Willis Eschenbach verrast mij en veel anderen keer op keer met uitstekende artikelen op WhatsUpWithThat over allerlei klimatologische kwesties. Hier de vertaling van een recent artikel over de beruchte hockeystickgrafiek, die in diverse varianten steeds maar weer opduikt. Willis laat zien waarom dat logisch is. Niet omdat dat hockeystickachtige verloop van de temperatuur van de afgelopen 2000 jaar ‘settled science’ is, maar door de statistische methodiek die gehanteerd wordt.

Mining for hockeysticks

Gastartikel door Willis Eschenbach (@weschenbach op Ex-Twitter) Lees verder →

Fig.1

Zou u de kwaliteit van bovenstaande sleutel vertrouwen? Ik niet, en u ziet (hopelijk) wel waarom. Iets dergelijks overkwam me toen ik een artikel in de Volkskrant las over het stilvallen van de AMOC. De AMOC, Atlantic Meridional Overturning Circulation, is een systeem van oceaanstromingen dat water in de Atlantische Oceaan laat circuleren en warm water naar het noorden en koud water naar het zuiden brengt.

Fig.2    Bron: Johns et al 2023

Bovenstaande figuur is afkomstig van een recente publicatie over de AMOC en geeft op een juiste wijze (een deel van) de AMOC weer. Warmte wordt vanuit de Golf van Mexico richting Europa getransporteerd, en zakt voor de oostkust van Groenland als gevolg van temperatuur- en zoutverschillen naar de diepte. Daarna stroomt het afgekoelde water op grotere diepte naar het zuiden, richting zuidelijke Atlantische Oceaan, Indische Oceaan en Pacific. Op diverse plaatsen komt dat water weer aan de oppervlakte en stroomt terug richting Golf van Mexico, In de tropen wordt die stroom weer opgewarmd. De AMOC vormt zo ons grootste circulatiesysteem en verdeelt warmte (en koude) op aarde . Lees verder →

Fig.1    Bron: KNMI

“Visualisatie van data is een krachtige manier om informatie over te brengen. ‘Warming stripes’, een klimaatstreepjescode, laat zowel de jaar-op-jaar variaties als de opwarming van het klimaat goed zien.” Zo begint de uitleg van het KNMI bij de eerste klimaatstreepjescode die werd toegepast. Figuur 1 toont die code voor De Bilt voor 1901-2023, waarbij het koudste jaar 1963 zeer donkerblauw is (gemiddelde temperatuur 7,8 °C) en 2023 zeer donkerrood (11,8 °C).

Fig.2   Bron: WUWT

Die van-blauw-naar rood streepjes zijn bedacht door prof Ed Hawkins van de University of Reading. Figuur 2 toont de streepjescode volgens Hawking voor de aardse temperatuur van 1850-2023. Deze grafiek is gebaseerd op Hadcrut5 data (anomalieën), waarbij het temperatuurverschil tussen het koudste jaar (1904) en het warmste jaar (2023) ongeveer 1,5 °C. is. Identieke kleuren in de figuren 1 en 2 betekenen dus niet identieke temperaturen. Het is een soort elastische schaal, waarbij het donkerste blauw het koudste jaar vertegenwoordigt en het donkerste rood het warmste jaar. Lees verder →

Gisteren was ik op het congres van de stichting Clintel. Een prima dag, en zoals dat dan gaat veel mensen ontmoet. Goede sprekers ook, vooral (wat mij betreft) met name Hessel Voortman over de zeespiegel en Willie Soon over merkwaardige homogenisatietechnieken en de ondergewaardeerde zon.

Na afloop interviewde Jim Ferguson de hoofdrolspelers van het congres. Willie Soon op 5:00 en Hessel Voortman op 14:20. Een mooie dag!

https://x.com/JimFergusonUK/status/1803403052067504560

Het UHI effect zorgt in stedelijke omgevingen voor een (geleidelijk toenemende) verhoging van de temperatuur als gevolg van bebouwing en menselijke activiteiten. Moet daar voor gecorrigeerd worden in de temperatuurdata? Ik denk van niet, officiële temperatuurmetingen tonen immers de luchttemperatuur ter plekke, ongeacht de processen die daaraan ten grondslag liggen. Sommigen vinden echter dat de enige goede metingen die zijn die in een rurale omgeving gedaan worden. Maar dat is onjuist. In de eerste plaats omdat behalve rurale ook urbane omgevingen tot de leefwereld behoren, ze ‘horen erbij’. In de tweede plaats om dat ook urbane gebieden beïnvloed worden door allerlei menselijke activiteiten zoals veranderend bodemgebruik.

Fig.1    Bron: RIVM

Twee jaren gelden heb ik een artikel geschreven over het UHI effect. Alles wijst er op dat vanwege de sterke verstedelijking van Nederland en de ruimtelijke versnippering van die verstedelijking veel gebieden in Nederland beïnvloed zijn door het UHI. Dat toont ook de interessant interactieve kaart “Stedelijk hitte-eiland effect (UHI) in Nederland” uit 2017 die het RIVM en VITO (Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek) gezamenlijk hebben uitgegeven (figuur 1). De kaart kunt u vinden in de Atlas Natuurlijk Kapitaal. Lees verder →

Het KNMI schrijft: “Deze lente was de warmste sinds het begin van de metingen. Met een gemiddelde temperatuur van 11,8 °C was deze lente bijna 2 graden warmer dan normaal. Het was ook zeer nat, de op één na natste lente sinds het begin van de metingen. Alleen maart was droog en mei was juist recordnat.” Tijd voor een paar bespiegelingen over de afgelopen lente in Nederland.

Fig.1    Data: KNMI

De grafiek van figuur 1 laat het verloop zien van de gemiddelde lentetemperatuur sinds 1901 in De Bilt. Waardoor de lente van 2024 de warmste werd is – zoals de meeste klimatologische vragen- niet met enkele zinnen te beantwoorden. Een tip van de sluier kunnen we oplichten door niet alleen naar de gemiddelde temperatuur te kijken maar ook naar de gemiddelde dagelijkse minimumtemperatuur en de gemiddelde dagelijkse maximumtemperatuur gedurende de lente. Lees verder →

Fig.1    Bron: KNMI

“Plaatselijke neerslag van meer dan 25 millimeter in een uur noemen we een hoosbui…  Waardes boven de 50 millimeter in een uur komen in Nederland ongeveer één keer per eeuw of iets vaker voor wanneer men zich op een vaste locatie bevindt.”

Dat is te lezen op de website van het KNMI. Het gaat bij buien dus niet over een dag vrijwel constante regen, maar kortdurende plensbuien. Omdat die plensbuien ruimtelijk beperkt van omvang zijn ze plaatselijk: hier kan er in een uur erg veel water vallen, terwijl het 5 km verderop droog blijft.

Je leest en hoort vaak dat de buien extremer worden en vaker voorkomen dan ‘vroeger’, maar is dat ook zo? Je zou het haast gaan denken, maar dat komt dan vooral omdat kranten en radio en tv voortdurend verkondigen dat het weer extremer wordt, als gevolg van menselijke invloeden. En die zich alsmaar herhalende boodschap slijt op den duur in. Daarom duik ik in de cijfers, want meten is weten. Lees verder →

Een kort en duidelijk interview met Judith Curry, een van de bekendste klimaatwetenschappers van dit moment. Als levenslange liefhebster van de aardwetenschappen heeft Judith Curry van kinds af aan gepleit voor integriteit en wetenschappelijke waarheid. Ondanks discriminatie en pesterijen in een door mannen gedomineerd vakgebied sprak Judith zich uit tegen de leugens en manipulatie van klimaatwetenschappers die een politiek verhaal wilden afdwingen. Nadat ze door de universiteiten was gemarginaliseerd verliet Judith de academische wereld en begon voor zichzelf. Nu vecht ze voor de waarheid en geeft ze het volgende advies: Houd je geest open, doe je onderzoek en leef je beste leven.

Wordt het natter? Sommige mensen menen van wel. Dat zijn dan vaak mensen die in NW Europa wonen en een erg nat halfjaar achter de rug hebben. En er zijn op aarde vast nog wel enkele plekken te vinden waar het de afgelopen maanden erg nat was.  Op 4 april 2024 schreef ik over de afgelopen winter in Nederland.

Langdurige natte perioden zijn lastig in grafieken te vatten, omdat we graag indelen in periodes die te kort zijn (etmaal, week, maand) of te lang (jaar). Te korte periodes knippen langere natte periodes in  stukjes, en een heel jaar is vaak weer te lang. Vandaar dat ik in dat laatste artikel gebruik maakte van de halfjaarlijkse voortschrijdende gemiddelde neerslagsom. Die is niet gebonden aan die vooraf vastgelegde periodegrenzen.

Fig.1    Data: KNMI

In de grafiek van figuur 1 is voor station De Bilt die halfjaarlijkse voortschrijdende gemiddelde neerslagsom weergegeven, op basis van de etmaalsommen vanaf 1 januari 1906 t/m 31 mei 2024. Die grafiek had ik al eens laten zien in dat laatste artikel, deze is nu iets langer doordat de laatste  maanden eraan toegevoegd zijn. Lees verder →

Dr. Roger Pielke Jr. is professor aan de University of Boulder, Colorado. Hij is een gerespecteerde wetenschapper en is daarom al enkele malen over klimaatkwesties als deskundige gehoord door Senaat- en Congrescommissies. Deze week werd hij gehoord door de Budgetcommissie van de U.S. Senaat. De verklaring van Pielke focuste zich op misinformatie en wetenschappelijke integriteit.

Zijn betoog draaide om 4 cruciale punten:

1. Om te beginnen benadrukt hij expliciet en ondubbelzinnig dat door de mens veroorzaakte klimaatverandering reëel is, dat ze aanzienlijke risico’s inhoudt voor de samenleving en het milieu, en dat verschillende beleidsreacties in de vorm van mitigatie en aanpassing noodzakelijk en zinvol zijn.
2. Het beste en waarschijnlijk enige tegengif voor verkeerde informatie is juiste informatie. Het succesvol produceren, communiceren, legitimeren en vertrouwen op accurate informatie om het beleid te informeren vereist het handhaven van normen van wetenschappelijke integriteit.
3. Helaas zijn op belangrijke gebieden van de klimaatwetenschap dergelijke normen niet nageleefd en is de zelfcorrigerende functie van de wetenschap kortgesloten. In mijn getuigenis illustreer ik voorbeelden van tekortkomingen, met de nadruk op het aanhoudende misbruik van verouderde en ongeloofwaardige scenario’s.
4. Bezorgdheid over verkeerde informatie wordt soms ironisch en pathologisch misbruikt door politici, journalisten en experts om verkeerde informatie te verspreiden en accurate informatie te ondermijnen.

Lees het hele betoog van Pielke hier.