazen als dat in de nabije toekomst gaat toenemen.

De Energiewende in Duitsland heeft de Duitse belastingbetaler tot nu toe 500 miljard euro gekost. De energieplannen van de Nederlandse overheid gaan minstens 650 miljard euro kosten becijfert Crok. De vraag is natuurlijk wat het oplevert aan CO2-reductie. Voor Nederland kunnen dat alleen maar schattingen zijn, maar omdat Duitsland al een tijdje bezig is op de weg van de energietransitie zijn daar wel cijfers voorhanden:

Bron: Environmental Progress

Vanaf 2009 is er geen sprake van een daling van de CO2-uitstoot in Duitsland. Het doel dat de Duitsers zich hebben gesteld voor 2020 wordt dan ook op geen stukken na gehaald. Wel zorgt de energietransitie bij onze buren voor hogere elektriciteitsprijzen. We zijn in ons land hard op weg om dezelfde fouten te maken als Duitsland gemaakt heeft. Bron: Environmental Progress

Klik hier voor het lezenswaardige stuk van Marcel Crok.