Op 22 april 2011 presenteerde Shaun A. Marcott zijn dissertatie aan de University of Oregon. De titel van zijn onderzoek was Late Pleistocene and Holocene Glacier and Climate Change. Marcott gebruikte dezelfde 73 proxies als in zijn publicatie in Science en dezelfde methode. Onderstaande grafiek geeft het verloop weer van de temperatuur gedurende het Holoceen volgens de dissertatie:

Hier is de grafiek uit het Science-artikel:

Onmiddellijk valt het verschil op:  de ‘uptick’ aan het einde van de grafiek is in de eerste grafiek afwezig. Als we inzoomen op de laatste 2000 jaar ziet de temperatuurreconstructie in de dissertatie er zo uit:

En zo ziet dezelfde periode er in het Science-artikel uit:

De gekleurde lijntjes geven het volgende aan:

Standard= rekenkundig gemiddelde.
Standardnh= rekenkundig gemiddelde noordelijk halfrond.
CosLat= rekenkundig gemiddelde op basis van de cosinus van breedteligging , men houdt rekening met de bolling van de aarde.
RegEM= statistische methode van Schneider 2001 om voor incomplete datasets in de paleoklimatologie  de gemiste data in te vullen en het gemiddelde te schatten.

De lijn waar het hier om gaat is de blauwe lijn  (Standard). Merk overigens het verschil op tussen deze Standardlijn  (global)  en de groene lijn die het NH weergeeft voor de afgelopen 150 a 200 jaar.

Wat concludeert Marcott in zijn dissertatie op pagina 42:   “The resolution of our reconstruction limits our ability to determine if the recent warming of the past few decades has reached maximum interglacial values; however, from model-based projections of 21st-century climate we infer that the mean global temperature will rise well above the warmest levels of the current interglaciation by 2100.”

Wordt zeker vervolgd.