Bron: Bloomberg
Afgelopen weekeinde stormde het op de Noordzee. Wat dat betekende voor de stroomprijs in Duitsland ziet u in de grafiek. Die zakte tot onder de – €50 per megawattuur. Dat minteken betekent dat de Duitse stroomleveranciers meer dan €50 per megawattuur moesten BETALEN aan buitenlandse afnemers om hun stroom kwijt te mogen raken. Dat is nodig omdat anders het hele netwerk plat komt te liggen. Omdat Nederland en België en andere nabijgelegen landen ook allerlei grootschalige plannen hebben om windenergie fors uit te breiden betekent dit dat Duitsland steeds moeilijker zijn overschot aan stroom kwijt zal raken in de nabije toekomst. En dat dit fenomeen zich waarschijnlijk ook in Nederland gaat voordoen op enig moment. Wat een en ander betekent voor de stroomprijs die de Nederlandse huishoudens gaan betalen kunt u nu al zien door bij onze oosterburen te kijken.
De stroomprijs in de grafiek is de prijs op de internationale stroommarkt. De prijs die de Duitse huishoudens betalen is hoog, en wordt beslist niet lager als de Duitse stroomleveranciers hun stroom aan het buitenland moeten weggeven en moeten bijbetalen om er van af te komen. Deze onbalans in vraag en aanbod is gevaarlijk voor de stabiliteit van de stroomleverantie. En prijsopdrijvend omdat er altijd een 100% back-up moet zijn van conventionele centrales. De Duitse overheid heeft het extra duur gemaakt door tegelijk met de massale subsidiering van wind- en zonne-energie ook de kernenergiecentrales in de ban te doen. Dit alles om het spook van CO2-uitstoot te lijf te gaan en tegelijk het spook van kernenergie te lijf te gaan. Want kernenergiecentrales stoten geen CO2 uit. Voorlopig resultaat van deze peperdure Energiewende: geen enkele reductie van CO2 in Duitsland.
Zolang het klimaatdebat en het energiedebat in Nederland net als in Duitsland gedomineerd worden door het dogma van CO2 wordt het leven er niet beter maar wel duurder op.