Temperaturen in Werchojansk

Bron: GISS/NASA

In een vorig bericht heb ik geschreven over de relatief warme winter en voorjaar in Siberië. Intussen is het kaartje van de juni-anomalieën van GISS beschikbaar (zie hierboven). Opvallend is de hogere relatieve temperatuur in het noorden van Oost-Siberië, en de aanhoudende sterke temperatuurverschillen op dezelfde breedte over de gehele wereld.

‘Hoogtepunt’ van het warme Siberië was het nieuwe arctische temperatuurrecord van Werchojansk op 20 juni j.l.  De maximum temperatuur die op het weerstation gemeten werd was 38 °C. Overigens moet dat warmterecord nog bevestigd worden door een onderzoek van de WMO, dat is de standaardprocedure. Het vorige warmterecord in de gebieden boven de Noordpoolcirkel stond al 105 jaar lang op naam van Fort Yukon, Alaska. Het werd daar op een junidag in 1915    37,8 °C. Werchojansk kende overigens in juli 1988 een dag met een maximum temperatuur van 37,3 °C  ( Moscow Times).

In dit bericht wil ik aandacht besteden aan de temperatuur in Werchojansk. Het meetstation levert de grootste temperatuurgang op aarde tussen de laagste en hoogste dag in een jaar.  Dat verschil kan wel oplopen tot 100 °C.  Dat heeft vooral te maken met de ligging: net boven de poolcirkel, heel ver weg van de westkust van Eurazië van waaruit zachte oceaanlucht binnenstroomt, en bovendien ruim 400 km verwijderd van de Noordelijke IJszee. Maar ook de luchtdrukverdeling speelt een rol van betekenis.

Bron: Wikipedia

Werchojansk heeft het een extreem subarctisch klimaat (Dfd in het Köppen klimaatsysteem) dat een gedomineerd wordt door een  vrijwel permanent hogedrukgebied. Dat hogedrukgebied zorgt normaal gesproken in de winter voor het ontbreken van de aanvoer van warme lucht. Door de geringe bewolking, kenmerkend voor hogedrukgebieden,  is de warmte-uitstraling zeer groot. Dat leidt in de winter tot zeer lage temperaturen en zomers tot zeer hoge. Een ander gevolg van de geringe bewolking zijn de lage neerslagcijfers.

Bron: Wikipedia Lees verder

De kloof tussen theorie en praktijk in de Nederlandse regelgeving

In de jaren ’80 van de vorige eeuw was ik actief in een organisatie die zich bezig hield met milieu en ruimtelijke ordening. Binnen enkele jaren leerde ik de praktijk van bestemmingsplannen en milieuvergunningen kennen en kwam ik zo in aanraking met de manier waarop we in Nederland de zaken geregeld hebben. Ik kwam toen tot de schrikbarende conclusie dat de regelgeving op papier erg goed was, maar in de praktijk vaak nergens op leek. En dat er belangenverstrengelingen waren, en controleurs die niet controleerden. En dat de Raad van State, ons hoogste rechtsorgaan op het gebied van bestuursrecht, vooral bevolkt werd door gesjeesde politici die meer dan alleen het algemeen belang dienden.

Die enorme kloof tussen hoe we het in Nederland op papier hebben geregeld en hoe het er in de praktijk aan toe gaat zorgde er destijds voor dat ik op een gegeven moment om gezondheidsredenen het bijltje er bij neergegooid heb. En hoe is de situatie nu?

Mijn oudste zoon maakte me attent op een recente tweedelige reeks van Zembla waarin ingezoomd wordt op het volstorten van zand- en grindgaten met rotzooi en gevaarlijke stoffen. In heel Europa is het verboden, maar de Nederlandse wetgeving staat het storten van ‘licht verontreinigde grond’ in voormalige zandwinplassen toe. In zeker 60 Nederlandse natuurplassen waar zand gewonnen is, is de afgelopen tien jaar minstens 100 miljoen kubieke meter vervuilde grond en bagger gestort. Plastic, sloopmateriaal en accu’s zaten in bagger die vrijkwam bij bodemsaneringen en bouwwerkzaamheden in binnen- en buitenland.

En zie: het is nog net zo als vanouds, niets is veranderd. Vanwege het gewin worden plassen opgehoogd met rotzooi en is overheidstoezicht nergens te bekennen. Sterker: er wordt blijkens de uitzending hier en daar door overheidsinstanties zelfs meegewerkt aan praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen.

Door de neo-liberalistische wind die de afgelopen jaren in ons land waaide wordt er veel minder gecontroleerd dan ooit en wordt de verantwoordelijkheid vaak helemaal gelegd bij het bedrijfsleven. Je kunt er dan ‘gif’ op innemen dat het mis gaat.

Kijk en huiver en doe r wat mee.

https://youtu.be/shSuoLg0Ngg

Warm Siberië

De site van de NOS meldde op 23 juni j.l.: “In de Siberische plaats Verchojansk werd het afgelopen zaterdag 38 °C. De meting moet nog worden gecontroleerd, maar indien correct, dan is het de hoogste temperatuur die ooit is gemeten binnen het gehele Arctische gebied.”

Bron: GISS/NASA

Nu is een hoge temperatuur in de zomer niet uitzonderlijk in Werchojansk. Het meetstation levert de grootste temperatuurgang tussen de koudste en warmste dag per jaar, tot wel 100 °C.  Dat heeft te maken met de ligging: net boven de poolcirkel, heel ver weg van de westkust van Eurazië van waaruit zachte oceaanlucht binnenstroomt, en bovendien ruim 400 km verwijderd van de Noordelijke IJszee. Op bovenstaande kaart is Werchojansk aangeven met een rood rondje.  De andere (roze) rondjes zijn de overige weerstations op het NH die gebruikt worden voor de dataset van GHCN V4.  De zwarte lijn is de Noordpoolcirkel. De kaart is afkomstig van GISS-NASA.

Die 38 °C is een record. Het vorige warmterecord in de gebieden boven de Noordpoolcirkel stond al 105 jaar lang op naam van Fort Yukon, Alaska. Het werd daar op een junidag in 1915    37,8 °C. Werchojansk kende in juli 1988 een dag met 37,3 °C  ( Moscow Times). Op het kaartje is overigens goed te zien dat er vooral veel stations zijn in de USA en in West Europa. Boven de poolcirkel zijn er relatief weinig meetstations, een deel ervan is van recente datum. De ongelijke verdeling is overigens op het ZH minstens zo sterk. Bovendien bestaat het ZH voor een groot deel uit oceaan.

Weeronline schreef op 9 juli op haar website een artikel met de dreigende kop: “Hittegolf Siberië waarschuwingskreet klimaatverandering”.  Nu ben ik altijd voorzichtig om relatief kortstondige weersfenomenen te koppelen aan klimaatverandering want dat is lastig te bewijzen.  Het weer is immers het klimaat niet. Dat merken we in Nederland deze zomer maar al te duidelijk: warme zomers in 2018 en 2019 betekent nog niet dat dat in 2020 ook zo zal zijn.  Overigens is het gebruik van de term waarschuwingskreet wel een hele suggestieve manier om te doen alsof het klimaat als een levend wezen in doodsnood verkeert.

Het artikel op Weeronline begint met: “Uit gegevens van de Copernicus Climate Change Service bleek dinsdag dat de gemiddelde temperaturen in Siberië in juni hoger dan ooit waren. “Hittegolven in de zomer hebben altijd bestaan, maar nu de klimaatverandering versnelt, worden ze langer en frequenter”, laat Alexey Kokorin, hoofd van het Climate and Energy-programma van WWF Rusland weten aan de Moscow Times.” Waar die versnelling dan uit blijkt wordt niet duidelijk gemaakt. Bovendien is het niet erg geloofwaardig om een directeur van het Wereld Natuur Fonds  te citeren over weer en klimaat. WWF is een groene club en heeft er financiële  baat bij om de klimatologische toekomst zo donker (warm) mogelijk af te schilderen. Maar laten we eens naar de situatie kijken.

Bron: GISS/NASA Lees verder

Kernenergie en thoriumreactoren

EU commissaris Timmermans  wil én meer biomassacentrales én meer bossen. Hij dient daarmee God en de mammon. Steeds meer mensen zien in dat massaal bossen kappen het tegenoverstelde is van ‘duurzaam’. Biomassa als duurzame energiebron heeft de langste tijd gehad, de burgers keren zich er tegen. Maar wie denkt dat een moderne maatschappij kan functioneren op wind- en zonne-energie heeft niet goed in de gaten hoeveel energie een dergelijke maatschappij nodig heeft.

Reactor aan de Ecole polytechnique fédérale de Lausanne (EPFL), Zwitserland
Bron: Wikipedia.

Ik zal de laatste zijn die beweert dat zuinig omgaan met energie en nieuwe technologieën om het gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen niet van belang zijn. Zonnepanelen op je dak leggen is niet zo gek, zeker niet als de overheid meebetaalt. Maar als men denkt dat onze energievoorziening grotendeels kan draaien op wind en zon dan kan dat rustig belachelijk genoemd worden. Nog afgezien van de aanslag die grootschalige wind- en zonneparken op natuur en landschap hebben.

Nu de grenzen van de ‘energietransitie’  langzaam duidelijk beginnen te worden gaan er steeds meer stemmen op om voor de elektriciteitsvoorziening meer kernenergie te gaan gebruiken.  In de verre toekomst gloren zelfs thoriumcentrales als opvolgers van de huidige kerncentrales. Hoe reëel zijn die vergezichten? De jonge kernreactorfysicus Wilfred van Rooijen, werkzaam als prof aan een Japanse universiteit,  wilde daar graag eens aan rekenen. Wat is reëel, waar zitten de valkuilen? Dit is zijn verslag. Lees verder

Antropogene emissies en het atmosferisch CO2

Bron: tylervigen

In bovenstaande grafiek zijn voor de periode 1999-2009 weergegeven het jaarlijks aantal mensen dat in de USA werd vermoord met behulp van hete dampen en hete objecten en de leeftijd van miss America. De grafieken lijken sterk op elkaar en als je de correlatiecoëfficiënt  gaat berekenen dan blijkt die best hoog (r=0,870127). Toch zullen er weinig mensen zijn die geloven dat er ook echt een oorzakelijk verband bestaat tussen de twee fenomenen. Er is dus wel sprake van een correlatie maar niet van een causale relatie.

Bron: tylervigen

In de tweede grafiek wordt  het aantal verkochte Japanse auto’s afgezet tegen het aantal zelfmoorden door autocrashes. De correlatie tussen beide grafieken is hoog: r=0,9357. Maar nu zal de vraag of het een met het ander te maken heeft iets lastiger zijn, omdat een oorzakelijk verband niet onmogelijk is. Immers, stel dat een deel van de bestuurders van Japanse auto’s erg ongelukkig is met hun auto, dan zou  dat – in combinatie met andere factoren- in ernstige gevallen tot een dergelijke zelfmoord kunnen leiden. Ook hier helpt denk ik het gezonde verstand: veel mensen weten dat Japanse auto’s over het algemeen zeer goed geconstrueerd zijn en waarschijnlijk geen aanleiding geven tot zelfmoordgedachten. Die correlatiecoëfficiënt van 0,9357 is dus blijkbaar nog steeds onvoldoende hoog. Lees verder

Alpine gletsjers

Gletsjers worden langer of korter, die processen worden vooral gestuurd door de luchttemperatuur maar ook neerslag en zonlicht spelen een rol van betekenis. Op deze plaats kunt u daar het een en andere over vinden. Seguinot el al hebben in 2018  een publicatie laten verschijnen over het korter en langer worden van de Alpine gletsjers gedurende de afgelopen 120.000 jaar.

Bron: Seguinot et al 2018.

Ze maakten daarvoor gebruik van recente data mb.t. temperatuur en gletsjerlengte, maar vooral ook van proxies (o.a. ijskernen) om een groot deel van de periode te kunnen reconstrueren. Dat laatste gebeurde met behulp van een model, het Parallel Ice Sheet Model.

In de figuur hierboven is in de grafiek het temperatuurverloop weergegeven van de EPICA ijskern (zwarte lijn) die als paleoklimatologische forcing diende voor het model. Het afgeleide ijsvolume (blauwe lijn) is weergegeven in meters s.l.e. (sea level equivalent). Wie de details verder wil bestuderen verwijs ik naar de publicatie.

Bron: Sime et al 2009

Om een idee te geven over welke periode de gletsjerreconstructie plaatsvond heb ik bovenstaande figuur uit een publicatie van Sime et al gebruikt. Die maakten gebruik van de aanwezigheid van stabiele isotopen van waterstof (δD , Deuterium) en zuurstof (δ18O) die als proxies dienden voor de reconstructie van de temperatuur. Op bovenstaande grafiek zijn de relatieve schommelingen ( anomalieën )  van beide proxies weergegeven vanaf  350.000 jaar geleden tot nu. De onderzoekers hebben de data van een drietal ijskernen op Antarctica onderzocht: Vostok, Dome C en Dome F.

Let op: de tijd loopt in deze grafiek van rechts naar links, links is dus het heden. Met een rode lijn heb ik het begin van de periode van gletsjerreconstructie van Seguinot weergegeven. Zoals te zien was het 120.000 jaar geleden ongeveer zo warm als nu. Maar het toenmalige interglaciaal, Eemien genaamd, was al aan het afkoelen en zou later veranderen in de laatste ijstijd, het Weichselien. In de grafiek van Seguinot is te zien dat de temperatuur 120.000  jaar geleden vergelijkbaar was met het heden, helemaal rechts in de grafiek. Overigens is op deze grafiek te zien dat de drie voorlaatste interglacialen aanmerkelijk hoger zijn dan de recente, het huidige Holoceen. Het was toen aanmerkelijk warmer dan tegenwoordig.

Het mooie nu is dat o.a. het ETHZ (Technologisch Instituut in Zürich) en de Hokkaido Universiteit in Japan van die Alpine gletsjerveranderingen gedurende de afgelopen 120.000 jaar van Seguinot  een animatie hebben gemaakt. Die ziet u hier onder. Wilt u de recente opwarming zien die door het IPCC en anderen aan de mens wordt toegeschreven dan moet u heel goed opletten (02:05) want nauwelijks waar te nemen. De natuur is machtig!

 

Naomi Seibt

Bron: still uit interview met Alex Epstein

Naomi Seibt is een jonge Duitse vrouw van nog geen 20 jaar met een voor haar leeftijd verbazingwekkend grote kennis van het klimaatdebat. Ze noemt zichzelf klimaatrealist en werd onlangs geïnterviewd door Alex Epstein. Een deel van dat gesprek ging over het feit dat de Duitse media-autoriteit van de deelstaat waarin Naomi woont haar schriftelijk ordonneerde 3 van haar videootjes van haar Youtube kanaal te verwijderen, op straffe van een boete.

Het is opmerkelijk als politieke instituties zich gaan bemoeien met de content van media. En gevaarlijk, zoals de geschiedenis bewezen heeft. De motivatie is dat ze de Duitse maatschappij beïnvloedt via een buitenlandse organisatie, Heartland. In februari 2020 werd Naomi voor drie maanden actief in de Amerikaanse denktank Heartland Institute, een contract dat ze in april niet verlengde. Dat contract bij Heartland resulteerde er dus in dat de  Landesanstalt für Medien NRW (Nordrhein-Westfalen) – de toezichthoudende media-autoriteit-  haar ordonneerde drie van haar filmpjes te verwijderen.

Nu kijk ik zo nu en dan naar Naomi’s video’s en ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets aanstootgevends gezien heb. Het zijn video’s van een keurig meisje dat haar mening geeft. Die uitgesproken mening is overigens gebaseerd op een grote hoeveelheid kennis die ze in korte tijd heeft opgedaan, ze is beslist geen marketingpopje. Heartland wordt gezien als een rechts georiënteerde organisatie en is dus eng, zeker in Duitsland waar de AfD een politieke factor van belang is.  Naomi gaat overigens procederen tegen het besluit van de Landesanstalt für Medien.

Een interessant interview.

Wat rekenen aan een zonneakker of -weide


Rekenen aan zonne-energie kan vanuit verschillende uitgangspunten. Paul Bouwmeester doet dat op zijn manier en noemt die uitgewerkte methode de zonneweidewijzer.

Paul introduceert hierin onder andere het begrip ‘collectieve energie huishoudens’ en rekent de kengetallen van een zeer groot zonneproject, Zonnepark Sappemeer, door.  Met verrassende resultaten. Ook geeft de file de mogelijkheid om zelf uw favoriete zonneakker eens door te rekenen.

Die zonneweidewijzer kunt u hier als Excelfile downloaden.

Biomassa uit de gratie, wat nu?

Bron: CBS

Marjan Minnesma van Urgenda van heeft laten weten dat ze nu ook tegen het gebruik van biomassa is. Ze ziet biomassacentrales als een vergissing en ziet aardgas als de enige tussenoplossing: “We zullen de komende tien jaar hard moeten opschalen met zon, wind- en aardwarmte. En in de tussentijd heb ik liever aardgas dan biomassa“. Daarmee is ze zo’n beetje de laatste Nederlander (op het kabinet na) die in de gaten kreeg dat het kappen van bomen om de ‘klimaatdoelen’ te halen volstrekt idioot is. Maar is een verdere uitbreiding van wind en zonne-energie wenselijk en haalbaar?

In bovenstaande grafiek is te zien dat de meeste hernieuwbare groene stroom in ons land sinds 2014 uit windenergie komt. Maar biomassa is een goede tweede met bijna 6 miljard kWh in 2019. Als dat weg zou vallen krijgen we niet alleen billenkoek van de EU maar moeten we wat anders denk ik. Ik heb al eerder geschreven dat windenergie de langste tijd gehad heeft, te duur. Dan maar meer zonne-energie?

Hieronder zijn de energie-gebruikscijfers van ons land voor 2018 op een rijtje gezet. De data zijn afkomstig van het CBS . De eenheid van energie  is Joule.  1 PJ=  1 Petajoule = 1 met 15 nullen, 1 TJ = 1 Terrajoule = 1 met 12 nullen. In de vierde kolom zijn de TJ cijfers uit de derde kolom omgezet in GWh. 1 GWh = Gigawattuur = 1 met 9 nullen.  1 GWh = 3,6 TJ. De cijfers zijn afgerond.

Data: CBS

Ons land telde in 2018 ongeveer 7,8 miljoen huishoudens. Dit zijn de gebruikscijfers per dag:


De huishoudens in Nederland  nemen bijna 26% van de totale gasgebruik voor hun rekening. De overige 74% worden gebruikt door elektriciteitscentrales, industrieën, kantoren et cetera. Het aandeel van huishoudens in het elektriciteitsgebruik is ongeveer 21%, de overige 79% worden door bedrijven en instellingen gebruikt.

Nu zijn die 9 kWh en 40 kWh per dag per huishouden de hoeveelheden energie die je elke maand als huishouden afrekent bij je energieleverancier. In werkelijkheid gebruik je veel en veel meer.  Denk aan benzine, openbaar vervoer en ga zo maar door. Dat is dus de energie die je als huishouden niet rechtstreeks betaalt maar waar je wel gebruik van maakt. En waar je uiteraard toch voor betaalt, maar dan indirect als je afrekent bij de benzinepomp, de NS, in de winkel enzovoorts. Onze welvaart is rechtstreeks gekoppeld aan de hoogte van dat totale energiegebruik. Lees verder

Zonneakkers aan banden in Friesland

Bron: infobord bij zonneakker in Deurne

De provincie Friesland heeft per 3 juni j.l. de aanleg van zogenaamde zonneakkers voorlopig verboden. Het gaat om de plaatsing van zonnepanelen op grond met een agrarische bestemming. Er zijn sterke aanwijzingen dat door het gebruik van akker en graslanden de kwaliteit van de bodem sterk achteruit gaat. De provincie wil landbouwgrond  behouden voor de landbouw, terecht mijns inziens. Ook de provincie Overijssel zint op een bouwstop, totdat de zogenaamde zonneladder gereed is.  Dat wordt een verordening waarin exact staat aangegeven waar wel en waar niet zonneparken mogen worden aangelegd. Meer provincies zullen volgen denk ik.

De bodem is de bovenste 1.20m van de grond waarin de meeste planten hun voedsel zoeken. De kwaliteit van de bodem is dus van groot belang voor de landbouw. Maar de bodem heeft nog meer essentiële functies. Dit zijn alle functies:

Bron:  Kok et al 2017

Lees verder