Wie is nu eigenlijk de echte ‘denier’ ?

De laatste tijd is de aanval vol geopend op mensen die met maar wagen om kritisch te zijn over zaken die met ‘klimaatverandering’  te maken hebben. Een bekende truc is dat ze niet deugen want ze worden vrijwel allemaal door de olie-en steenkoolindustrie betaald.

Het merkwaardige is dat er buiten de klimatologie geen vakgebied te vinden is waar zo weinig kennis over het studieobject gekoppeld is aan zoveel overheidsmaatregelen. Maatregelen die ook nog eens extreem veel geld kosten en daardoor impact hebben op de levensstandaard van veel mensen. We weten nog zo weinig over de werking van het klimaatsysteem dat het niet mogelijk is om een robuuste voorspelling te doen over een periode van bijvoorbeeld 1 maand. Dat is niet raar, want het klimaat is een niet-lineair , chaotisch systeem, waarin dus alles door van alles beïnvloed wordt.

Toch wordt voortdurend gedaan alsof er veel onweerlegbare kennis aanwezig is over het klimaat. Maar in de wetenschap werkt het zo, dat een theorie getoetst moet worden aan de werkelijkheid, de observaties. Klopt de theorie niet met wat gemeten wordt, dan deugt de theorie niet en dient die theorie verworpen te worden.  Zo niet echter in de klimatologie.

christy-models

Bovenstaande figuur toont het gemiddelde voorspelde temperatuurverloop op aarde van 102 klimaatmodellen die door het IPCC worden gebruikt. Daaronder het werkelijke, gemeten verloop van de temperatuur op aarde op basis van data van van weerballonnen en satellieten. Het is al heel lang zo dat die modellen er eigenlijk niets van bakken, en dat de theorie op basis waarvan die modellen gemaakt worden, verworpen of op zijn minst bijgesteld zou moet worden.  Maar dat gebeurt merkwaardig genoeg niet.

William C. Briggs is een professor in de statistiek aan de Cornell University in de staat New York. Bovendien heeft hij een graad in weerkunde. In zijn blog stelt hij regelmatig de gebrekkige statistische kennis van klimaatonderzoekers aan de kaak. Zo ook de klimaatmodellen die door het IPCC gebruikt worden.  Hij schreef hierover een paar jaar geleden:

“Now we know, without error, that the IPCC’s time series model stinks. That it should not be trusted. That decisions should not be made based on its forecasts. That it is, somewhere, in error. How do we know this? Because it has consistently and for many, many years said temperatures would be high when in reality they were low (relative to the predictions). People who refuse to see this are reality deniers.

Because the IPCC’s model said temperatures would be high these past eighteen or so years, when in reality the temperature bounced around but did nothing special, the IPCC has taken to calling reality a “pause” or “hiatus”. Everybodymust understand that this “hiatus” is model-relative. It has nothing to do with reality. Reality doesn’t know squat about the IPCC’s model. The reality versus the model-relative “hiatus” is how we know the IPCC’s model stinks.

If the IPCC’s model did not stink, it would have predicted the reality we saw. It did not predict it. Therefore the model stinks. The debate really is over. Now where the IPCC’s model goes wrong is a mystery. Could be it represents deep ocean circulation badly; could be that cloud parameterizations are poor. Could be a combination of things. It’s not our job to figure that out. The burden is solely on the IPCC to identify and fix what’s busted.”

U ziet, hij neemt geen blad voor de mond. Het hele bericht leest u hier. Lezenswaardige blog, soms erg technisch.  Maar het is goed dat een echte statisticus regelmatig controleert of de manier waarop andere wetenschappers statistiek gebruiken wel deugt. Ik denk dat in de ogen van diegenen die gevoelig zijn voor klimaatalarmisme prof. Briggs een ‘denier’ is. Of wellicht lid van de ‘Flat Earth Society’, zoals president Obama al 3x heeft geschamperd over diegenen die niet klakkeloos het alarmistische verhaal accepteren.

Ik denk dat de machtspolitiek van de USA (en ook van Rusland) uiteindelijk een veel groter gevaar oplevert voor de mensheid dan wat opwarming. Voorbeelden genoeg dacht ik zo. Die opwarming vanaf 1860 bedraagt 0,8 °C. Het gevaar van extreme opwarming zit m vooral in wat de klimaatmodellen voorspellen, niet in de werkelijkheid. Wie dat niet ziet is mijns inziens de echte ‘denier’!