Nieuwe studie blijkt oude wijn in nieuwe zak

 

guardian1

bron:  Guardian

The Guardian kopte prominent dat de door de mens veroorzaakte opwarming nog eerder begon dan tot nu toe bekend was, op basis van een recente publicatie in Nature van een aantal Australische en Amerikaanse wetenschappers. Nou weten we wel dat de gemiddelde temperatuur op aarde de afgelopen anderhalve eeuw wat gestegen is, ruwweg zo’n 0,6 °C. Maar het was tot nu toe onmogelijk om te bepalen welk deel van die opwarming het gevolg is van natuurlijke factoren en welk deel het gevolg is van antropogeen handelen (lees: CO2-stijging). Het IPCC is daar al uit en spreekt in haar rapport uit 2015 over de invloed van de CO2-stijging op de opwarming :   “…. extremely likely to have been the dominant cause of the observed warming since the mid-20th century”. Hoe het IPCC daarbij komt is tot op de dag van vandaag niet duidelijk. Niet zo verwonderlijk, omdat er tot op heden onvoldoende kennis voorhanden is om te bepalen welk deel van de temperatuurverandering van antropogene en welk deel van natuurlijke aard is.

Ik was dus razend nieuwsgierig hoe die groep Australische en Amerikaanse wetenschappers dat ei van Columbus hadden gevonden. De publicatie van Abram et al (2016) , Early onset of industrial-era warming across the oceans and continents heb ik derhalve doorgespit.

abstract1

In de Abstract van de publicatie heb ik met rood gemarkeerd waar het voor mij om gaat: de (vroege) opwarming als gevolg van greenhouse forcing (= stijgend CO2-gehalte). De onderzoekers hebben de periode vanaf 1500 AD bekeken en voor de periode dat er nog geen (betrouwbare) meetgegevens waren gebruik gemaakt van zogenaamde proxies. Dat zijn temperatuurreeksen die indirect zijn afgeleid van jaarringen van bomen, koraalriffen, ijskernen, sedimenten et cetera. Ze maakten gebruik van zowel terrestrische (land) als mariene proxies. In onderstaande figuur is die reconstructie te zien.  SAT is Surface Air Temperature, SST is Sea Surface Temperature. De verticale schaal is de anomalie ten opzichte van de gemiddelde temperatuur van de periode 1961-1990. De data betreffen de regio’s die voor de studie zijn gebruikt, het zijn geen globale data.

recon

De onderzoekers gebruiken geavanceerde statistische methoden, en gebruiken naast de temperatuurreconstructies  ook gebruik van klimaatmodellen. Onderstaande figuur is de spil van het verhaal.  Met een verticaal balkje is aangegeven wanneer volgens de de onderzoekers de ‘onset’ , de start van de opwarming in de diverse onderzoeksgebieden plaatsvindt.  En dat is eerder dan tot nu toe wordt aangenomen, rond 1830.

onset

We noemen alles vóór 1880  ‘pre-industrieel’, maar dat moet worden bijgesteld. Althans, voor de oceanische onderzoeksgebieden  en de continenten op het NH.  In Australasia en South America  is de onset merkwaardig genoeg veel later, en op Antarctica is hij helemaal afwezig. Met dat laatste komen de onderzoekers een beetje in de knoop, omdat ook de modellen de temperatuurreconstructies in grote delen van het ZH niet ‘volgen’. Ze schrijven hierover : “  As a result, currently available model output cannot reasonably be used to assess the delayed onset of Southern Hemisphere industrial-era warming that is suggested by palaeoclimate observations.”. Even verderop proberen ze verklaringen te vinden in verschillen in upwelling en downwelling, maar de temperatuurontwikkeling op het ZH blijft onverklaarbaar, en zeker die van Antarctica.

Nu naar mijn hamvraag: hoe is men er achter gekomen dat de (vroeg gestarte) opwarming het gevolg is  van toegenomen atmosferisch CO2? In het laatste hoofdstukje staat daar iets over:

mechanisms

Dat is het. Geen enkel bewijs, zelfs geen redenering: het gaat om “the thermodynamic response to greenhouse gasses”. In het Nederlands: de opwarming van land een zee vanaf de 19e eeuw is het gevolg van gestegen concentraties broeikasgassen. Er wordt zelfs geen ruimte gelaten voor eventuele invloed van natuurlijke factoren.

Om te laten zien dat dit op zijn minst opmerkelijk is laat ik hier de temperatuurreconstructies van een tweetal recente publicaties zien.  De eerste is van Xing et al uit 2016:  “The Extratropical Northern Hemisphere Temperature Reconstruction during the Last Millennium Based on a Novel Method”.  Ze maakten gebruik van meetdata, proxies (boomringen) en modellen. Hun reconstructie van de temperatuur van het NH ziet er als volgt uit:

xing1

De rode lijn is de gereconstrueerde temperatuur. In de bovenste grafiek is hij afgezet tegen de variaties van zonne-energie (zonneconstante), in de onderste tegen een andere externe forcing namelijk vulkaanuitbarstingen. De temperatuurlijn loopt de eerste 200 jaar omhoog, en vertoont dan tussen 1100 en 1800 afkoeling (Kleine IJstijd), om daarna weer te stijgen.

De andere publicatie is van LjungQvist (2010) : “A New reconstruction of temperature variability in the extra-tropical northern hemisphere during the last two millennia”. 

Hij maakte gebruik van meetdata en een aantal verschillende soorten proxies en komt voor de afgelopen 2000 jaar tot deze temperatuurreconstructie voor het NH buiten de tropen:

ljund1

De temperatuur stijgt van 0 tot 200 AD, daalt dan en stijgt weer tot ongeveer 1000 AD, om daarna weer fors in te zakken (Kleine IJstijd) en op te veren. Ik kom later graag nog terug op beide laatste publicaties.

Conclusie: er is sprake van een grote variabiliteit van de temperatuur op het NH, waarvan in elk geval de periode tot de 19e eeuw de oorzaken alleen maar gezocht moeten worden in natuurlijke variabiliteit. Daarna zal ongetwijfeld een deel van de temperatuurstijging het gevolg kunnen zijn van gestegen CO2-concentraties, maar de invloed van de natuurlijke oorzaken houden natuurlijk niet op bij de industrialisatie. Hoe groot het aandeel van elk geweest is in de afgelopen 2 eeuwen is tot nu toe met geen mogelijkheid vast te stellen. Als we de onderstaande reconstructie van de antropogene CO2- uitstoot door de mens in ogenschouw nemen dan zou het zelfs best eens zo kunnen zijn dat de invloed van gestegen CO2 pas na WO-II plaatsvindt:

co2 emissies

 

Bron: CDIAC

Terug naar de publicatie van Abram et al.  Het is natuurlijk interessant om (opnieuw) vast te stellen dat de temperatuur op aarde vanaf de 19e eeuw gestegen is. Maar er wordt op geen enkele wijze aangetoond dat de temperatuurstijging vanaf de 19e eeuw “…the thermodynamic response to greenhouse gasses” is, zoals de auteurs beweren. Het is een vooronderstelling die blijkbaar nodig is om onderzoeksgeld binnen te harken en Nature te halen.

Jammer dat een krant als de Guardian de kop van hun bericht zo klakkeloos ontleent aan dat statement in de publicatie dat op geen enkele wijze waargemaakt wordt: “Human-induced climate change began earlier than previously thought”.  Hoed u voor luie media!