Fig.1      Bron: Volkskrant

Opmerkelijk artikel vanmorgen in de Volkskrant, van de hand van (nota bene) Maarten Keulemans. De kop hierboven zal menig klimaatalarmist rauw op het bord gevallen zijn denk ik. Even wat uitleg:

De huidige zeespiegelstijging is de uitkomst van een optelsom van processen, te weten smeltwater van gletsjers en van de landijskappen van Groenland en Antarctica, afwatering van grond- en oppervlaktewater, uitzetten van oceaanwater (sterodynamic sea level) en verticale bodembeweging op het land.

De projecties van de zeespiegelstijging voor de komende decennia zoals die door de IPCC rapporten worden gegeven zijn gebaseerd op het doorrekenen van elk van de bovengenoemde processen in de toekomst. Die ‘budgetten’ worden dan opgeteld en bepalen de zeespiegelprojecties. Die budgetten moeten dus in orde zijn.

Fig.2      Bron: IPCC AR6

In de grafiek van figuur 2 zijn de zeespiegelprojecties van het laatste IPCC rapport weergegeven, gekoppeld aan een aantal SSP (Shared Socioeconomic Pathways) scenario’s. Om te begrijpen hoe CO2 emissies zich zouden kunnen ontwikkelen is het belangrijk in te schatten hoe de wereld zou kunnen veranderen vanuit sociaaleconomisch en technologisch perspectief. Wetenschappers gaan er momenteel van uit dat het laagste (SSP1-1.9) en het hoogste (SSP5-8.5) scenario onrealistisch zijn. Helaas zijn er nog veel onderzoekers die werken met dat hoogste, onrealistische scenario. Lees verder →

Een beetje rare titel misschien, na maandenlang slecht weer in grote delen van Europa. Maar het gaat hier niet om de weersveranderingen van jaar tot jaar maar om klimatologische veranderingen, veranderingen over langere tijd. Over die klimatologische veranderingen in Nederland schreef ik al een aantal malen, de laatste keer hier.

Nederland

Fig.1      Data: KNMI

Mijn conclusie was in dat artikel dat de sterke opwarming in Nederland sinds 1980 voor een aanzienlijk deel te verklaren is uit een sterke toename van de hoeveelheid invallend zonlicht (globale straling Q). Terwijl de jaartemperatuur in De Bilt vanaf 1980 t/m 2023 toenam met maar liefst 1,95 °C, nam de hoeveelheid invallende zonne-energie van 105 W/m2 toe tot een ongelofelijke waarde van 125 W/m2.  Dat is 20,35 W/m2 meer dan aan het begin van deze 44 jarige periode!

Om te begrijpen hoeveel dat is vergelijk ik het met het opwarmingseffect van verdubbeling van CO2. Volgens de gangbare opvatting levert een verdubbeling van CO2 een extra straling (stralingsforcering) op van 3,7 W/m2. Lees verder →

Fig.1

Om de negatieve gevolgen van de opwarming van de aarde te beperken, heeft IPCC van de VN opgeroepen tot een vermindering van de CO2-uitstoot tot 0 (Net Zero) in 2050 en een tussentijdse vermindering in 2030 van 45% ten opzichte van het niveau van 2010. Het is de bedoeling om zo de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5°C ten opzichte van het pre-industriële niveau, zoals vastgelegd in het Klimaatakkoord van Parijs uit 2015. Het IPCC beweert ook dat als de netto nul-emissie eenmaal is bereikt in 2050, de opwarming van de aarde voor altijd op 1,5°C zal blijven. Maar is dat ook zo?

Fig.2    Bron: Hagoort 2024

Jacques Hagoort is em. hoogleraar reservoirtechnologie aan de TU Delft en houdt zich al langere tijd bezig met klimaatverandering. Hij ontdekte dat het probleem met het door het IPCC bedachte Net Zero model is dat de onderliggende wetenschap niet klopt. Lees verder →

Fig.1    Bron NRC

Een collega stuurde me een artikel uit het NRC op over weerman Jannes Wiersema in Roodeschool. Lezers van mijn generatie kennen Roodeschool nog wel van de aardrijkskundeles, topografie provincie Groningen. Jannes is beheerder van het neerslagstation Roodeschool en gaat elke ochtend kijken hoeveel neerslag er gevallen is de voorafgaande 24 uren. Op ruim 300 KNMI-neerslagstations (figuur 2) wordt dagelijks de neerslag gemeten met een standaardregenmeter. Aftappen gebeurt eenmaal daags om 9.00 uur lokale tijd in de winter, 10.00 uur lokale tijd in de zomer. Waarnemers als Jannes geven deze gegevens dan zo spoedig mogelijk door aan het KNMI. Roodeschool met rode stip op de kaart:.

Fig.2      Bron: KNMI

Ik was getriggerd door de kop: “Weerman Jannes Wiersema ziet de buien intenser worden”. Nu weet ik wel dat koppen boven artikelen vaak wat scherp geformuleerd zijn, maar ze zijn belangrijk in de beeldvorming van de argeloze lezer. Tegelijkertijd denk ik: is die uitspraak van Jannes gebaseerd op waarnemingen of op herinneringen? Het is immers zo dat het NRC artikel vooral over intensiteit van buien gaat, terwijl Lees verder →

De presentatie door Hessel Voortman dd. 18 juni 2024 van ‘ons’  zeespiegelonderzoek.

Fig.1

Nederland maakte op 12 juli 2024 een zeer kille en natte dag mee. In De Bilt kwam de temperatuur op vrijdag 12 juli 2024 niet hoger dan 15,4 °C. Daarmee is het de koudste 12 juli sinds 1956 en de vier na koudste sinds het begin van de meetreeks in 1901. Alleen 1906 (15,2 °C), 1944 (15,3 °C)  1954 (15 °C) en 1956 (13,9 °C)  waren kouder. Nu ben ik uit principe geen liefhebber van dagrecords, en zeker niet van bijna-dagrecords, maar voor het rotweer van 12 juli 2024 maak ik een uitzondering.

De oorzaak daarvan is niet ‘klimaatverandering als gevolg van menselijke CO2-emissies’, zoals vaak beweerd wordt als het weer afwijkt van wat men gewend is (altijd raak), maar kunnen we vinden op de weerkaart. De weerkaart van 12 juli 2024 zag er om 12 uur zo uit:

Fig.2    Bron: KNMI

Een samenklontering van fronten en lagedrukgebieden bepaalde een groot deel van de dag het weer in Nederland. Dat betekende grote hoeveelheden neerslag en de zon die zich nauwelijks liet zien. Een hogedrukgebied ten ZW van Ierland en lagedrukgebieden nabij IJsland sleurden bovendien koude luchtmassa’s vanuit het noorden van de Atlantische Oceaan onze kant op. Lees verder →

Onder de titel “Explosie extreem weer is schijn”  legt fysicus Arnout Jaspers in een nieuw artikel op https://www.wyniasweek.nl/explosie-extreem-weer-is-schijn/ op heldere wijze uit dat die ‘explosie’ van extreem weer -die tegenwoordig als schrikbeeld door klimaatalarmisten wordt opgevoerd- in feite niet bestaat. Dat doet Jaspers aan de hand van een boekje van Martijn van Calmthout dat veelzeggend  “Niet Normaal”  heet.

Jaspers haalt in zijn artikel de voorbeelden  van extreem weer zoals die door Martijn van Calmthout worden beschreven met speels gemak onderuit. Een mooi voorbeeld daarvan is de rol die kansverdeling speelt in klimaatverandering, waarbij Jaspers duidelijk maakt dat meer extreem weer vaak niets te maken heeft met ‘klimaatontwrichting’ maar met de vorm van de grafische voorstelling van kansverdeling en onze definitie van ‘extreem’. Lees verder →

Fig.1

Een paar dagen geleden zag ik dit bestelwagentje aan de ‘stekker’ liggen. Met niet te missen lettergrootte was erop aangegeven dat deze auto 0 % CO2 uitstoot. Omdat dat heel bijzonder is heb ik er snel een foto van gemaakt en thuis op de website van het CBS opgezocht hoe de elektriciteitsbalans van Nederland eruit ziet.

We maken het vandaag niet te moeilijk en negeren het feit dat het produceren van de auto en het onderhoud natuurlijk ook CO2 uitstoot oproept. Dat geldt natuurlijk ook voor het opwekken van stroom, ook bij het gebruik van kernenergie en wind en zon. Maar omdat we het overzichtelijk willen houden doe ik net alsof de CO2-uitstoot van kernenergie, wind en zon nul is. Lees verder →

Willis Eschenbach verrast mij en veel anderen keer op keer met uitstekende artikelen op WhatsUpWithThat over allerlei klimatologische kwesties. Hier de vertaling van een recent artikel over de beruchte hockeystickgrafiek, die in diverse varianten steeds maar weer opduikt. Willis laat zien waarom dat logisch is. Niet omdat dat hockeystickachtige verloop van de temperatuur van de afgelopen 2000 jaar ‘settled science’ is, maar door de statistische methodiek die gehanteerd wordt.

Mining for hockeysticks

Gastartikel door Willis Eschenbach (@weschenbach op Ex-Twitter) Lees verder →

Fig.1

Zou u de kwaliteit van bovenstaande sleutel vertrouwen? Ik niet, en u ziet (hopelijk) wel waarom. Iets dergelijks overkwam me toen ik een artikel in de Volkskrant las over het stilvallen van de AMOC. De AMOC, Atlantic Meridional Overturning Circulation, is een systeem van oceaanstromingen dat water in de Atlantische Oceaan laat circuleren en warm water naar het noorden en koud water naar het zuiden brengt.

Fig.2    Bron: Johns et al 2023

Bovenstaande figuur is afkomstig van een recente publicatie over de AMOC en geeft op een juiste wijze (een deel van) de AMOC weer. Warmte wordt vanuit de Golf van Mexico richting Europa getransporteerd, en zakt voor de oostkust van Groenland als gevolg van temperatuur- en zoutverschillen naar de diepte. Daarna stroomt het afgekoelde water op grotere diepte naar het zuiden, richting zuidelijke Atlantische Oceaan, Indische Oceaan en Pacific. Op diverse plaatsen komt dat water weer aan de oppervlakte en stroomt terug richting Golf van Mexico, In de tropen wordt die stroom weer opgewarmd. De AMOC vormt zo ons grootste circulatiesysteem en verdeelt warmte (en koude) op aarde . Lees verder →