Fig.1    Bron NRC

Een collega stuurde me een artikel uit het NRC op over weerman Jannes Wiersema in Roodeschool. Lezers van mijn generatie kennen Roodeschool nog wel van de aardrijkskundeles, topografie provincie Groningen. Jannes is beheerder van het neerslagstation Roodeschool en gaat elke ochtend kijken hoeveel neerslag er gevallen is de voorafgaande 24 uren. Op ruim 300 KNMI-neerslagstations (figuur 2) wordt dagelijks de neerslag gemeten met een standaardregenmeter. Aftappen gebeurt eenmaal daags om 9.00 uur lokale tijd in de winter, 10.00 uur lokale tijd in de zomer. Waarnemers als Jannes geven deze gegevens dan zo spoedig mogelijk door aan het KNMI. Roodeschool met rode stip op de kaart:.

Fig.2      Bron: KNMI

Ik was getriggerd door de kop: “Weerman Jannes Wiersema ziet de buien intenser worden”. Nu weet ik wel dat koppen boven artikelen vaak wat scherp geformuleerd zijn, maar ze zijn belangrijk in de beeldvorming van de argeloze lezer. Tegelijkertijd denk ik: is die uitspraak van Jannes gebaseerd op waarnemingen of op herinneringen? Het is immers zo dat het NRC artikel vooral over intensiteit van buien gaat, terwijl Lees verder →

De presentatie door Hessel Voortman dd. 18 juni 2024 van ‘ons’  zeespiegelonderzoek.

Fig.1

Nederland maakte op 12 juli 2024 een zeer kille en natte dag mee. In De Bilt kwam de temperatuur op vrijdag 12 juli 2024 niet hoger dan 15,4 °C. Daarmee is het de koudste 12 juli sinds 1956 en de vier na koudste sinds het begin van de meetreeks in 1901. Alleen 1906 (15,2 °C), 1944 (15,3 °C)  1954 (15 °C) en 1956 (13,9 °C)  waren kouder. Nu ben ik uit principe geen liefhebber van dagrecords, en zeker niet van bijna-dagrecords, maar voor het rotweer van 12 juli 2024 maak ik een uitzondering.

De oorzaak daarvan is niet ‘klimaatverandering als gevolg van menselijke CO2-emissies’, zoals vaak beweerd wordt als het weer afwijkt van wat men gewend is (altijd raak), maar kunnen we vinden op de weerkaart. De weerkaart van 12 juli 2024 zag er om 12 uur zo uit:

Fig.2    Bron: KNMI

Een samenklontering van fronten en lagedrukgebieden bepaalde een groot deel van de dag het weer in Nederland. Dat betekende grote hoeveelheden neerslag en de zon die zich nauwelijks liet zien. Een hogedrukgebied ten ZW van Ierland en lagedrukgebieden nabij IJsland sleurden bovendien koude luchtmassa’s vanuit het noorden van de Atlantische Oceaan onze kant op. Lees verder →

Onder de titel “Explosie extreem weer is schijn”  legt fysicus Arnout Jaspers in een nieuw artikel op https://www.wyniasweek.nl/explosie-extreem-weer-is-schijn/ op heldere wijze uit dat die ‘explosie’ van extreem weer -die tegenwoordig als schrikbeeld door klimaatalarmisten wordt opgevoerd- in feite niet bestaat. Dat doet Jaspers aan de hand van een boekje van Martijn van Calmthout dat veelzeggend  “Niet Normaal”  heet.

Jaspers haalt in zijn artikel de voorbeelden  van extreem weer zoals die door Martijn van Calmthout worden beschreven met speels gemak onderuit. Een mooi voorbeeld daarvan is de rol die kansverdeling speelt in klimaatverandering, waarbij Jaspers duidelijk maakt dat meer extreem weer vaak niets te maken heeft met ‘klimaatontwrichting’ maar met de vorm van de grafische voorstelling van kansverdeling en onze definitie van ‘extreem’. Lees verder →

Fig.1

Een paar dagen geleden zag ik dit bestelwagentje aan de ‘stekker’ liggen. Met niet te missen lettergrootte was erop aangegeven dat deze auto 0 % CO2 uitstoot. Omdat dat heel bijzonder is heb ik er snel een foto van gemaakt en thuis op de website van het CBS opgezocht hoe de elektriciteitsbalans van Nederland eruit ziet.

We maken het vandaag niet te moeilijk en negeren het feit dat het produceren van de auto en het onderhoud natuurlijk ook CO2 uitstoot oproept. Dat geldt natuurlijk ook voor het opwekken van stroom, ook bij het gebruik van kernenergie en wind en zon. Maar omdat we het overzichtelijk willen houden doe ik net alsof de CO2-uitstoot van kernenergie, wind en zon nul is. Lees verder →

Willis Eschenbach verrast mij en veel anderen keer op keer met uitstekende artikelen op WhatsUpWithThat over allerlei klimatologische kwesties. Hier de vertaling van een recent artikel over de beruchte hockeystickgrafiek, die in diverse varianten steeds maar weer opduikt. Willis laat zien waarom dat logisch is. Niet omdat dat hockeystickachtige verloop van de temperatuur van de afgelopen 2000 jaar ‘settled science’ is, maar door de statistische methodiek die gehanteerd wordt.

Mining for hockeysticks

Gastartikel door Willis Eschenbach (@weschenbach op Ex-Twitter) Lees verder →

Fig.1

Zou u de kwaliteit van bovenstaande sleutel vertrouwen? Ik niet, en u ziet (hopelijk) wel waarom. Iets dergelijks overkwam me toen ik een artikel in de Volkskrant las over het stilvallen van de AMOC. De AMOC, Atlantic Meridional Overturning Circulation, is een systeem van oceaanstromingen dat water in de Atlantische Oceaan laat circuleren en warm water naar het noorden en koud water naar het zuiden brengt.

Fig.2    Bron: Johns et al 2023

Bovenstaande figuur is afkomstig van een recente publicatie over de AMOC en geeft op een juiste wijze (een deel van) de AMOC weer. Warmte wordt vanuit de Golf van Mexico richting Europa getransporteerd, en zakt voor de oostkust van Groenland als gevolg van temperatuur- en zoutverschillen naar de diepte. Daarna stroomt het afgekoelde water op grotere diepte naar het zuiden, richting zuidelijke Atlantische Oceaan, Indische Oceaan en Pacific. Op diverse plaatsen komt dat water weer aan de oppervlakte en stroomt terug richting Golf van Mexico, In de tropen wordt die stroom weer opgewarmd. De AMOC vormt zo ons grootste circulatiesysteem en verdeelt warmte (en koude) op aarde . Lees verder →

Fig.1    Bron: KNMI

“Visualisatie van data is een krachtige manier om informatie over te brengen. ‘Warming stripes’, een klimaatstreepjescode, laat zowel de jaar-op-jaar variaties als de opwarming van het klimaat goed zien.” Zo begint de uitleg van het KNMI bij de eerste klimaatstreepjescode die werd toegepast. Figuur 1 toont die code voor De Bilt voor 1901-2023, waarbij het koudste jaar 1963 zeer donkerblauw is (gemiddelde temperatuur 7,8 °C) en 2023 zeer donkerrood (11,8 °C).

Fig.2   Bron: WUWT

Die van-blauw-naar rood streepjes zijn bedacht door prof Ed Hawkins van de University of Reading. Figuur 2 toont de streepjescode volgens Hawking voor de aardse temperatuur van 1850-2023. Deze grafiek is gebaseerd op Hadcrut5 data (anomalieën), waarbij het temperatuurverschil tussen het koudste jaar (1904) en het warmste jaar (2023) ongeveer 1,5 °C. is. Identieke kleuren in de figuren 1 en 2 betekenen dus niet identieke temperaturen. Het is een soort elastische schaal, waarbij het donkerste blauw het koudste jaar vertegenwoordigt en het donkerste rood het warmste jaar. Lees verder →

Gisteren was ik op het congres van de stichting Clintel. Een prima dag, en zoals dat dan gaat veel mensen ontmoet. Goede sprekers ook, vooral (wat mij betreft) met name Hessel Voortman over de zeespiegel en Willie Soon over merkwaardige homogenisatietechnieken en de ondergewaardeerde zon.

Na afloop interviewde Jim Ferguson de hoofdrolspelers van het congres. Willie Soon op 5:00 en Hessel Voortman op 14:20. Een mooie dag!

https://x.com/JimFergusonUK/status/1803403052067504560

Het UHI effect zorgt in stedelijke omgevingen voor een (geleidelijk toenemende) verhoging van de temperatuur als gevolg van bebouwing en menselijke activiteiten. Moet daar voor gecorrigeerd worden in de temperatuurdata? Ik denk van niet, officiële temperatuurmetingen tonen immers de luchttemperatuur ter plekke, ongeacht de processen die daaraan ten grondslag liggen. Sommigen vinden echter dat de enige goede metingen die zijn die in een rurale omgeving gedaan worden. Maar dat is onjuist. In de eerste plaats omdat behalve rurale ook urbane omgevingen tot de leefwereld behoren, ze ‘horen erbij’. In de tweede plaats om dat ook urbane gebieden beïnvloed worden door allerlei menselijke activiteiten zoals veranderend bodemgebruik.

Fig.1    Bron: RIVM

Twee jaren gelden heb ik een artikel geschreven over het UHI effect. Alles wijst er op dat vanwege de sterke verstedelijking van Nederland en de ruimtelijke versnippering van die verstedelijking veel gebieden in Nederland beïnvloed zijn door het UHI. Dat toont ook de interessant interactieve kaart “Stedelijk hitte-eiland effect (UHI) in Nederland” uit 2017 die het RIVM en VITO (Vlaams Instituut voor Technologisch Onderzoek) gezamenlijk hebben uitgegeven (figuur 1). De kaart kunt u vinden in de Atlas Natuurlijk Kapitaal. Lees verder →