Gisteren was ik aanwezig op het klimaatsymposium in Nieuwspoort Den Haag, onder het kundig voorzitterschap van Hans Labohm. Er waren vier lezingen. De eerste sprekers waren Bob Carter, hoogleraar geologie uit Australië, en Fred Singer, emiritus hoogleraar atmosfeerfysica en in zijn actieve leven duizendpoot op het gebied van klimaat en satellietdata. Zij waren de vertegenwoordigers van het NIPCC, de ‘tegenhanger’ van het IPCC. Carter zette zoals verwacht het probleem van een stijgend CO2-gehalte in geologisch perspectief, waardoor het – mijns inziens terecht – veel van zijn dramatiek verliest.

Na de pauze was het woord aan Marcel Crok, die een bondig en technisch betoog hield over enkele misgrepen in het recente IPCC-rapport. Marcel was reviewer bij het AR5 rapport en kon dus als insider laten zien wat er gebeurde met de grafiek die de discrepantie tussen modelvoorspellingen en metingen weergaf. Sommigen in de zaal  vatte dat op als fraude, Marcel sprak sussend van een fout. Een duidelijk betoog van Marcel, maar wellicht voor mensen die niet heel diep in de materie zitten soms wellicht erg technisch. Maar daar hou ik wel van, je hoeft niet altijd te bukken; zij die klein zijn kunnen ook wel eens springen, nietwaar?

Tot slot was het woord aan Albert Klein Tank  van het KNMI die bij het laatste IPCC rapport hoofdauteur was. Hij zette met een paar voorbeelden uiteen wat zijn werk was geweest. Kritiek op de klimaatmodellen die de recente temperatuurafvlakking alle niet hebben zien aankomen deed hij af met de opmerking dat modellen bedoeld zijn voor langere termijnen en dergelijke korte periodes van afvlakking per definitie niet kunnen zien aankomen. Dat lijkt me vreemd; we hebben het hier over een periode van ruim 16 jaar, en niet over een paar jaren. De sfeer was verder gemoedelijk, ik had niet het gevoel dat Klein Tank zich in het hol van de leeuw bevond.

Ondergetekende werd in de pauze , samen met gelegenheidsbuurman Jan Willem van Gent, kort geïnterviewd door Karin Alberts van NOS Radio. Het waren slechts 3 minuten, maar kritische klimaatvolgers krijgen gelukkig nu wel wat ruimte om hun zegje te doen. Het lijkt alsof met de afvaardiging door de overheid van Marcel als IPCC-reviewer de ‘banvloek’ over klimaatsceptici voor journalisten is opgeheven. Klimaatsceptici zijn blijkbaar niet alleen maar ‘gekkies’, maar mensen die vaak zeer goed op de hoogte zijn van de stand van zaken in de klimatologie.

Iets meer diversiteit in meningen en opinies had op deze middag wel gemogen, de zaal was ‘in’  voor een pittig debat. De tijd daarvoor was helaas te kort, maar de bijeenkomst smaakt naar meer!