Ik heb me regelmatig  afgevraagd  waar die klimaatmeisjes als de Zweedse Greta Thunberg en de Belgische Anuna De Wever zo plots vandaan kwamen. En hoe het in ’s hemelsnaam mogelijk is dat ze zo snel een zo groot podium kregen, op tv en radio en kranten, maar ook als speciale gast bij bijvoorbeeld de Europese Unie en zelfs de Paus in Rome. Dat lijkt wel geregisseerd.

Ik herinner me nog die jonge student uit Delft, Boyan Slat, die ‘Eco-entrepreneur’ werd met zijn ‘oplossing’ voor het plastic in de oceanen. Dat plasticprobleem was vlak daarvoor plotseling opgedoken en waar alle aandacht naar toeging in de media, tot op de dag van vandaag. Slat werd zelfs spreker op de Bilderberg-conferentie in 2017. Een paar maanden leden zag ik hem met een speciaal schip in SF uitvaren om die ‘plastic soep’ op te ruimen op de Grote Oceaan. Een in alle opzichten belachelijke en kostbare actie.

Het kan eigenlijk niet anders dan dat zulke acties geregisseerd worden, door mensen of organisaties met macht en geld. Als je dat zegt kom je natuurlijk al gauw terecht bij ‘conspiracy thinking’.  Maar dankzij het werk van een aantal onderzoeksjournalisten (vooral uit Duitsland)  zijn momenteel sterke aanwijzingen dat die ‘spontane’  acties van klimaatjongeren helemaal niet zo spontaan zijn als men je wilt doen geloven.

Rypke Zeilmaker heeft in een artikel op zijn website interessantetijden.nl  van 9 juli j.l. een fraaie analyse en samenvatting gemaakt van wat er op dit moment bekend is over de organisatie van genoemde ‘spontane’  klimaatacties. Inclusief links naar een hoop bronnen, zodat wat beweerd wordt niet in de lucht blijft hangen. Rypke noemt zichzelf ‘uw rechtse hippie‘ en schrijft regelmatig over misstanden in de wereld van klimaat, milieu en overheid. En dat doet hij met verstand van zaken en een in hete sambal gedoopte pen.

Rypke publiceert zijn artikelen ook op Facebook. Blijkbaar heeft Facebook problemen met de inhoud van zijn berichten, want onlangs werd hij voor 30 dagen in de ban gedaan. Hier is een stukje uit zijn artikel. Onderaan dit bericht vindt u de link om het gehele artikel te lezen. Zeer aan te raden.

Bron: Kalte Sonne

In het eerste deel  van deze reeks  heb ik laten zien dat over de belangrijkste conclusie van het PAGES2K consortium, namelijk dat de warme MCA (Medieval Climate Anomaly) en de koude LIA (LIttle Ice Age) slechts regionale verschijnselen waren maar de recente opwarming daarentegen mondiaal van karakter is, nog wel wat te zeggen valt.  Ik liet zien dat op die interactieve kaart, die bijgewerkt is tot 2019, meer dan 1230 publicaties voorkomen met temperatuurreconstructies op basis van proxies. Die studies dekken alle de periode waarin de MCA voorkomt. Een rood ballonnetje geeft aan dat de betreffende studie de warmere MCA herkent, bij blauw is de MCA daarentegen  kouder. Ik telde 577 rode ballonnetjes verspreid over de hele wereld en 49 blauwe, zodat tenminste de indruk gewekt wordt dat de middeleeuwse opwarming een mondiaal verschijnsel geweest is.

In dit bericht kijk ik naar de reconstructie van de temperatuur tijdens het Middeleeuws optimum die door Neukom et al gemaakt is . Op het kaartje  hieronder ziet u de locaties van de proxies op het SH die door Neukom zijn gebruikt voor zijn reconstructie. Sommige locaties kennen meerdere proxies zodat het aantal proxies groter is dan het aantal locaties. In totaal zijn door Neukom et al 210 proxies gebruikt. De kaart laat ook meteen een groot probleem zien bij de reconstructie van de temperatuur, namelijk dat het SH in vergelijking met het NH erg weinig proxies telt.

Gegevens: Neukom et al 2019 Lees verder →

Nu de belangstelling voor ons rapport toeneemt (5 maanden nadat het uitgekomen is) worden de ‘aanvallen’  op onze bevindingen scherper. Dat is vervelend maar het hoort erbij. Vaak zijn die aanvallen gestoeld op slecht lezen in combinatie met een natuurlijke afkeer van mensen die klimaatberichten kritisch volgen. Hierop vormen de grote dagbladen helaas geen uitzondering, zoals de afgelopen dagen maar weer eens bleek.

Na het uitkomen van ons rapport zijn nog enkele belangrijke datareeksen in ons bezit gekomen. Die gegevens zijn de aanleiding om hier nogmaals aandacht te besteden aan de homogenisatie van De Bilt. De homogenisatie van de etmaaltemperaturen in De Bilt betreft de periode 1-1-1901 tot 1-9-1951. Aanleiding tot de homogenisatie is gelegen in het feit dat het KNMI meent dat de ‘neerwaartse sprong’ in Tx rond 1950 het gevolg is van de verandering van meethut in 1950 en de verplaatsing van de meetopstelling in 1951. We hebben aangetoond dat die neerwaartse sprong van Tx op veel weerstations te zien is, tot in Zuid-Duitsland aan toe. Dat wijst er op dat die sprong van klimatologische aard is.

Het KNMI corrigeerde  de oude meetgegevens fors. Het technisch rapport behorende bij de homogenisatie stelt: “For Tx large positive corrections (up to 1.9°C) are found in summer for the largest percentiles. This is mainly a result (of) a combination of the pagoda which was open at the bottom and affected by reflected sunlight and the enclosed location till 1951.“ Lees verder →

Bron: NRC

Ook het NRC heeft zich in het homogenisatiedebat gestort. Gisteren, 1 augustus, schreef Karel Knip een artikel over de kwestie, de kop ziet u hierboven.

Het betreft een replicatiestudie, waarin we de homogenisatie van het KNMI precies nadoen: we kunnen Tx (maximum etmaaltemperatuur) tamelijk goed reproduceren. Alleen voor Tx in de zomermaanden en vooral in de warmste jaren lukt de replicatie opvallend genoeg niet. Hier blijkt het KNMI te hebben overgecorrigeerd waardoor het aantal hittegolven sterk is gereduceerd. Hoe men dat heeft gedaan is tot nu toe niet duidelijk geworden; een door ons aangevraagd gesprek hierover werd geweigerd. Bovendien krijgen we met andere vergelijkingsstations dan de door het KNMI gebruikte Eelde en met andere vergelijkingsperioden weer heel andere resultaten. Kennelijk is de methode van het KNMI niet robuust en sterk afhankelijk van arbitraire keuzen.

Terug naar het artikel van Karel Knip: hij vindt ons rapport ‘een weinig overtuigend betoog’. Het lijkt erop dat Knip Theo Brandsma heeft bevraagd, de KNMI-wetenschapper achter de homogenisatie. Dan krijg je vanzelfsprekend een ander verhaal dan het onze. Vroeger werd door zichzelf respecterende journalisten hoor en wederhoor toegepast. Dat was de basis van goede journalistiek. Blijkbaar is dat nu niet meer nodig en is het voldoende als men regelmatig schermt met het zichzelf toebedeelde aureool ’kwaliteitskrant’.

Knip schrijft:  “Het betekende dat er tegenwoordig meer hittegolven zijn dan vroeger en dit riekte naar manipulatie. Maar wás het ook manipulatie?”  Het woord manipulatie komt in ons rapport niet éénmaal voor, het is een interpretatie van Knip. Aan het eind van het artikel schrijft hij: “De conclusie is dat de groep van Marcel Crok er niet in is geslaagd de KNMI-homogenisatie aan te tasten.” Die conclusie trekt Knip op basis van een gesprek met de man achter de homogenisatie en zónder wederhoor toe te passen.

In de laatste zin van het artikel komen die ‘meer’  hittegolven weer terug, als Knip schrijft: “Er zijn tegenwoordig echt meer hittegolven dan vroeger.” Dat is een vreemde zin, want nergens in ons rapport beweren we dat er tegenwoordig niet méér hittegolven zouden kunnen zijn dan vroeger. Maar wel dat er heel veel hittegolven tussen 1901 en 1951 zijn verdwenen door een correctie die niet reproduceerbaar is. Er wordt tegenwoordig slecht gelezen.

Bron:  Frankfurter Allgemeine Zeitung

De titel van dit bericht lijkt te wijzen naar het fiasco van het binnenhalen van een grote stroom migranten een paar jaar geleden. In dit geval gaat het echter om een ander typische Duits megaproject, namelijk de Energiewende. Afgelopen woensdag 31 juli stond op de voorpagina van de gerespecteerde Franfurter Allgemeine een artikel over die Energiewende, waarvan de strekking in het kort neerkwam op de constatering dat de Energiewende volledig uit hand  aan het lopen is.  Het artikel begint zo:

“Geschichte und Erfolg der deutschen Umweltbewegung sind fest mit der Apokalypse verbunden: „Waldsterben“, „Atomtod“. So erklärt sich schon aus dem Anspruch der Klimaaktivistin Greta Thunberg, die Erwachsenen in Angst und Panik zu versetzen, warum „Fridays for Future“ vermutlich nirgends auf so große Resonanz stößt wie in Deutschland. Angst und Panik sind allerdings nie gute Ratgeber, auch nicht, wenn es um die hochkomplexe Energie- und Klimapolitik geht. Der prominenteste Beleg dafür ist ausgerechnet der bisher größte Triumph der deutschen Umweltbewegung: der Atomausstieg.” Lees verder →

Twee Duitse politici, Angela Merkel en Ursula Von der Leyen hebben hun klimaatdoelstellingen verscherpt. Zij volgen daarin de Franse president Emmanuel Macron. De gevolgen zullen gigantisch zijn, alleen al vanwege de hoge kosten. Een van de gevolgen is, dat Nederland de laatste beleidsvrijheid over het klimaat kwijt raakt. Oud-redacteur en columnist van Elsevier Syp Wynia vertelt hoe dat zit.

Leuke twitterdiscussie over het homogenisatierapport en Gerrit Hiemstra. Eerst een kinderachtige framing van de 4 auteurs van het rapport, die moet aantonen dat we niet weten waar we over praten. Gerrit weet het zeker niet, maar wel dat ons rapport niet deugt. Als hij niet kan uitleggen waarom verwijst hij gemakshalve naar de blog van Pulles, waarmee hij aangeeft dat hij echt niet weet waar het over gaat. Homogenisatie is gewoon erg lastig. Heel mooi dat sommige mensen zich niet met een kluitje in het riet laten sturen en (beleefd) niet loslaten.

Een paar dagen geleden heb ik gelinkt naar een bericht op Science Matters over de drie papers die vorige week tegelijk zijn gepubliceerd bij dezelfde uitgever. Die drie publicaties zijn afkomstig van een groep onderzoekers rond PAGES2K die hun hoofdkwartier hebben binnen de universiteit van Bern. Dat gezamenlijk uitkomen was natuurlijk gepland en een fraai stukje marketing, want drie tegelijk, dan móet er wat aan de hand zijn, toch? Drie papers die alle drie dezelfde boodschap hebben, namelijk dat de temperatuur-ups en –downs in het verleden regionale verschijnselen waren maar de recente temperatuurstijging mondiaal is.

De Volkskrant kopte: “…  laat geen spaan heel van het argument dat klimaatverandering van alle tijden is en dus ook best een natuurlijke oorzaak kan hebben.”  Huh? En de afgelopen 2,6 miljoen jaar dan, toen de aarde gebukt ging onder een reeks van ijstijden, afgewisseld door korte warme interglacialen? Er bestaat wetenschappelijk weinig twijfel  over de oorzaak van die afwisseling van glacialen en interglacialen: de relatie tussen de zon en de aarde, de natuur dus. Lees hier.

Bron:  Science Matters Lees verder →

Bron: Science Matters

Op 25 juli j.l. schreef ik over het alarmerende bericht in de Volkskrant betreffende 3 recente artikelen die verdere discussie over de aardse opwarming overbodig maken. Twee van de artikelen hadden slechts zijdelings betrekking op de forse koppen bij het artikel, het derde artikel, met de meest ronkende teksten, bleek niet peer reviewed te zijn. Normaal gesproken betekent dit dat wetenschapsjournalisten het artikel dan terzijde schuiven (zoals ons homogenisatierapport), maar of dat ook daadwerkelijk gebeurt lijkt af te hangen van de ‘boodschap’.

Ik was van plan om inhoudelijk op de artikelen in te gaan, maar dat heeft intussen Ron Clutz van de blog Science Matters al uitstekend gedaan. De cartoon is van zijn site. Lees over de wederopstanding van de legendarische hockeystick, geïnitieerd door de leden van PAGES2K in Bern en zie hoe dit nieuwe hoofdstuk van het evangelie der klimaatzondaars de wereld over rolde.  Klik op deze link.

Een stukje uit een artikel van de hand van wetenschapsjournalist Maarten Keulemans in de Volkskrant van 27 juli 2019:

“Volgens klimaatsceptici zou het KNMI zestien hittegolven rekenkundig hebben weggemoffeld. Hoe komen ze daarbij? Google ‘hittegolven’ en ‘KNMI’, en je komt het al snel tegen: het verhaal, in maart in de wereld gebracht door de klimaatsceptische stichting De Groene Rekenkamer, dat het KNMI zestien hittegolven van voor 1950 rekenkundig zou hebben weggemoffeld.

Dat is half waar. In 1950 verplaatste het KNMI een officiële thermometer die te veel tussen de bebouwing was komen te staan en daardoor te hoge temperaturen aangaf. Waarna men de oude metingen naar beneden bijstelde oftewel ‘homogeniseerde’, omdat er anders een oneigenlijke knik in de temperatuurreeksen zou zitten.

Maar volgens De Groene Rekenkamer heeft men de temperaturen te sterk bijgesteld, met als gevolg een grafiek die de toename van het aantal hittegolven overdrijft. ‘Koren op de molen van mensen die geloven in, of leven van klimaatalarmisme’, volgens Rob de Vos, bloggende geograaf en aanjager van het verhaal.

Intussen is het aantal hittegolven ook volgens allerlei andere meetreeksen fors gestegen, zegt klimaatwetenschapper Dim Coumou, verbonden aan noch het KNMI noch de Groene Rekenkamer. ‘Ik heb weinig verstand van homogenisatietechnieken’, tekent hij aan. ‘Maar als er geen toename in hittegolven in Nederland zou zijn, dan zou dat een sterke afwijking betekenen ten opzichte van de opwaartse trends die we zien in de omliggende landen, in Europa en de wereld. Voor zo’n sterke afwijking zou een natuurkundige verklaring moeten bestaan. Die zie ik niet.’

Het KNMI zelf ‘haalt de schouders erover op’, zegt woordvoerder Cees Molenaars. ‘Het is goed dat we elkaar controleren. Maar deze groep positioneert zich zo in de hoek van achterdocht en ontkenning dat we geen behoefte voelen inhoudelijk te reageren.’ “

Lees verder →