Nieuwe hockeystick, de slotacte

Het doek voor de nieuwe hockeystick van Marcott et al lijkt definitief gevallen. Eindelijk regeerde het onderzoeksteam, op RealClimate.org, en het grote woord is er uit:

marcott10

[The] 20th-century portion of our paleotemperature stack is not statistically robust, cannot be considered representative of global temperature changes, and therefore is not the basis of any of our conclusions.”.

Dat betekent dat je het laatste stukje van de grafiek beter weg kunt laten:

marcott9

Wat ging er mis? Allereerst natuurlijk het feit dat er van de 73 proxies in de 20e eeuw nog maar een handjevol ‘over’ was. Slechts enkele daarvan lieten een ‘uptick’ zien. Zie hier.

In de tweede plaats omdat de auteurs op een nog steeds onnavolgbare wijze de originele data veranderd hebben.  Deze aanpassingen hadden sterke invloed op de resultaten. Bovendien hebben ze van enkele zeer goed gedocumenteerde datareeksen een deel ( het recentste) eenvoudigweg verwijderd.

Marcott et al verdedigen dit door te wijzen op het feit dat  datering in jonge sedimenten met behulp va C14 datering niet nauwkeurig kan. Ze stellen:  “For these reasons, and unless otherwise indicated, we followed the common practice of assuming an age of 0 BP for the marine core tops.” .

Maar dan nog blijft onduidelijk wat ze precies gedaan hebben. Omdat de ingrepen in de datareeksen verstrekkende gevolgen hadden voor het laatste stukje van de grafiek had dat tenminste zeer goed gedocumenteerd moeten zijn.

Professor Judith Curry, klimatologe aan het Georgia Institute of Technology,  is streng voor een deel van het paleoklimatologsche wereldje,  maar ook tegelijk mild voor de twee jongste  onderzoekers van het team:

  • Are there still no checks and balances in the paleoclimate community (outside of the efforts of Steve McIntyre, JeanS et al.)?
  • In terms of the hyping of this story, I am prepared to give Marcott and Shakun somewhat of a pass given that they are recent Ph.D. recipients.  Alan Mix and Peter Clark are the senior authors.  And the paper was also hyped by a NSF Program Manager.  What kind of advice did they give Marcott and Shakun in all this?
  • Marcott scored points in my book by communicating with Steve McIntyre, and for some measure of honesty in his response.  I wonder how his response landed on RealClimate.  Here is a suspicion:  Marcott was subsequently contacted by one of the RealClimate principals, providing advice against engaging with McIntyre, sympathy that they are being attacked by deniers,  and providing support and a safe refuge on RealClimate.
  • I see this as a struggle for the souls of two young climate scientists.  Will they (i) decide to care primarily about science, and embrace the values of transparency and public accountability, answer questions about their research, and engage with skeptics in the interest of improving their research; or (ii) do they aspire to Mike Mann-style celebrity and plan to join the RealClimate warriors against auditing and skepticism?

Van de nieuwe hockeystick die  Marcott et al in de wereld gezet hebben is na hun bekentenis dus niet veel meer over. Dat is natuurlijk in de eerste plaats hun eigen schuld. Curry stelt terecht dat de 2 senior-onderzoekers in het team de jonge onderzoekers Marcott en Shakun daarvoor hadden moeten behoeden. Dat hebben ze (Mix en Clark) niet gedaan.

Science heeft slecht werk geleverd door de publicatie onvoldoende te screenen door haar peer reviewteam. Maar verbijsterend was het vooral hoe vele kranten en andere media op bijna hysterische wijze de nieuwe hockeystick hebben binnengehaald. Nu van de claim (dat de recente opwarming van de aarde haar gelijke niet kent in het Holoceen) niets meer is overgebleven ben ik benieuwd of diezelfde media ook hierover (durven) schrijven.