De welhaast hysterische wijze waarop door klimaatalarmisten een  1 op 1 koppeling tussen atmosferisch CO2-gehalte en aardse temperatuur wordt gesuggereerd kan niet vaak genoeg bestreden worden.  Dat doe je het beste door cleane feiten te presenteren. En natuurlijk de gouden regel toepassen die we kennen uit de propagandistische literatuur, namelijk die feiten herhalen en nogmaals herhalen.

In zijn lezing op de klimaatconferentie in Rijsoord ( 8-12-2012)  zette geoloog Harry Priem nog eens op een rijtje wat het atmosferisch CO2-gehalte en het aardse temperatuurverloop op geologische tijdschaal geweest zijn. Dat laatste wordt fraai geïllustreerd door onderstaande grafiek. Vanuit een geologisch en planetaire perspectief bezien is een van de meest opvallende eigenschappen van systeem aarde dat gedurende de hele geologische geschiedenis de temperatuurschommelingen steeds binnen een vrij smalle band gelegen hebben.  Bovendien zorgden die aardse temperaturen er meestal voor dat er watermassa’s met gematigde temperaturen mogelijk waren, wat zeker heeft bijgedragen tot het ontstaan van leven op onze planeet.

Bewerking naar Hamilton + Christiansen

De aardse geschiedenis kende veel langere perioden met hogere temperaturen dan met lagere, vergeleken met de huidige 15° C gemiddeld. Dat de grafiek in 0 BP  veel lager eindigt dan de lijn van 15° C is het gevolg van het feit dat de gemiddelde temperatuur gedurende het Kwartair veel lager is dan de huidige, gevolg van relatief langdurige glacialen in vergelijking met de zeer korte interglacialen Zie de figuur hieronder die het gereconstrueerde temperatuurverloop van de afgelopen 350.000 jaar weergeeft (archief ijskern Vostok).

Bron:  Sime et al 2009

In onderstaande grafiek is een reconstructie weergegeven van het atmosferisch CO2 op basis van het zogenaamde GEOCARB3 model en proxies.

Het GEOCARB3 model is een model waarin met behulp van een aantal parameters zoals verwering en temperatuur een reconstructie gemaakt is van het CO2-gehalte in de atmosfeer. Berner gaat uit van de veronderstelling dat er sprake is van een steady state van de koolstofstromen die tussen atmosfeer en oceanen aanwezig zijn. De verwering van silicaatgesteente is in het model de spil waar alles om draait. In onderstaande figuur is door Priem de diverse sinks en sources van CO2 weergegeven.

Bron:  Harry Priem

Opvallend is dat het atmosferisch CO2 gedurende de laatste 700 miljoen jaar steeds tussen de 200 en 7500 ppm schommelde. Het merendeel van de tijd was het CO2-gehalte veel hoger dan het huidige niveau van 390 ppm,, dat in de geologische geschiedenis wordt alleen geëvenaard in het Laat Paleozoïcum. In onderstaande grafiek zijn temperatuur en CO2-gehalte samengebracht:

Bron: Scotese

Voor wie meer wil lezen over dit onderwerp kan uiteraard in het menu onder “De Feiten”  het hoofdstuk “CO2 in het verleden” er op naslaan.  De bij de lezing van Priem behorende tekst kunt u hier nalezen.