Fig.1   Bron: NSIDC

In het vorige bericht liet ik aan de hand van de NSIDC data zien dat het oppervlak Arctisch zee-ijs (sea ice extent) sinds 2007 geen daling meer laat zien (fig.1). Dat strookt niet met de vigerende klimaatmodellen. Blijkbaar is aangroei en afsmelten van Arctisch zee-ijs dermate complex dat de stabilisatie van het minimum zee-ijs oppervlak sinds 2007 niet kan worden verklaard met die modellen.

Na nog wat meer gelezen te hebben over dat Arctische ijs kan ik beamen dat de processen op de Noordpool inderdaad extreem complex zijn. Je heb te maken met zeestromen, wind, luchttemperatuur, AMO, AO, NAO, PDO, Arctische Dipool enzovoorts. Er lijkt echter geen twijfel bestaat over de langjarige trend : die is dalend, lees ik overal. Maar modellen die geen raad weten met de situatie vanaf 2007 maar wel met langjarige ontwikkelingen (dalend) vertrouw ik niet. Lees verder →

Fig. 1   Data: NSIDC

Onlangs schreef ik over het minimum oppervlak zee-ijs op de Noordpool afgelopen september. In figuur 1 heb ik het verloop van de dagelijkse sea ice extent weergegeven vanaf  januari 1979 t/m september 2024. Vanaf ongeveer 1990 tot 2007 neemt de sea ice extent af, het minimum in september wat sneller dan het maximum in februari/maart. Vanaf 2007 is er sprake van een stabilisatie van zowel het minimum als het maximum. Dat is opvallend omdat dat niet strookt met de modellen die een verdere afname hadden voorspeld.

Ik ben de laatste tijd wat aan het experimenteren met artificial Intelligence,  en heb de kwestie voorgelegd aan Perplexity.ai. Hieronder een verslag van mijn ‘gesprek’ met  AI. Lees verder →

Eerder verschenen op climategate.nl

Open brief van Bauke Geersing aan de NOS over eenzijdige klimaatberichtgeving

Bauke Geersing.

Beste mevrouw Giselle van Cann,

U bent eindverantwoordelijk voor het functioneren van de NOS-nieuwsorganisatie. Enkele dagen geleden bracht het NOS 20.00 uur Journaal het ‘The 2024 state of the climate report’ groot en liet nog iemand aan het woord die  de teneur van dit rapport bevestigde.

Het NOS-Journaal liet na een deskundige aan het woord te laten die dit, volgens Arnout Jaspers, woke-rapport, becommentarieerde en de echte waarde ervan liet zien.

In onderstaande bijlage treft u de analyse en beschouwing van Arnout Jaspers van/over dit rapport aan.

Het is bekend dat de wereldwijde organisatie EJN journalisten voorziet van klimaatangst propaganda.  U bent daarvoor nu gewaarschuwd. Het is u ook bekend dat er twee duidelijk verschillende perspectieven op de verandering van het klimaat in de wereld zijn: klimaatalarmisten en klimaatrealisten.  Stelselmatig brengt de NOS uitsluitend het alarmistische verhaal. Dat is in strijd met de Mediawet en de Journalistieke Code NPO. Ook dat is Lees verder →

Fig.1

Lezers weten dat ik rond deze tijd altijd een overzicht geeft van het minimum oppervlak aan zee-ijs op de Noordpool. Samen met de zeespiegelstijging behoort het minimum oppervlak zee-ijs (drijfijs) op de Noordpool tot de heilige graal van klimaatalarmisten. De seizoenschommelingen op de Noordpool zorgen ervoor dat rond maart het maximum oppervlak aan zee-ijs bereikt wordt en rond september het minimum oppervlak. Het kaartje van figuur 1 geeft de situatie weer voor september 2024.

Fig.2   Data: NSIDC

Figuur 2 toont het verloop van de jaarlijkse minimum sea ice extent van 1979 t/m 2024. Die jaarlijkse gegevens zijn op basis van de 2-dagelijkse (tot 20 augustus 1987) en dagelijkse data (van 20 augustus 1987 tot heden) afkomstig van NOAA/NSIDC. Duidelijk is de afname te zien van begin jaren ’80 tot 2007. Vanaf 2007 is er geen sprake meer van een trend. Het kleinste zee-ijs oppervlak werd in 2012 gemeten.

Fig.1   Bron: Telegraaf

“Regenrecord blijft maar gebroken worden” schreeuwt de kop in de Telegraaf van vandaag. De krant maakt gebruik van berichtgeving van WeerOnline, dat de periode oktober 2023 t/m september 2024 bekijkt. Nu was het maandenlang erg nat en was mijn keldervloer vanaf december 2023 tot mei 2024 bedekt met een laagje water. Maar ik ben allergisch voor zogenaamde ‘weerrecords’, en ook bij deze ben ik op mijn hoede. Even in de cijfers duiken.

Fig.2   Data: KNMI

Figuur 2 toont voor De Bilt de neerslag per etmaal vanaf 1951. Een dag met meer dan 50mm neerslag noemen we een dag met zware neerslag. We tellen daarvan tot 1970 drie van zulke dagen en de afgelopen 20 jaren vier dagen met zware neerslag. De laatste viel op 10 september 2024. Daar werd in De Bilt 53,3 mm afgetapt. Op neerslagstation Deurne werd op diezelfde dag 2,4 mm gemeten. Een mooi voorbeeld van het feit dat het ‘vangen’ van zware buien deels toeval is. Lees verder →

Inleiding

Het is al enkele decennia mogelijk om met behulp van satellieten de energiestraling die de aarde binnenkomt en verlaat nauwkeurig te meten. Dat gebeurt sinds maart 2000 in het CERES programma, ik heb daar al vaker over geschreven.

Fig.1   Bron: CERES

Die CERES data zijn in twee groepen te verdelen: de directe metingen aan de top van de atmosfeer (TOA) en de afgeleide data aan het aardoppervlak. Ik beperk me hier tot de eerste groep, waarvan de data mijns inziens betrouwbaar zijn. Dat betreft het bovenste deel van de energiebalans van figuur 1, de TOA. Dat deel bestaat uit SWin (binnenvallend zonlicht), SWout (uitgaand gereflecteerd zonlicht) en LWout (uitgaand langgolvige straling, warmtestraling).

SWin -SWout is dat deel van SWin dat daadwerkelijk door het aardse systeem wordt geabsorbeerd en wordt ook wel netto SWin genoemd. Het aardse systeem is hier de aarde en het stuk tussen aardoppervlak en TOA, de dampkring. Van de aarde doet in de energiebalans alleen dat deel mee dat daadwerkelijk onderdeel is van die energiebalans, dus de oceaanbekkens (gemiddeld ongeveer 4 km diep) en de continenten (tot een diepte van 1 a 2 meter). Uitwisseling van energie vanuit de diepere aarde wordt geschat op < 0,5 W/m2 en wordt hier gemakshalve genegeerd. Lees verder →

Het recent verschenen rapport ‘Challenging “Net Zero” with Science’ van William Happer, Richard Lindzen en Gregory Wrightstone is onlangs uitgebracht door CO2Coalition en nu vertaald door Clintel. De Nederlandse titel is ‘Netto Nul met kennis weerlegd’.

Het rapport maakt duidelijk dat het elimineren van fossiele brandstoffen (netto nul) onder andere kan leiden tot wereldwijde hongersnood. De Nederlandstalige versie is hier te downloaden.

Lees en verspreid!

De afgelopen jaren kun je er de klok op gelijk zetten: als er ergens een rivier overstroomt wordt meteen een link gelegd met klimaatverandering. Dat geldt voor Nederland (overstroming Geul in 2021, géén klimaatkwestie) maar nog vaker voor bijvoorbeeld Duitsland. Dat laatste heeft onder andere te maken met het feit dat de meeste rivieren in Duitsland bergrivieren zijn, dat wil zeggen dalvormend. Dat laatste geldt overigens ook voor de Geul in Zuid-Limburg, dat is ook een bergrivier.  Als het dal smal is en de neerslag groot kan het water in bergrivieren snel stijgen. Dat kan grote problemen veroorzaken, ook al omdat veel dorpen en steden in dalen liggen.

Fig.1   Bron: Umweltbundesamt 2004

Figuur 1 toont de belangrijkste stroomgebieden van rivieren in Duitsland. Een stroomgebied is een gebied dat afwatert op één rivier. Vanwege de gevaren voor overstromingen worden de rivieren in Duitsland permanent gemonitord. En van die data worden vanaf 1961 mooie grafieken gemaakt, die dan weer in rapporten worden afgedrukt. Een van die rapporten is het Monitoringbericht 2023 zur Deutschen Anpassungsstrategie an den Klimawandel  t.b.v de Bondsregering. Lees verder →

Fig.1   Bron: Johns et al 2023

De afgelopen maanden was er sprake van een spervuur van berichten over het mogelijk stilvallen van de AMOC. De AMOC, Atlantic Meridional Overturning Circulation, is een systeem van oceaanstromingen dat water in de Atlantische Oceaan laat circuleren en onder andere warm water naar Europa brengt. Bovenstaande figuur is afkomstig van een recente publicatie over de AMOC en geeft (een deel van) de AMOC weer. Warmte wordt vanuit de Golf van Mexico via de Gulf Stream richting Europa getransporteerd, en zakt voor de oostkust van Groenland als gevolg van temperatuur- en zoutverschillen naar de diepte.

Op 21 juni 2024 kopte de Volkskrant: “De golfstroom die warmte brengt, dreigt stil te vallen: ‘Dit is heel griezelig’”. Het artikel van Maarten Keulemans was gebaseerd op een publicatie van Stefan Rahmstorf, een gekende klimaatalarmist uit Duitsland. Bangmakerij, concludeerde ik in een artikel dat ik een paar dagen later op deze website schreef.

Fig.2   Bron: KNMI Lees verder →

Bron: Copernicus