Ik probeer dit soort berichtgeving altijd te vermijden, maar toevallig ving ik vanmiddag een flard van de radiozender Radio1 op. Het was rond half 6, en ik herkende het programma aan de stem van de mevrouw die het programma presenteert. Het programma heet Nieuws en Co en ik weet dat dat programma, met die vertrouwde stem van de presentatrice, bij veel mensen binnenkomt als ’betrouwbaar’. Maar dat is het niet altijd.

De weerman kwam er in, Marco heet hij, en hij duidde de milde temperaturen van de afgelopen dagen in ons land.  Hij zei dat dit een duidelijk signaal was dat de wereld aan het opwarmen is. Hij zei: “welkom in het nieuwe klimaat”. Het afgelopen jaar was het een na warmste jaar sinds de metingen. Geen record, maar toch.  Nu is het inderdaad de afgelopen eeuw wat warmer geworden, gemiddeld een kleine 1 °C op deze planeet. Op het NH wat meer, op het ZH wat minder. De kans dat het t een na warmste jaar is dat gemeten is, is daarom nu groter dan pakweg 80 jaar geleden.  2017 was het jaar met een super-El Niño, en daar zijn we langzaam van het herstellen.

De vraag is: kun je de zeer milde temperaturen van de afgelopen weken gebruiken als ‘bewijs’  dat de opwarming nu werkelijk menens is? Natuurlijk niet. Klimatologische veranderingen voltrekken zich in lange periodes, gewoonlijk met een lengte van 30 jaar. Een zeer milde januari in 2020 is geen bewijs van klimatologische verandering. Kijk maar eens naar het krantenbericht hierboven: op 16 januari 1947  werd het volgend de krant maar liefst 17 °C in Maastricht.  Ik heb het even nagetrokken: de maximum temperatuur werd toen 17,2 °C. Het KNMI vond in 2016 dat dat naar beneden moest worden gecorrigeerd tot 16,5 °C. Nog steeds veel warmer dan we de afgelopen dagen hebben gemeten in ons land. Er was toen vrijwel zeker geen weerman die stelde:  “welkom in het nieuwe klimaat”. Dat is maar goed ook, want tot midden jaren ’70 van de vorige eeuw koelde het op aarde af (ondanks een toenemend CO2-gehalte). Lees verder →

Een vriend van me die zijn abonnement op de Volkskrant nog niet heeft opgezegd wees me op de column van Martin Sommer in die krant van afgelopen zaterdag. Die ging over de recente uitspraak van de Hoge Raad in de zogenaamde Urgendazaak. Urgenda is een stichting van een handjevol hoogopgeleide klimaatactivisten onder leiding van Marjan Minnesma en hoogleraar/activist Jan Rotmans. Wat al weer aantoont dat een academische opleiding en gezond verstand niet automatisch samen hoeven te gaan.

Het kabinet Balkenende 4 besloot in 2007 dat de uitstoot in 2020 25% lager moest zijn dan in 1990.  Het daaropvolgende kabinet bracht dat doel omlaag naar 20%, conform de EU standaard. Urgenda begon daarover een procedure tegen de staat, die ze uiteindelijk een paar weken geleden gewonnen heeft bij de Hoge Raad. Dat is om meerdere redenen erg zuur. Martin Sommer schrijft daarover:

Bron: Volkskrant Lees verder →

Wetenschapsjournalist Edwin Timmer interviewde voor de Telegraaf de Australische Roger Underwood, gelauwerde vuurbestrijder en voormalig directeur Conservation and Land Management in de provincie West-Australië.  Het idee dat klimaatverandering deze branden veroorzaakt gaat mank stelt hij, zo negeert het de ophoping van brandbaar materiaal in de bossen in de afgelopen jaren. Aboriginals brandden altijd stukken bos preventief af om grote bosbranden in de zomer te voorkomen.  Underwood: „Tussen 1950 en 2000 deden wij als parkmanagers exact hetzelfde. Onze flora en fauna zijn goed berekend op regelmatige, beperkte brandjes.”

Rond 2000 veranderde dat: door druk vanuit de groene hoek werden preventieve bosbranden verboden. WWF Australia waarschuwde in 2003 voor preventieve branden, omdat ze zouden leiden tot verlies van ’soorten, gemeenschappen en ecosystemen’. Underwood:  „De groenen kregen steevast meer invloed op het beheer van onze bos- en natuurgebieden. Veel bossen zijn nu gesloten voor publiek en het preventief branden is vrijwel gestopt. Met één belangrijk effect: onze bossen liggen boordevol licht ontvlambaar materiaal.” Door die ophoping van dood brandbaar materiaal en de harde wind zijn er bosbranden ontstaan die nauwelijks te beheersen zijn.

Dat het in Australië de afgelopen jaren steeds droger zou worden is onjuist. Afgelopen jaar was inderdaad een zeer droog jaar, maar de klimatologische tendens is anders:

Bron: Australian Bureau of Meteorology Lees verder →

Augustus 2014 stond het in alle kranten: Nieuw Zeeland had de eerste klimaatvluchtelingen ter wereld erkend. Het artikel hieronder is van de Volkskrant. Nu is ‘klimaatvluchteling’ een beetje raar begrip. Er zijn mensen die voor een catastrofaal natuurverschijnsel vluchten, zoals een vulkaanuitbarsting. Een dergelijk natuurverschijnsel doet zich in relatief korte tijd voor, bewoners worden er als het ware door overvallen en vluchten. Dat geldt eigenlijk nooit voor klimaatveranderingen, klimaatveranderingen zijn immers per definitie langzame processen.

Bron: Volkskrant

Nu was ik ook in 2014 al op mijn hoede bij dergelijke berichtgeving en heb daarom destijds uitgezocht of het bericht klopte. Dat was dus niet zo. Het gerechtshof in Nieuw Zeeland had een uitspraak gedaan over Sigeo Alesano uit Tuvalu. Sigeo verliet de eilandengroepTuvalu in 2007. In 2012 werd zijn vluchtelingaanvraag afgewezen. Hij ging in beroep bij de Immigration and Protection Tribunal. Die besloot in 2014 om hem een vluchtelingenstatus te verlenen op humanitaire gronden. Sigeo wilde niet gescheiden worden van zijn moeder en 5 zussen die wel een verblijfsvergunning hadden. Lees verder →

Bron: https://earth.nullschool.net

Bovenstaande afbeelding geeft de verdeling van fijnstof PM10 over de aarde weer, vandaag 30 december 2019 om 8 uur.  Fijnstof  zijn zeer kleine partikels die makkelijk door de wind meegenomen worden. PM10 zijn deeltjes < 10 µm groot, dat is kleiner dan 1/100 mm. Fijnstof is onderverdeeld in een primaire en een secundaire fractie. De primaire fractie is het deel dat de mens of de natuur direct in de lucht brengt. Mensen brengen vooral fijnstof in de lucht via industrie en landbouw. Belangrijke natuurlijke bronnen zijn zeezout en opwaaiend bodemstof. De secundaire fractie vormt zich in de atmosfeer door chemische reacties van gassen zoals ammoniak, stikstofoxiden en zwaveldioxide. Lees verder →

Bron: NASA

De video hierboven is afkomstig van NASA. Bekijkt u hem eens goed.  De eerste indruk is dat hij vooral informerend is, op een redelijke toon. De aanleiding voor het filmpje was dat in september 2019  ‘the second lowest sea ice extent’ gemeten is. Het drijfijs op de noordpool wordt sinds eind 1978 gemeten met behulp van satellieten. De satelliet meet ‘microwave’ straling die van het aardoppervlak af komt.  Omdat oceaanwater andere microgolven afgeeft dan drijfijs ‘ziet’ de sensor waar zich ijs aan de oppervlakte bevindt en waar water. De waarnemingen worden verwerkt tot digitale pixels. Elke pixel vertegenwoordigt een vierkant oppervlak op aarde. De eerste instrumenten zorgden voor een resolutie van ongeveer 25 kilometer bij 25 kilometer; latere instrumenten hebben een hogere resolutie. Met behulp van algoritmen wordt dan het ijsoppervlak geschat.

Bron: : ESA Lees verder →

Naomi Seibt is de niet-hysterische tegenhanger van Greta Thunberg. Ze is een negentienjarige studente uit Münster (NRW) en heeft zich, als ik het zo beluister, uitstekend ingelezen in het onderwerp klimaatverandering. Huilerige apocalyptische voorspellingen zijn afwezig, gezond verstand domineert. Dit zou wel eens een goed rolmodel kunnen zijn voor de vele scholieren en studenten die ‘zoekende’ zijn in het doolhof van klimatologische overdrijving en leugens.

Er zijn veel manieren waarop aerosolen het klimaat kunnen beïnvloeden.  Ze kunnen de hoeveelheid zonnestraling die het oppervlak bereikt veranderen door absorptie en verstrooiing (het directe aerosol-effect). Bepaalde soorten aerosolen (bijv. roet) kunnen de vorming van wolken beïnvloeden door atmosferische lagen te verwarmen (indirect aerosol-effect) of door absorptie van zonnestraling. Aërosolen kunnen ook weer en klimaat beïnvloeden door de eigenschappen van wolken te veranderen (indirect aerosol-effect), en werken als condensatiekernen voor wolkvorming. Hogere aerosolconcentraties hebben de neiging om de reflectiewaarde (albedo) en de levensduur van wolken te verhogen. Deze effecten zijn buitengewoon complex en worden algemeen beschouwd als een van de grootste onzekerheden van het klimaatsysteem.

Kort geleden heb ik een bericht gepubliceerd over de zonnestraling die gemeten wordt op vliegveld Beek (station Maastricht). Het bleek dat sinds 1980 de hoeveelheid zonne-energie in Beek met meer dan 12% is toegenomen. Wat langer geleden heb ik datzelfde al een berekend voor De Bilt en kwam toen op een toename van ongeveer 10% stijging. Algemeen wordt aangenomen dat die toename van zonnestraling samenhangt met de sterke afname van door de mens geïnduceerde aerosolen. Het zijn opzienbarende toenames van de hoeveelheid zonne-energie gedurende de afgelopen decennia, die ondanks de complexiteit van de invloed van aerosolen op weer en klimaat waarschijnlijk voor een flink deel de in deze periode gestegen temperaturen in De Bilt en Beek kunnen verklaren.

Duitse stations met langjarige datareeksen ‘global irradiance‘ Lees verder →

Bron: Telegraaf

De inkt van mijn bericht van hedenmorgen was nog niet droog of mijn boodschap werd al ingehaald door een groot artikel in de Telegraaf.  Het is van de hand van wetenschapsjournalist Edwin Timmer.  Hij schrijft:  “Telkens rond een klimaattop, zoals in Madrid, vullen kranten en beeldbuizen zich met naargeestige effecten en voorspellingen over een opwarmende aarde. Hoeveel onzin wordt er verkocht, en door wie? Een begin om het kaf van het koren te scheiden.”

Dat doet hij aan de hand van een zevental alarmistische beweringen:

IJsbeer-invasie in Russisch dorp
Vogels worden kleiner
Paardenobesitas door langer gras
Zeeën happen naar adem
Greta: ’Mensen lijden en sterven’
Orkanen verjagen kinderen
Steden verzwelgen in 2050

U kunt het artikel lezen via deze link:  “Hoeveel onzin wordt er verkocht over het klimaat? “

Je weet dat het gaat gebeuren:  elke keer dat er weer een klimaatconferentie gehouden wordt betekent dit dat er een golf van propagandistische berichten over ons uitgestort gaat worden. Voor wetenschappers is zo’n conferentie een uitgelezen moment om hun nieuwe (alarmistische) publicatie naar buiten te brengen. De planning -samen met tijdschriften die natuurlijk ook belangen hebben- lijkt wel geperfectioneerd.  En veel mainstream media doen nijver mee met het verspreiden van de onheilstijding.

De Green Deal van EU-klimaatpaus Frans Timmermans kwam daar nog bovenop.  Ongetwijfeld is het tijdstip van publicatie van de EU plannen zorgvuldig gekozen. Overigens zou het me niet verbazen als die Green Deal voor veel twijfelende kiezers in GB het beslissende duwtje geweest is richting Brexit. Lees verder →