Een lezer maakte me er op attent dat in de laatste tabel van het vorige bericht (hittegolven in 1947) de vierde (!!)  hittegolf van 1947 ontbrak. Dat was een omissie van mijn kant die ik meteen corrigeer:

Het jaar 1947 telde dus in eerste instantie 4 hittegolven, door homogenisatie teruggebracht tot 1 hittegolf. Dat maakt het allemaal nog absurder.

In het eerste deel van “Het raadsel van de verdwenen hittegolven” liet ik   zien dat er in de periode 1901 – 1951 maar liefst 16 van de 23 hittegolven geschrapt zijn door het KNMI. Dat gebeurde in 2016, toen het KNMI in 5 hoofdstations – waaronder De Bilt – de oude temperatuurwaarnemingen naar beneden bijstelde.

Omdat hittegolven in Nederland officieel alleen maar vastgesteld worden met behulp van de temperaturen in De Bilt gaat daar mijn belangstelling naar uit. Ik lees regelmatig over  ‘hittegolven’  in andere delen van het land, dus niet in De Bilt.  Dat is dus onzin, en blijft onzin, ook al noemen sommige weermannen en -vrouwen dat dan ‘regionale hittegolven’.

Data:  KNMI

In het eerste deel van wat nu een serie dreigt te worden liet ik bovenstaande grafiek zien. Daarin is goed te zien dat de temperatuur van 1901 – 1951 naar beneden is bijgesteld, en het sterkst in de zomer met ~0,5 °C. De data in de grafiek hebben betrekking op de gemiddelde etmaaltemperatuur. Lees verder →

We zitten de afgelopen dagen in een hittegolf. In Nederland is officieel sprake van een hittegolf als de maximumtemperatuur bij het KNMI in De Bilt gedurende tenminste 5 dagen elke dag 25 graden of hoger is. Bovendien moet het in die 5 dagen op zeker 3 dagen minstens 30 graden zijn. In onderstaande tabel van de website van het KNMI zijn de hittegolven sinds 1901 weergegeven (op die van 2018 na).

Bron:  KNMI

Lees verder →

Het oppervlak aan drijfijs is een onderwerp dat al vaker op deze site aan de orde is geweest. Dat oppervlak fluctueert met de seizoenen: ’s zomers, zo rond 1 september, heeft het zijn minimale oppervlakte. Maar er zijn ook fluctuaties op een langere termijn. We meten dat oppervlak systematisch sinds 1979. Voor die tijd waren er incidentele metingen. Sinds 1979 is het oppervlak aan drijfijs op de noordpool afgenomen. Die langjarige schommelingen hebben natuurlijke oorzaken.  Een belangrijke is de AMO, de Atlantische Multidecadale Oscillatie.  Dat is de schommeling van de watertemperatuur in het noordelijk deel van de Atlantische Oceaan.

Bron:  ClimateExplorer Lees verder →

Het is de laatste maanden erg droog in ons land.  Het KNMI tekent dat voor ons uit in een grafiek:

Bron: KNMI

Van een doorlopend neerslagtekort is sprake als de hoeveelheid neerslag in een bepaalde periode kleiner is dan de verdamping. In bovenstaande grafiek laat een stijgende lijn een toename in de droogte zien. Bij een dalende lijn is de hoeveelheid neerslag groter dan de verdamping en neemt de droogte gemiddeld over Nederland af. Daalt de lijn dan wordt het gras weer groen. Er is dan nog steeds sprake van een neerslagtekort omdat het water in de bodem (m.n. hangwater en grondwater) nog niet volledig is aangevuld. Daarom spreken we in dit geval van een doorlopend neerslagtekort. Een strenge grafiek dus, want met name oppervlakkig wortelende planten kunnen al weer voldoende water hebben terwijl de grafiek nog steeds van droogte spreekt. Lees verder →

Interview met prof David Smeulders, hoogleraar Energy Technology aan de TU/e, die een week geleden een waarschuwend briefje naar de Volkskrant stuurde. Helder verhaal in het blad Cursor van de TU/e, en dat merkwaardige zinnetje “Voor de duidelijkheid: Smeulders is geen conservatieve klimaatontkenner” vergeef ik de redactie van Cursor graag. 😉

Bron: Cursor

“Door het hoge tempo waarmee we in Nederland opeens van het gas af willen, zal onze CO2-uitstoot de komende jaren alleen maar stijgen. Dat voorspelt TU/e-hoogleraar Energy Technology David Smeulders. Hij keert zich tegen de huidige ‘duurzaamheidsreligie’ waarin volgens hem rationele argumenten niet meer worden gehoord. Lees verder →

Bron: Volkskrant

De Tweede Kamer praat vandaag over het Klimaatakkoord. Hopelijk ook over wie de gigantische rekening ervan gaat betalen. Tot nu toe zijn het vooral de huishoudens die de rekening van de energietransitie betalen. Dat gaat via de Heffing Opslag Duurzame Energie (ODE). In 2018 betalen de huishoudens ruim 13x zoveel ODE over aardgas dan de bedrijven (grootverbruikers). Over elektriciteit betalen huishoudens momenteel 66x zoveel als grootverbruikers. Ik heb al zo’n vermoeden waar het op uit gaat draaien. De komende jaren gaat elk huishouden er zeker enkele honderden euro’s per jaar aan bijbetalen. En dat bedrag kan nog flink oplopen tot 2030. Wat doet onze VOLKSvertegenwoordiging? Of moet ik dat woord beter niet meer gebruiken? Lees verder →

Gisteren publiceerde de Volkskrant een interview met hoogleraar energiemarktregulering Machiel Mulder van de universiteit Groningen. Leest u even een stukje mee in dat interview:

Bron Volkskrant

Het antwoord op de vraag in de titel van dit bericht is duidelijk: nee.  We hebben gas nodig, al is het alleen al om in de toenemende vraag naar elektriciteit te kunnen voorzien.

Remco de Boer interviewde onlangs voor Studio Energie de CEO van Gasterra, Annie Krist. Een interessant gesprek met een CEO die natuurlijk voorzichtig was in haar uitspraken. Op de vraag van De Boer hoe groot de vraag naar aardgas volgens haar in 2030 zal zijn antwoordde ze uiterst voorzichtig:  “zeker nog 20.”.  Dat is 20 miljard m3 aardgas, ongeveer de helft van de huidige vraag. De podcast van het interview is hier te volgen.

Het CBS geeft voor het jaar 2017 aan dat het verbruik van aardgas in ons land bijna 1300 PJ was.  Omgerekend in m3 is dat ongeveer 41 miljard m3. Dat zal dan (groten-)deels aardgas zijn uit andere gebieden dan Groningen, zoals de kleinere aardgasvelden in Nederland. Maar denk ook aan levering vanuit Noorwegen en Rusland en de groei van LNG.

In de rest van Europa is aardgas een deel van de oplossing van het energieprobleem. In Nederland is er een bijna hysterische drang om zo snel mogelijk van het aardgas af te raken. Veel Europese landen kijken dan ook met bezorgdheid naar wat er in Nederland gaande is. Die bezorgdheid wordt in eigen land door steeds meer mensen gedeeld, die beginnen in te zien dat we waarschijnlijk duistere jaren tegemoet gaan.

Hoeveel CO2 bespaar je door van het gas af te gaan? Hoogleraar Energietechnologie van de TU Eindhoven David Smeulders rekent dat in de Volkskrant voor met CO2’s in plaats van euro’s:

“1 CO2 staat voor 1 kilogram CO2-uitstoot. Een kuub gas zou dan ongeveer 1,8 CO2’s kosten, 1 kilowattuur kolenstroom 0,8 CO2’s en 1 kilowattuur zonnestroom of windstroom zou natuurlijk gratis zijn. Een gemiddeld gezin heeft 1500 kuub gas per jaar nodig en dat kost ze dus 2700 CO2’s. Als ze kiezen voor kolenstroom, moeten ze 5000 kilowattuur kopen om hun huis even warm te houden als met gas. Dat kost 4000 CO2’s en zo zijn ze dus 1300 CO2’s slechter af dan met gas. Natuurlijk willen ze dan liever de gratis zonnestroom of windstroom. Helaas zijn die beperkt verkrijgbaar en erg kort houdbaar; ze kunnen nergens opgeslagen worden en moeten na productie onmiddellijk geconsumeerd worden. Door van het gas af te gaan, zal de consument duurder uit zijn, zowel in euro’s als in CO2’s. En die laatste rekening bepaalt wel de opwarming van de aarde.”

En dan heeft Smeulders het nog niet over hoe weinig CO2’s het kost als elektriciteit opgewekt wordt met kernenergie. Kortom, het Nederlandse volk wordt op een catastrofale manier belazerd met  het Klimaatakkoord.  Niet alleen zal de uitstoot van CO2 er door toenemen, maar de rekening in Euro’s voor dit wanbeleid gaat betaald worden door de argeloze burger. Grote industrieën moeten ook hun steentje bijdragen, maar als dat teveel gaat kosten zullen ze uit Nederland verdwijnen. Voldoende vestigingsplaatskeus voor hen in Europa, want geen enkel ander Europees land heeft een dergelijk krankzinnig gasbeleid. Integendeel: daar wordt aardgas gezien als een methode om de CO2-uitstoot te drukken. Men kijkt verbaasd en bezorgd naar de ‘van het gas af’ -fratsen in Nederland.

Inmiddels zijn de eerste glastuinders al bezig om de catastrofe het hoofd te bieden door  te onderzoeken of hun kassen met hout verwarmd kunnen worden. Ongetwijfeld zullen veel huishoudens volgen. Involutie heet dat, omgekeerde evolutie, het teruggaan in de ontwikkeling.

Bron:  Volkskrant

Het was de afgelopen weken een dolle boel in klimaatland. Maar liefst 2 publicaties over Antarctica zagen het licht. Op bovenstaand beeld uit de Volkskrant van 14 juni j.l. wordt het artikel uit Nature aangekondigd. Met een vette kop wordt het onheil aangekondigd. Een bijpassende foto was snel gevonden. Rampspoed rond de Noordpool wordt al enkele decennia vergezeld van een zielig eenzame ijsbeer op een afdrijvende ijsschots. Bovenstaande foto is de Antarctische tegenhanger. Een plaatje van een eenzaam? dier is een probaat propagandamiddel.

De publicatie van het IMBIE-team beschrijft de massabalans van de Antarctische ijskap tussen 1992 en 2017. INMBIE is ‘ice sheet mass balance inter-comparison exercise’, een samenwerkingsverband van ESA en NASA waarin wetenschappers met behulp van satellietdata de ijskap van Antarctica meten.  Conclusie: de massabalans van Antarctica is negatief in deze periode, dat wil zeggen dat er meer afgaat dan bijkomt. Dat geldt dan vooral voor West-Antarctica. Het ijs op Oost-Antarctica groeit aan volgens de onderzoekers. Dat onderzoek wordt gedaan door het toepassen van satellietdata en modellen. Lees verder →