Fig. 1 Bron: pixabay Fotograaf: HeungSoon
De Volkskrant bracht gisteren een overzicht van de vorderingen met het ontwikkelen van een negental vaccins tegen covid-19. Uiteraard onder voorbehoud, want afkomstig van een medium dat niet ‘op zijn blauwe ogen’ vertrouwd kan worden. Lees het artikel hier.
In het vorige bericht verbaasde ik me over de chaos in de cijfermatige onderbouwing van covid-19 door het RIVM. Het ging daarbij met name om de overstap met betrekking tot de ziekenhuisopnamedata van GGD naar NICE. Dit is de grafiek op basis van de GGD-data:
Fig. 1 Bron: RIVM
En dit is de grafiek van de NICE-data:
Fig. 2 Bron: RIVM
De overstap van GGD data naar NICE data wordt door het RIVM uitgelegd: “De cijfers van de Stichting NICE op de verpleegafdelingen geven in deze fase van de epidemie een actueler beeld van het aantal ziekenhuisopnames.”.
Bekijken we beide grafieken dan valt op dat ze in het eerste deel van de periode (de golf) goed vergelijkbaar zijn maar dat ze vanaf september sterk divergeren. In dat laatste stuk zijn de ziekenhuisopnamecijfers van NICE veel hoger dan die van de GGD. Ik ga proberen een verklaring daarvoor te vinden.
Opvallend is dat sinds vorige week het aantal ziekenhuisopnames per dag zoals gemeld door de GGD aan het RIVM en waarop de wekelijkse grafiek update gebaseerd was, nu veranderd is in de data van de stichting NICE. Het RIVM schrijft op haar website:
“Ziekenhuisopnames van patiënten met COVID-19 worden in deze fase van de epidemie niet goed meer doorgegeven aan de GGD Gemeentelijke Gezondheidsdienst ’en. De cijfers van de Stichting NICE op de verpleegafdelingen geven in deze fase van de epidemie een actueler beeld van het aantal ziekenhuisopnames. De GGD gemelde ziekenhuisopnames van patiënten met COVID-19 worden daarom op een andere webpagina getoond.”
Het verschil tussen de grafiek van de GGD en die van NICE is erg groot. Dit is de laatste grafiek op basis van de GGD data t/m 13 oktober:
Fig. 1 Bron: RIVM
En dit is de grafiek op basis van de NICE data:
Fig. 2 Bron: RIVM
Fig. 1 Bron: IPCC
Op 6 december 1988 werd een resolutie in de UNO aangenomen die het startsein gaf voor de oprichting van het IPCC, het Intergovernmental Panel on Climate Change. Deze klimaattak van de Verenigde Naties brengt om met regelmaat ‘assessment reports’ uit uit over de staat van het klimaat op aarde. Die rapporten worden vaak gezien als een verzameling recente wetenschappelijke kennis omtrent het klimaat, maar dat is maar ten dele correct. Het IPCC is primair een politiek orgaan, waarvan al bij de oprichting in 1988 vast lag dat klimaatverandering vooral mensenwerk is en bestreden dient te worden. Zie het fragment in figuur 1, dat stamt uit die UNO opichtingsresolutie nr. 43-53. De rode markeringen zijn van mijn hand. De opdracht van het IPCC is dus op voorhand gericht op de menselijke invloed op het klimaat en het bestrijden daarvan. Voorwaar geen goed wetenschappelijk uitgangspunt lijkt me.
In 2022 wordt het zesde rapport (Sixth Assessment Report) verwacht, werkgroepen zijn al druk in de weer met de tekst. Behalve wetenschappers (die niet in dienst zijn van het IPCC) zijn er ook nog wat andere mensen bezig met de inhoud van het rapport. Zo is er een aantal ‘peer reviewers’ die de kwaliteit van de tekst in de gaten moet houden. Een van die reviewers is de Belg dr. Ferdinand Meeuws, expert op het gebied van chemie, fotofysica en fotochemie. Hij schreef op 8 oktober 2020 een artikel op Opiniez over hoe het IPCC werkt:
Fig. 2 Bron: Opiniez
Fig. 1 Bron: openinfo.nl Data: RIVM
De grafiek geeft inzicht in de corona gerelateerde sterfte per dag vanaf 14 maart t/m 17 oktober zoals verzameld door het RIVM. Het opvallende op- en neergaan van de staven in het voorjaar en de afgelopen weken is het gevolg van het feit dat registratie tijdens het weekeinde veel lager is dan doordeweeks. Op dinsdag komen veel ‘weekendcijfers’ binnen. Dat vertekent het beeld en zou in een ver gedigitaliseerde maatschappij als Nederland niet meer nodig zijn lijkt me.
Uit een special van de Volkskrant van gisteren haalde ik de volgende opvallende zaken:
Die IFR zou echter momenteel wel eens veel lager kunnen zijn. Een recente studie van Ioannidis van Stanford University is o.a. verschenen op de website van het WHO en is gebaseerd is op 61 onderzoeken met 77 datareeksen wereldwijd. Hij komt op een gemiddelde IFR van 0,23%. Daarmee ligt de rate voor Covid-19 in de buurt van die van stevige griepepidemieën (tot 0,2%). In landen met een wat groter aandeel van ouderen in de bevolking zal dat wat hoger liggen dan die 0,23%.
Fig. 2 Data: Ioannidis
Fig. 1 Bron: UNDRR
De UNDRR, United Nations Office for Disaster Risk Reduction, is een onderdeel van de Verenigde Naties, de UNO. Dit orgaan heeft onlangs een rapport uitgebracht getiteld: ‘Human Cost and Disasters’.Het gaat over de natuurrampen die wereldwijd van 2000 en 2019 plaats hebben gevonden op aarde en het aantal slachtoffers en schade dat die rampen veroorzaakt hebben. Die cijfers hebben ze vergeleken met de data van de periode 1980-1999, en wat bleek: de afgelopen twee decennia is dat flink toegenomen.
Fig. 2 Bron: rapport UNDRR
Figuur 2 is afkomstig uit het genoemde rapport en laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Althans zo lijkt het. Het rapport meldt: “While better recording and reporting may partly explain some of the increase in events, much of it is due to a significant rise in the number of climate-related disasters”. Ik denk dat dat laatste vooral het gevolg is van meer aandacht voor natuurlijke rampen dan voorheen.
Een oplettende lezer echter van Klimaatgek zag iets vreemds aan de getoonde cijfers en schreef me hierover. Het blijkt dat de getoonde slachtoffercijfers geen rekening houden met de groei van de wereldbevolking. En dat moet natuurlijk wel. Dan zien de cijfers er zo uit:
Fig. 3 Data: UNDRR en M.H.Nederlof Lees verder
Wie denkt dat het oprichten van biomassacentrales verleden tijd is heeft het mis. Dat is raar, want er zijn veel aanwijzingen dat biomassacentrales schadelijke stoffen uitstoten. Bovendien is biomassa stoken alleen op EU-papier CO2-neutraal. In werkelijkheid veroorzaakt het stoken van biomassa méér uitstoot van CO2 dan het verstoken van steenkool. Bovendien is het zo dat biomassa niet alleen bestaat uit snoeiafval en aardappelschillen, maar voor een aanzienlijk deel uit gekapte bossen.
Van de meer dan 600 geplande biomassacentrales in Nederland hebben vrijwel alle nu de vergunningen van de overheid binnen om te beginnen. Opvallend is dat het vaak wethouders en gedeputeerden van Groen Links zijn die die vergunningen verlenen. Blijkbaar zitten ze gevangen het EU-mantra dat hout stoken CO2-neutraal is. Dat zou alleen maar kunnen als een boom net zo snel volwassen is als de tijd die nodig is om hem te kappen. In werkelijkheid duurt het gemiddeld 50 tot 100 jaar voordat een boom volgroeid is. Die CO2-neutraliteit is dus een leugen, en die leugen wordt ook nog eens gesubsidieerd met belastinggeld. Bovendien: bomen moet je natuurlijk niet kappen om ze te verstoken in vervuilende centrales.
Rutger Castricum is de volhoudende journalist die al diverse malen via zijn programma De Hofbar het veld in is gegaan om verhaal te halen. De eerste video is het programma van 20 mei 2020, het tweede (via de link onderaan want nog niet beschikbaar op YouTube) is van 13 oktober j.l. In dat laatste programma is te zien hoe een Kamercommissie zich over biomassa laat informeren door een groep mensen die allemaal de biomassa-industrie dienen. Inspraak van bezorgde burgers was niet gewenst. Georganiseerd door alweer Groen Links , ditmaal samen met D66. Wat een schande.
De uitzending van 20 mei 2020:
De link naar de uitzending van 13 oktober 2020: hier
Vandaag zijn we in een gedeeltelijke lockdown beland: over de economische en vooral persoonlijke ellende die dat bij veel mensen teweeg brengt ga ik nu niet schrijven. De ellende die dat teweeg brengt wordt ook door de regering erkent, maar er zijn volgens Rutte en De Jonge zwaarwegende argumenten om toch tot een soort lockdown over te gaan. De persconferentie waarin dat aangekondigd werd schetste feitelijk twee angstbeelden: mogelijk weer een tekort aan ziekenhuisbedden en het almaar stijgend aantal besmettingen. Over beide angstbeelden wil ik het vandaag hebben.
Premier Rutte zei bij de aanvang van de persconferentie het volgende: “… dat de ziekenhuizen eind november ¾ van alle reguliere ziekenhuisopnames moeten afzeggen als de besmettingscijfers in het huidige tempo blijven groeien. Dat betekent dat van elke 4 patiënten er voorlopig 3 niet opgenomen kunnen worden.”
Fig. 1 Bron: Eurostat
Dat zou dan de tweede keer dit jaar zijn dat er een beddentekort zou ontstaan, met alle gevolgen van dien. Laat ik Nederland eens vergelijken met de buurlanden Duitsland en België. Als ik naar de ziekenhuiscapaciteit kijk in Nederland dan laten de cijfers direct zien waar de schoen wringt: Nederland heeft 3,1 bedden per 1000 inwoners beschikbaar, terwijl dat in Duitsland 8 bedden per 1000 inwoners is. Zelfs in België waar – net als in Nederland- de afgelopen jaren fors bezuinigd is op ziekenhuiscapaciteit, is het aantal ziekenhuisbedden 80% hoger dan in Nederland, namelijk 5,6 per 1000 (figuur 1).
Het aantal IC-bedden is in Nederland 6,6 per 100.000 inwoners , terwijl Duitsland er maar liefst 5x zoveel beschikbaar heeft, namelijk 34 per 100.000 (waarvan bijna 90% met beademingsapparatuur). België beschikt over bijna 3x zoveel IC-bedden als Nederland, namelijk 18 per 100.000. Bronnen hier, hier, hier.
De cijfers zijn niet helemaal 1 op 1 met elkaar te vergelijken, onder andere omdat het gebruik van ziekenhuisbedden van land tot land wat kan verschillen. Maar duidelijk is dat het aantal ziekenhuisbedden en het aantal IC-bedden dat in Nederland beschikbaar is veel lager is dan in onze buurlanden. Dat is het gevolg van politieke keuzes in het recente verleden. De situatie dat er mogelijk eind november weer een beddentekort ontstaat heeft de overheid dus zelf gecreëerd. Hadden we dezelfde aantallen ziekenhuisbedden en IC-bedden als Duitsland of België dan zou er van een angst voor een beddentekort geen sprake zijn. Lees verder
Weinig nieuws te melden. Ondanks de oplopende aantallen positief geteste personen bij de GGD is er nog steeds zowel bij ziekenhuisopnames als overledenen slechts sprake van een lichte verhoging. De cijfers zijn van het RIVM.
Het fijne van deze grafieken is dat ze op 27 februari beginnen, zodat de recente cijfers vergeleken kunnen worden met de cijfers van begin dit jaar.
Fig. 1 Bron: RIVM
Fig. 2 Bron: RIVM
Bron: https://oost-online.nl
Arts, epidemioloog en emeritus hoogleraar Menno Jan Bouma gaf ooit college op het Tropeninstituut in Amsterdam. Hij wijdde zijn leven aan het onderzoek naar virussen en andere ziekteverwekkers. Voor de website oost-online.nl werd hij vakkundig door Robijn Tilanus geïnterviewd over virussen in zijn algemeenheid en het coronavirus in het bijzonder. Heel verkwikkend zijn de glasheldere antwoorden van Bouma, een pareltje uitlegkunst. Dit is voor leken maar zeker ook voor gevorderden. Ik heb gevraagd of ik het interview ook als pdf mag aanbieden aan mijn lezers. Zodra ik toestemming heb verschijnt die op deze pagina.
U kunt het interview hier vinden:
https://oost-online.nl/virussen-zijn-net-inbrekers-je-moet-ze-staande-houden-bij-de-voordeur/