Fig.1    Bron: Jason-3 Products Handbook

Al in 1978 zijn er pogingen geweest om de zeespiegel vanuit de ruimte te meten.  De eerste missie was van Seasat in 1978. Helaas duurde die metingen maar 24 dagen en de missie werd door kortsluiting beëindigd. Ook met Geosat werd in de jaren ’80 een poging gedaan.  Pas sinds eind 1992 worden serieuze pogingen gedaan om zeespiegelveranderingen te meten met behulp van hoogtemeters aan boord van satellieten. Achtereenvolgens zijn dat TOPEX/Poseidon (6-12-1992 tot 10-1-2002), Jason1 ( 15-1-2002 tot 2-7-2008), Jason2 (3-7-2008 tot 2016) en Jason-3 van 2016 tot heden. Frankrijk doet ook mee met haar eigen Sentinel satellieten. Ik kijk hier vooral naar de Amerikaanse satellieten die vanaf 1993 een in de tijd continue reeks afleverden en waarvan de Jason-3 de meest recente satelliet is.

Fig.2    Bron: Jason-3 Products Handbook

De Jason-3 draait op een hoogte van ongeveer 1340 km boven de aarde zijn rondjes. De metingen van de satelliethoogtemeter zijn gebaseerd op de afstand tussen de gemeten zeespiegel en  het midden van de aarde (geocentrische zeewaterhoogte of SSH). Dat gebeurt door de gemeten afstand tussen de satelliet en zeeoppervlak (na correctie voor veel effecten op het radarsignaal) van de precieze baan van de satelliet af te trekken. Figuur 3 geeft de constructie van de zeespiegelstijging van eind 1992 tot oktober 2021 weer. De trend over deze periode is volgens University of Colorado 3,3 mm/jaar.

Figuur 3     Bron: University of Colorado

Lees verder →

Fig.1    Bron: Volkskrant

Het is op een teleurstelling uitgelopen, die klimaattop in Glasgow. Nou ja, niet voor iedereen denk ik, maar zeker wel voor de (niet-gekozen) leiders van de EU. Journalist Marc Peeperkorn maakte er voor de Volkskrant weer een mooi verhaal van, en ook de afsluiter was interessant:

“De teleurstelling over de klimaattop in Glasgow klonk zwaar door bij landen die nu al zwaar door klimaatverandering worden getroffen. ‘We zinken, letterlijk’, zei de onderhandelaar van eilandstaat Tuvalu. “

Dat laatste klonk me bekend in de oren. In het verleden had ik al eens eerder geschreven over Tuvalu, zie hier en hier. Tuvalu bestaat uit een aantal koraaleilanden, sommige in de vorm van een atol. Koraaleilanden steken vanwege hun ontstaan slechts enkele meters boven het wateroppervlak uit. De eilanden liggen zo’n 3000 km ten NO van Australië. De regering van het eilandenstaatje roept al jaren dat het ten ondergaat in de  golven.

De afgelopen jaren zijn er diverse wetenschappelijke onderzoeken gedaan en is dat ‘onder water verdwijnen’ van Tuvalu naar het rijk der fabelen verwezen. In 2010 publiceerden Webb en Kench over dit onderwerp. Conclusie: 86% van de eilanden had nergens last van. In een artikel in Science van 1 augustus 2014 van Christopher Pala trekt hij nog eens recente publicaties na over de stijgende zeespiegel en het naderende einde van atollen. Conclusie: er is geen enkele aanwijzing dat atollen en andere lage eilanden de zeespiegelstijging niet kunnen bijhouden. De groei van koraalriffen in combinatie met sedimentatieprocessen zorgen er voor dat deze eilanden op hoogte blijven en de zeespiegelstijging makkelijk bij kunnen houden.

Fig.2    Bron: Kench et al

Lees verder →

Ja, een kerncentrale bouwen is erg duur, aanmerkelijk duurder dan een gascentrale. Maar dan kijken we vooral naar de bouwkosten en niet verder dan onze neus lang is.

Prof. David Ruzic van de University of Illinois rekent dat rustig en begrijpelijk voor. Het videootje is uit 2019 en aan de grafiek aan het eind zien we dat de huidige hoge gasprijsstijging nog niet meegenomen is, maar dat maakt de aantrekkelijkheid van kernenergie alleen maar groter. En natuurlijk is er het afval, maar dat kan bij moderne centrales sterk verminderd worden.

En het gevaar dan voor de omgeving, Greenpeace waarschuwt daar toch niet voor niets al jaren voor? Ir. Ad Louter: “Hoe veilig kernenergie is blijkt wel uit het lage aantal dodelijke slachtoffers, dat in 70 jaar kernenergie wereldwijd gevallen is: zo’n 200. Als je dat omrekent naar slachtoffers per opgewekte MWh bestaat er geen veiliger energiebron. Zelfs zon en wind staan boven kernenergie op dat lijstje.”(bron TW)

Geschat wordt dat de zeespiegelstijging gedurende de 20^e eeuw gemiddeld ongeveer 1,5 mm/jaar bedroeg. Dat is op basis van getijdenmetingen (boeimetingen) geschat.  De geofysische effecten die bijdroegen (schattingen) aan de zeespiegelstijging in de 20^e eeuw zijn: uitzetting ( 0,4 mm/jaar), gletsjers ( 0,51 mm/jaar), landijs (0,45 mm/jaar), grondwater (0,12 mm/jaar) en antropogene effecten ( 0,05 mm/jaar). Bron: Chung-Yen Kuo (2006). Tegelijk wordt door satellietmetingen vanaf eind 1992 een gemiddelde zeespiegelstijging van 1992 t/m 2020 van 3,3 mm/jaar  (University of Colorado).

Er lijkt dus sprake te zijn van een flinke versnelling in de zeespiegelstijging. Het IPCC gaat in haar laatste rapport AR6 uit van een grote versnelling in de zeespiegelstijging op basis van de satellietdata, en het KNMI deed er in het rapport Klimaatsignaal’21 nog een flinke schep bovenop. De projecties van de zeespiegelontwikkeling in de nabije toekomst zijn onheilspellend, maar zijn -ter geruststelling- allemaal uitkomsten van modellen. Maar hoe zit het met de metingen, rechtvaardigen die de apocalyptische projecties van de zeespiegelstijging  van IPCC en KNMI?  Ik ga op zoek. Dit is deel 1, over de getijdenmetingen.

Getijdenmetingen in Nederland

Fig.1      Bron: sealevel.info

Voor de Nederlandse kust wordt geen versnelling van de zeespiegelstijging waargenomen, zoals bovenstaande grafieken tonen. De grafieken betreffen de gemiddelde maandelijkse zeespiegelhoogte van de 6 Nederlandse hoofdmeetstations van januari 1901 t/m december 2020. De lineaire trendlijn (‘lineair fit’) is de rode lijn, de versnellingslijn (‘quadratic fit’) is de oranje lijn. Als die laaatste gekromd is betekent dit dat er sprake is van een versnelling of vertraging in het signaal. Zo is er bijvoorbeeld in de reeks van Delfzijl een hele lichte versnelling waarneembaar (de oranje lijn ligt links en rechts een beetje boven de rode lijn). In de reeks van IJmuiden is er daarentegen sprake van een hele lichte vertraging. Zo is de versnelling in Delfzijl 0,01426 mm/yr² terwijl de lineaire trend 2,041 mm/yr. Die versnelling is verwaarloosbaar klein. Als dat het geval is ligt de oranje lijn zeer dicht bij de rode lijn.

De gemiddelde trend van die 6 stations is 19,3 cm/eeuw. Dat is de relatieve zeespiegelstijging aan onze kust, dus de stijging van de zeespiegel ten opzichte van het land. Hou je rekening met de gemiddelde bodemdaling langs de Nederlandse kust van 3 cm per eeuw (Zeespiegelmonitor 2018) dan is de gemiddelde zeespiegelstijging langs onze kust al langer dan een eeuw iets meer dan 1,6 mm/jaar (16 cm/eeuw). Er is langs de Nederlandse kust niets te zien van een versnelling in de zeespiegelstijging, zoals ik ook al had laten zien in het bericht van 25 oktober j.l.

Het KNMI weet dat ook en verklaarde dat uitblijven van die versnelling als volgt: “Het verschil tussen waarneming en projectie voor 2020 is goed te verklaren door verschillen in weer, oceaanstromingen, regionale opwarming en zoutgehalte van de oceaan.”  Als dat zo is en het uitblijven van een versnelling is het gevolg van een unieke samenloop van omstandigheden dan ben ik benieuwd naar de grafieken van langjarige metingen elders op aarde.

Getijdenmetingen in de rest van de wereld

Fig.2      Bron: NOAA

Lees verder →

De Volkskrant vanmorgen: dramatische toon in het artikel van de journalisten Peeperkorn en Van Raaij. India belooft in 2070 ‘klimaatneutraal’ te zijn, Australië in 2050. En China? Eigenlijk doen alleen de EU en de USA (Biden) echt mee, de rest houdt zich muisstil of doet beloftes achter de horizon.

Opvallend was dat er een foto bij het artikel stond betreffende smog in India. Was dat een vergissing? In de tekst vond ik: “De ogen zijn vooral gericht op China, met 28 procent van de totale CO2-uitstoot de grootste vervuiler op deze wereld.” CO2 een vervuilende stof? Dat
krijg je als je alfamannetjes iets laat schrijven over een beta-onderwerp.

Het artikel vindt u hier.

Fig.1    Bron: Telegraaf

Fig.2    Bron: Pixabay

Wetenschapsjournalist Edwin Timmer van de Telegraaf sprak met Rupert Darwall, een Britse schrijver die klimaattoppen zoals die in Glasgow niet bekijkt vanuit het klimaatperspectief maar van uit een geopolitieke invalshoek. “De klimaathysterie beneemt ons het zicht op de werkelijkheid. Als zelfs onze eigen elite en militaire top meent dat klimaat de grootste bedreiging vormt voor onze staatsveiligheid, dan is dat dus niet de rivaliteit met China.”

Darwall benadrukt dat die doelen van 1,5 en 2 graden als maximaal toelaatbare opwarming geen wetenschap zijn. Ik heb daar al eens over geschreven. Die doelen komen van Europese ambtenaren. In Parijs werd het op aandringen van kleine eilandstaten uiteindelijk 1,5 graad. Onzin, bovendien zijn de meeste van die eilanden atollen, waarvan de koralen meegroeien met de zeespiegelbewegingen.

Timmer vraagt waarom er zo weinig discussie is over die groen koers. Darwall vertelt over de ’zwijgspiraal’, een theorie van de Duitse opiniepeiler Elisabeth Noelle-Neumann. Ze stelde dat de elite een opinie kan opleggen aan een samenleving en elk debat kan smoren, juist omdat de meeste mensen niet graag afwijken. Darwall: “Er is amper discussie over of ons doel van ’net-zero’ verstandig is, en geen discussie over of, een deel van, de wetenschap achter klimaatrapporten misschien verkeerd wordt weergegeven of verdraaid.”

We zitten volgens Darwall in de eerste energiecrisis van de energietransitie. De prijzen zijn enorm gestegen, terwijl we onze energieopwekking juist afhankelijker aan het maken zijn van veranderlijk weer. Klimaatconferenties bestaan uit twee dingen: de onderhandelingen waar niemand veel aandacht aan besteedt en een groene kermis. Op die groene kermis zijn ze allemaal. Darwall: “ … groene ngo’s, activisten, onderhandelaars, wetenschappers, en vooral mainstream media. En niet te vergeten ambtenaren van milieuministeries en lobbyisten voor hernieuwbare energie. Dat geheel vormt het klimaat-industrieel complex. Het voedt zich met groene subsidies en het beeld van een klimaat-apocalyps. Daarom ligt de focus altijd op de meest extreme klimaatscenario’s.”

Fig.1    Bron: Wyniasweek

Bovenstaande kop met foto is afkomstig uit het artikel dat Jacques Hagoort vandaag publiceerde in Wyniasweek. Het is zijn reactie op het begin deze week uitgebrachte rapport “Klimaatsignaal’21”  waarin het KNMI probeert te duiden wat de implicaties zijn van het IPCC rapport AR6 voor Nederland. Ik concludeerde op de dag  dat het KNMI-rapport uitkwam dat de zeespiegelprojectie van minstens 120 cm in 2100 volstrekte waanzin is, zie hier.

Jacques Hagoort, voormalig hoogleraar aan de TU Delft, heeft behalve die zeespiegelprojecties ook nog wat andere delen van het KNMI-rapport geanalyseerd. Bovenstaande kop in figuur 1 is zijn  conclusie.

U kunt Jacques’ artikel hier  lezen. Het is een uitstekend tegengif tegen de tsunami aan flauwekulberichten rond de klimaattop in Glasgow die ons deze dagen overspoelt. Het rapport “Klimaatsignaal’21”  is het Koninklijk Instituut in De Bilt volstrekt onwaardig.

Fig. 1   Aanleg hoofdgasleiding voor hoogcalorisch aardgas nabij Kempen (2019, NRW, Duitsland)

Sinds kort ben in ‘geabonneerd’  op de emails van Eduard Harinck. Die emails gaan over klimaatverandering, energie en alles daar rond omheen. Vanmorgen vond ik weer een email in mijn postbus, ditmaal over ‘van het gas af’ met een interessant antwoord van prof. David Smeulders van  TU Eindhoven. Smeulders is hoogleraar energietechnologie en vaak bereid zijn kennis op dat gebied te delen met burgers. Ik heb al vaker geschreven over dat aardgasbeleid van de Nederlandse overheid, onder andere hier.

Omdat ik u graag wil laten delen in de visie van Smeulders heb ik netjes gevraagd om het emailgesprek over het gas te mogen delen:

27 oktober 2021               Beste Eduard, ik heb zojuist gereageerd op de Warmtevisie van Woerden en ook de warmtewet genoemd, waarvoor Prof. Dr. Smeulders steeds waarschuwt. Klopt mijn veronderstelling dat op grond van deze uitspraak (zie link) gemeentes niet zomaar een warmtesysteem voor lange tijd aan wijken kunnen opleggen? Verplicht en met 1 leverancier? De consument staat weer centraal lees ik, dus je kunt dit aanvechten?  https://www.vemw.nl/Nieuwsoverzicht/2021-10-14-Rechtsbescherming-besluitvorming-consument.aspx

Misschien kun je deze mail doorsturen? Mijn reactie bevat verder ook een waarschuwing van Dhr. Smeulders inzake de toename van CO2 door te snelle elektrificatie van de samenleving, de warmtevisie kijkt helemaal niet naar leveringszekerheid. https://vng.nl/artikelen/gasvrije-woningen-meer-co2-uitstoot

 Dank je wel, vriendelijke groet, Brigitte

27 oktober 2021               Hoi David, kun jij ons, leken, een beetje de weg wijzen svp?

Tks, Eduard

27 oktober 2021               Op het moment is het (gelukkig) nog steeds zo dat mensen niet gedwongen van het gas gehaald kunnen worden. Zelfs als de hele straat overgaat op warmtepompen zal de overheid voor de ene consument die dit niet wil, gas moeten blijven leveren. De nieuwe warmtewet die op stapel stond zou dit gaan veranderen; de gemeente zou dan via het bestuursrecht (waarmee ook bijvoorbeeld bestemmingsplannen worden vastgesteld) ‘warmtekavels’ gaan vaststellen waarbij de gemeente zou gaan bepalen hoe daar de warmte zou worden geleverd. Net zoals de gemeente bijvoorbeeld in een bestemmingsplan de maximale bouwhoogte vaststelt. Als consument heb je dan geen keuzevrijheid meer, en eventueel bezwaar maken strandt dan bijna altijd bij de Afdeling rechtspraak van de Raad van State.

Gelukkig is die nieuwe warmtewet nu van tafel wegens grote bezwaren van allerlei partijen. Maar uitstel is geen afstel, de keuzevrijheid van de consument staat onder druk in het kader van de noodzakelijk geachte klimaatmaatregelen. Ik zal in ieder geval de belangen van de consumenten proberen te blijven beschermen.

Groet, David Smeulders

27 oktober 2021  Hoi David, Heel hartelijk dank voor snelle reactie. Bezorgden zijn in CC ingelicht.

Vriendelijke groet, Eduard

28 oktober 2021               Dag Eduard,  ik heb al een aantal malen op klimaatgek.nl geschreven over aardgas, zie o.a. hier https://klimaatgek.nl/wordpress/2018/06/28/van-het-gas-af/ . Mag ik onderstaande email-uitwisseling met links  gebruiken voor mijn website, zodat meer mensen over dit onderwerp geïnformeerd worden?

Vriendelijke groet, Rob

28 oktober 2021               Beste Rob, denk niet dat David Smeulders hier bezwaar tegen zal hebben. Geef hem even de tijd om dit te bevestigen !

Groet, Eduard

28 oktober 2021               Vind je het goed als ik nog een vraag stel? Mijn vraag had betrekking op een uitspraak van het Europese Hof van Justitie, en ze zullen gerust voortgaan met onzalige ideeën  om inwoners van alles te verplichten. Betekent deze uitspraak een bescherming van de Nederlandse consument?

Brigitte

28 oktober 2021               Geen probleem. Ik moet overigens opmerken dat de ingezonden brief in de Volkskrant van destijds [ zie voor die brief  https://klimaatgek.nl/wordpress/2018/06/28/van-het-gas-af/ ]  uitgaat van stroom opgewekt met kolencentrales. De energiemix in inmiddels radicaal anders, we gebruiken nu 60% aardgas om stroom op te wekken. We gaan dus van het gas af en stappen over op stroom die met gas wordt opgewekt (‘met gas van het gas af’).  Dit kan overigens CO2 gezien voordelig zijn als je warmtepompen met een hoog rendement (hoge COP) installeert, die de omzettingsverliezen in de elektriciteitscentrale goedmaken. Maar ja, die zijn lawaaierig, en zorgen voor nog meer belasting van het al overbelaste elektriciteitsnet. Vandaar dat ik altijd pleit voor een geleidelijke warmtetransitie, geen paniekerige sprong in het duister.

Groet, David Smeulders

28 oktober         [ antwoord aan Brigitte]  Ik ben geen jurist, maar ik denk het wel. Rechtsbescherming van de burger lijkt op het moment beter geborgd in het Europese Hof dan in Nederland zelf, zie ook de recente uitspraak over windmolens (Nevele arrest), die de Raad van State toen wel moest volgen.

Groet, David

“Is het verstandig te luisteren naar iemand die decennialang hoogleraar Atmosferische Studies aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) is geweest? Iemand die lid is van de Amerikaanse National Academy of Science, van de American Academy of Arts and Sciences, die betrokken is bij de American Meteorological Society, de American Geophysical Union, de American Association for the Advancement of Science? Het lijkt me verstandig om te luisteren. Hij heet Richard Lindzen, en gezien zijn wetenschappelijke publicaties, zijn positie bij het MIT, en zijn humor, volg ik zijn werk met interesse.”

Zo begint de column van Leon de Winter in de Telegraaf van gisteren. Het uitstekende artikel van prof. Richard Lindzen waarop De Winters column is gebaseerd, is vrijelijk te lezen.  Klik op deze link.