Zeespiegel en de grote woorden van Tamino

Terwijl ik me al een paar weken bezig houd met de zeespiegel en steeds verbaasder wordt over wat ik lees en zie, kwam daar de afgelopen dagen een klein relletje langs over het onderwerp.

Vanaf  1992 proberen we serieus de hoogte van de zeespiegel te meten met behulp van satellieten.  Dat dat geen sinecure is zal ik u later eens laten zien. Die metingen , altimetrie genaamd, gaven een paar jaar geleden nog een gemiddelde stijging weer van 3,4 mm/jaar, maar de laatste tijd is dat een beetje naar beneden bijgesteld. Dat komt vooral omdat het duivels moeilijk is om van grote hoogte een verschil van 1 mm te meten. Ook daarover later meer.

Bron:  Church & White 2011

We meten de zeespiegel langs de kust en op eilanden al heel  lang met behulp van zogenaamde getijdemeters. Die getijdemetingen geven echter in de 20e eeuw lagere stijgsnelheden weer dan de satellieten doen. Nu hebben diverse wetenschappers gevonden dat omstreeks het startpunt van de satellietmetingen in 1992 er bij getijdemetingen een opmerkelijke acceleratie te bespeuren was, en waren die hogere zeespiegelstijgingen die door satellieten gemeten werden dus helemaal niet zo raar. Nu is het wel erg toevallig dat die acceleratie in de metingen bij de getijdemetingen samen viel met de start van de satellietmetingen. Ikzelf heb al een paar keer een poging gedaan iets van die versnelling te zien in meetreeksen maar dat is niet gelukt. Zie o.a. hier.

Een bekende blogger op WUWT, Eschenbach,  heeft ook een poging gedaan en 63 meetreeksen bekeken vanaf 1950. U kunt zijn verhaal hier lezen.  Hij vond dat de meeste meetreeksen helemaal geen versnelling vertoonden maar netjes een lineair verloop lieten zien. Ik heb hieronder het verloop van een van deze stations weergegeven, Hoek van Holland.

Bron:  Klimaatgek, data PSMSL

Er zijn 2 trendlijnen in getrokken, een lineaire en een kwadratische. Van beide lijnen is de formule en de R2 weergegeven. Met rood de kwadratische en met groen de lineaire.  Beide lijnen zijn nauwelijks te onderscheiden omdat ze samenvallen. Daaraan, en aan de R2 is te zien dat er geen versnelling is in Hoek van Holland. Ik heb het nog even gecontroleerd met regressieanalyse, geen acceleratie.

Eschenbach kreeg forse kritiek van Tamino, een bekende alarmistische klimaatblogger, vooral vanwege statistische aanpak.  Eschenbach ging door het stof, hanteerde Tamino’s aanpak en bleef bij zijn constatering: de meeste van de 63 stations geven geen versnelling in zeespiegelstijging te zien. Bij 7 was er wel sprake van een versnelling, en bij 3 sprake van een vertraging. Zowel de versnellingen als de vertragingen waren minimaal: de gemiddelde waarde van de versnelling is 0,015 ± 0,012 mm/jaar. Bij die 7 waren overigens ook 2 Nederlandse stations, later meer hierover.

Tamino waste de oren van Eschenbach stevig, en kwam ook nog aan met 2 voorbeelden, Boston en Juneau in Alaska. Nu weet ik dat er met de zeespiegel in Alaska en aan de oostkust van de USA vreemde dingen aan de hand zijn, dus mijn aandacht was getrokken.

Bron: Tamino

De daling van de relatieve zeespiegel in Juneau is spectaculair, maar in Alaska niet heel bijzonder. Probleem bij getijdemetingen is dat ze altijd ten opzichte van een meetpunt aan wal geijkt zijn. En de aardkorst beweegt vrijwel overal, omhoog of omlaag (en soms ook heen en weer).

Tamino verklaart dat als volgt:

“Before you declare “Aha — no global warming” be advised that we know why it’s decelerating: because of global warming.

Glaciers are melting so fast that the total mass on land areas is decreasing … the mass of all that water leaves the land and ends up in the ocean. That means the gravity from that ice is no longer pulling the sea closer with its gravity. Because of that, sea levels can actually fall near regions with much land ice melt. So yes, Juneau sea level is decelerating because of global warming.

I wonder whether Willis will dispute that too?”

Het toontje is een beetje belerend, daar moet je in de blogwereld wel tegen kunnen. Wat hij beschrijft is een bekend fysisch verschijnsel. Maar hier slaat hij de plank flink mis denk ik. Het toeval wil dat vlak bij de getijdemeter van Juneau een GPS meetpunt is van SONEL, een Franse organisatie die getijdemetingen willen koppelen aan GPS data. Dat wil zeggen van relatieve zeedata absolute maken. Zo ziet de aardkorstbeweging van de omgeving van Juneau uit, sinds 2006 een stijging met bijna 17 mm per jaar:

Bron:  SONEL

De GS metingen lopen van eind 2005 t/m 2013. Ik heb de meetdata van die periode gecorrigeerd voor de grote bodemstijging in die periode van 16,68 mm/jaar, die min of meer lineair was.  Het resultaat ziet u in de grafiek hieronder:

Bron:  Klimaatgek,  data PSMSL en SONEL

De sterk dalende zeespiegeltrend is omgebogen in een licht stijgende. Ongetwijfeld zal er ook een effect zijn van massaverandering door smeltend ijs, maar die zal schat ik veel kleiner zijn dan de bodemstijging in het gebied. Ook al omdat er in Alaska wel gletsjers zijn maar geen landijs zoals op Groenland.

Wat leren we hier van?  Dat Tamino moet nadenken voordat hij op hoge toon een ander de oren wast. En dat zeespiegelstijging een verdomd lastig onderwerp is, waarover later meer. Dank aan SONEL voor de GPS data J.